در مورد توتون پیپ مک بارن Black Ambrosia فقط شنیدن این کلمه است که انتظارات شما را بالا می برد، زیرا Ambrosia غذای خدایان و الهه ها در اساطیر یونانی بوده است. در سال 1983، هنگامی که استادان تنباکوی مک بارن برای اولین بار طعم کاوندیش ملایم و جدیدی را که خود ساخته بودند چشیدند، Ambrosia تنها کلمه مناسبی بود که برای توصیف تجربه طعم استفاده می‌شد. آنها برای مدت طولانی با انواع تنباکوهای خام آزمایش کرده بودند تا اینکه سرانجام به ترکیب مناسبی دست یافتند.

برای توتون پیپ مک بارن Black Ambrosia تنباکوهای ویرجینیا از جهان سوم انتخاب شدند که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را داشتند. هر کدام در نوع خود یک تنباکوی عالی بود، اما تنها زمانی که آنها را با هم ترکیب کردند و به شکل یک کاوندیش ملایم ترکیب شدند، پیپ کش ها چیزی غیرعادی را تجربه کردند. طعمی گرد متشکل از بهترین طعم‌های ظریف، شیرینی طبیعی که توسط طعم کاملاً جدید مک بارن پشتیبانی می‌شود. این کاوندیش واقعاً چیز خارق‌العاده‌ای بود و از زمان تکمیل آن در سال 1983 تا به امروز در ترکیب‌های جدید مک بارن استفاده شده است. کاوندیش گرد و کمی شیرین به طور گسترده ای به عنوان: مک بارن کاوندیش مدرن شناخته می شود.

همانطور که از نام آن پیداست، توتون Black Ambrosia حاوی نسبت بسیار بالایی از مک بارن کاوندیش مدرن است و تنها کمی برش شل ویرجینیا به آن اضافه شده است. این ترکیب فقط از تنباکوهای ویرجینیا تشکیل شده است که نسبتاً نادر است زیرا اکثر مخلوط ها حاوی کمی تنباکو برلی هستند. اما نه  Black Ambrosia که 100% از تنباکوی ویرجینیا ساخته شده است و طعم آن هنوز هم عالی است. استاد تنباکو به‌عنوان آخرین کسی که چیزی به طعم آن اضافه می‌کند، دست کم نبوغی نداشته است. البته، ترکیب دقیق تنباکو یک راز است، اما در اینجا یک نکته وجود دارد: برای تکمیل مک بارن کاوندیش مدرن، استاد تنباکو با دقت ترکیبی از روغن‌های میوه‌ای مختلف را اضافه کرده است،  تا مخلوط تمام شده سحرانگیز جلوه دهد . خودتان آن را بچشید و کشف کنید که چه تجربه طعم فوق العاده ای را ارائه می دهد. با کمی احتیاط تقریباً می توان  Black Ambrosia را اینگونه توصیف کرد: غذای روح برای عاشقان تنباکو.

برای خرید توتون پیپ مک بارن Black Ambrosia کلیک کن

مشخصات توتون پیپ مک بارن Black Ambrosia

نظرات کاربران در مورد توتون پیپ مک بارن Black Ambrosia :

کاربر: JimInks 

ویرجینیا و کاوندیش مقداری طعم نان تست و عسل، مرکبات شیرین و علف ارائه می دهند. کاوندیش سیاه شیرین نشده مقداری شکر قهوه ای را فراهم می کند. رویه ها به آرامی اعمال می شوند و به سختی مشخص می شوند، اما من متوجه کمی عسل، زردآلو، توت ها و کارامل با مقداری طعم آجیل می شوم. من همچنین نت وانیل را تشخیص می دهم. تنباکوها را کمی ملایم می کنند. رویه ها هیچ ماده شیمیایی یا شربتی ندارند، اما از کمبود غنای کمی رنج می برند. nic-hit خیلی کم است. قدرت بسیار ملایم است و سطح طعم آن ملایم است. زبان را گاز نمی گیرد یا خشن یا تلخ نمی شود. با سرعت متوسط می سوزد، خنک و تمیز با طعمی خامه ای و ثابت. نیاز به نورهای کمی دارد. کمی رطوبت در کاسه باقی می‌گذارد، اما بدون خال. دارای عمر کوتاه و شیرین افتر تست و نت اتاق بی نظیر است. توتونی برای تمام روز که فرد پیپ کش را برای مدت طولانی سرگرم نمی کند.

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر : Beer

چه سورپرایزی! یکی از معدود معطرهایی که من تحمل می کنم! اگر به دنبال یک بلک کاوندیش هستید که حداقل طعم و فرم را ارائه دهد و خیلی بدشکل نباشد، باید این تنباکو را امتحان کنید. رایحه در بسته یادآور آمفورا بلک است: انجیر و آلو خشک، وانیل... شیرین، شدید، تیره، اما نه "شیمیایی" یا تهوع آور. خیلی چسبنده یا غیر چسبنده نیست، اگرچه به وضوح چسبندگی وجود دارد. کاوندیش سیاه در لمس غنی است، اما چرب نیست. برش های روشن ویرجینیا کم هستند، اما کنتراست خوبی به تاریکی ترکیب می‌دهند.

سطح صحیح رطوبت و عدم وجود گوپ بیش از حد باعث روشن شدن آسان (بدون نیاز به شعله افکن) و سوختگی منظم و یکنواخت می شود. کمی سریع می سوزد، اما جای نگرانی نیست. زبان را گاز نمی گیرد: بلکه کمی قابض و خشک کننده دهان و گلو است.

طعم در ابتدا کمی خالی و بخار مانند است، که برای یک کاوندیش سیاه معمول است. اما خیلی سریع شدت بیشتری پیدا می کند: در حالی که برخی از این موضوع شکایت می کنند که بسیار ملایم و صاف است، من فکر نمی کنم که کاملاً درست باشد. حضور خوب و بدنه قابل قبولی دارد و طعمش شبیه آمفورا بلک ولی بهتر است. طعم خیلی شیرین نیست: شیرینی وجود دارد، اما مانند عسل شاه بلوط تیره است. کمی برشته و تخمیر شده، معطر، و هنوز هم طعم تنباکو خوبی دارد.

نمی‌دانم برلی حضور دارد یا نه (وب‌سایت مک بارن می‌گوید که فقط کاوندیش مستقر در ویرجینیا و ویرجینیا وجود دارد)، اما به نظر می‌رسد طعم آجیل آن را می‌چشم. در مقایسه با آمفورا بلک، نرم‌تر، کمتر تهاجمی‌تر است و در صورت تمپ کردن زیاد تند یا تلخ نمی‌شود (آمفورا حاوی تنباکوهای شرقی و کنتاکی و IMHO با کیفیت کمی خاکستری و مقوایی است: به نظر من برگ مورد استفاده برای ترکیب مک‌بارن بهتر است، یا حداقل بهتر پردازش شده است). تنها شکایت: در برخی از پیپ ها کمی بیش از حد "چوبی" و با نت های کمی بیش از حد شیرین است. بزرگترین عیب، در همه پیپ ها از ابتدا تا انتها بسیار تک رنگ و ساده است. به عبارت دیگر، در حالی که بسیار خوب است، می تواند پس از مدتی خسته کننده شود.

به طور کلی یک توتون پیپ معطر رضایت بخش، به راحتی قابل دود شدن و دلپذیر است. به اندازه تنباکوهای طبیعی مورد علاقه من دوست داشتنی نیست، اما یک ترکیب بد مصنوعی نیست. ایده آل برای مواقعی که کمی شیرینی می خواهید، اما بسیاری از معطرهای دیگر به دلیل نداشتن طعم تنباکو و اینکه عطرهای فوق العاده آنها را فقط اطرافیانتان تجربه می کنند، شما را ناامید کرده اند. با این حال، باید گفت که حتی در Black Ambrosia طعم آن هرگز به اندازه عطر موجود در بسته نخواهد بود. و فراموش نکنید که بعد از باز کردن بسته آن را سریع دود کنید، زیرا بعد از چند هفته چیزی در بخش طعم از دست می رود.

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر: StevieB

تعادل طعم معطر و طعم تنباکو کاملاً مناسب است و دود غلیظ زیادی بدون گاز وجود دارد. همچنین یک نت اتاق دلپذیر دارد. این برای دوستداران تنباکو کاوندیش مناسب است زیرا کاوندیش در این توتون عالی است!

کاربر: Tantric

من باید کاملاً صادق باشم: من این تنباکو را دوست دارم. من قبلاً هرگز آن را امتحان نکرده بودم زیرا آن را نوعی کاوندیش سیاه Borkum Riff یا بدتر از آن چیزی به نام Black Luxury می‌دانستم. اما عروسم به اندازه کافی لطف کرد و یک کیسه از این توتون ها را به من داد. با توجه به انتخاب های محدودی که در حال حاضر با آنها روبرو هستم، در نهایت تصمیم گرفتم آن را امتحان کنم. من در چند هفته گذشته این توتون را می کشیدم، حداقل دو سر در روز. ابتدا فقط یک نت سریع در کیسه ای از برلی است. جلوه بر پایه تنباکو ویرجینیا است، هر دو نوع رسیده طلایی، و "کاوندیش آهسته برشته شده" است. اگر Burley در این ترکیب وجود داشته باشد، در جایی در پس زمینه پنهان است.

در مورد ساختار و طعم این ترکیب، من کاملاً از هر دو شگفت زده شدم. رایحه بسیار مشکوک، هرچند خوش طعم، در کیسه (توت ها، آجیل و کمی کارامل و وانیل) به تجربه واقعی پیپ کشیدن منتقل نمی شود. این یک ماده معطر بسیار خوب، آهسته می‌سوزد و تا حدودی خاموش است، با ته‌تنه‌ی برشته‌ای عمیق و شیرینی دست‌نیافتنی که نه شیرین‌کننده است و نه شبیه شربت است. در کمال تعجب، تنباکو تقریباً خشک شده است (شباهت خاصی به کاوندیش ویژه تروست وجود دارد، البته باز هم به همان اندازه شیرین نیست)، و به طور پیوسته تا انتهای کاسه می سوزد.

هیچ راهی وجود ندارد که این تنباکو زبان شما را گاز بگیرد. برای یک مک بارن، این یک موفقیت است. و فقط در صورت فشار دادن بیش از حد داغ می سوزد. با این حال، مانند همه مخلوط‌های ویرجینیایی - یا عمدتاً ویرجینیایی - باید آن را بسیار آهسته دود کرد تا شیرینی بی‌صدا برگ خود را با تمام تفاوت‌های ظریفش آشکار کند. در واقع طعم آن شیرین نیست (به معنای Cube یا Original Choice)، بلکه به طرز ظریفی تلخ-شیرین، نرم و ملایم است. این یک تنباکو خوب برای کار کردن است. این عطر حواس پرتی نیست، و به نظر می رسد عطر - عجیب و سنتی - حتی توسط افراد غیرسیگاری متمدن هم دوست داشته می شود.

این دود با قدرت ملایم تا متوسط، با عطر دلپذیر است. هیچ چیز ویژه و جذابی ندارد، اما یکی از بهترین مک بارن هایی است که در مدت زمان طولانی پیپ کشیدنم، کشیده ام. به آن به عنوان یک نسخه ارتقا یافته از ویرجینیا شماره 1 فکر کنید، با کمی افت بیشتر، و انحراف دقیق تر.

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

الحاقیه

در مورد توتون پیپ مک بارن Black Ambrosia که حاوی هر برگ دیگری از ویرجینیا است، این را در سایت مک بارن یافتم: همانطور که از نام آن پیداست، آمبروسیا سیاه حاوی نسبت بسیار بالایی از مک بارن کاوندیش مدرن است که فقط کمی سبک برش ویرجینیا به آن اضافه شده است. این ترکیب فقط از تنباکوهای ویرجینیا تشکیل شده است که بسیار نادر است زیرا اکثر مخلوط ها حاوی کمی برلی هستند. اما نه آمبروسیا سیاه که از 100% تنباکو ویرجینیا درست شده است..."

از سوی دیگر، مک بارن خود این واقعیت را تصدیق می‌کند که بسیاری از تنباکوهای آن - به دلیل تکنیک‌های فرآوری و محتوای قند بالا - تمایل به سوختن داغ دارند و روی زبان تأثیر می‌گذارند. یکی از دلایلی که آنها طیف جدیدی از تنباکوها را توسعه داده اند (از Black Ambrosia تا Original Choice) دقیقاً غلبه بر این روند خاص در محصولات خود است. توضیحات Original Choice را بخوانید، تنباکویی که به آن افتخار می کنند "روی زبان "تاثیر " نمی گذارد.

درست است، تکنیک سیگار کشیدن ارتباط زیادی با مسئله داغ سوزش و گاز گرفتن زبان دارد. اما روش فرآوری تنباکو جای تردید ندارد، به ویژه زمانی که سازنده از این واقعیت آگاه باشد، و بسیاری از منتقدان، موافق هستند.

مطالب مرتبط:

• نقد و بررسی توتون پیپ مک بارن Pure Virginia
• بررسی توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee

بسیاری از مردم بر این باورند که همه فندک ها یکسان هستند، یا حداقل همه آنها یکسان کار می کنند. این یک تصور اشتباه بزرگ است. فندک ها در اشکال و اندازه های مختلف هستند و بسته به چیزی که می کشید، عملکردهای متفاوتی دارند. دانستن تفاوت آنها، شما را از لحظه ناخوشایند تلاش برای سوزاندن یک سیگار بزرگ در فضای باز با فندک Bic یا آتش زدن کامل کاسه پیپ خود با فندک سیگار نجات می دهد.

برای دیدن انواع فندک کلیک کن

سیگار برگ در دسته بندی با کیفیت تر سیگار قرار می گیرد. اکثر آنها با تنباکوی درجه یک رول شده اند که کاملاً برای ایجاد تجربه سیگار کشیدن بی نظیری فرموله شده است. این تجربه همیشه با روشن کردن سیگار شروع می‌شود، که فرآیندی ظریف‌تر از آن است که تصور می کنید. سیگارهای باکیفیت معمولاً ضخیم و دارای یک گیج حلقه بزرگ هستند، این امر روشن کردن آن با فندک سنتی Bic را بسیار خسته کننده می کند. در عوض، فندک‌های سیگار از شعله بلندتر استفاده می‌کنند و شعله‌ای قوی ایجاد می‌کنند که سیگار را به راحتی، کارآمد و یکنواخت روشن می‌کند. اگر سیگار برگ نازک‌تری باشد، فندک‌های Bic می‌توانند در شرایط خاصی کار کنند، اما باید به ترتیب با بوتان بی‌بو پر شود. تا طعم سیگار تغییر نکند. وقتی نوبت به سیگار می‌رسد، سعی کنید از فندک‌های شعله بلند استفاده کنید، زیرا این کار به بهترین تجربه سیگار کشیدن منجر می‌شود.

با این حال، فندک های قوی برای همه چیز خوب نیستند. در حالی که شعله ثابت و قدرتمند ممکن است برای روشن کردن سیگار برگ به خوبی کار کند، استفاده از آن در سایر محصولات ممکن است ایده خوبی نباشد. تلاش برای بیرون کشیدن دود از پیپ با استفاده از فندک با شعله بلند تقریباً تضمین کننده توتون سوخته شما خواهد بود. شعله نه تنها تنباکو را خیلی سریع می سوزاند، بلکه می تواند خود پیپ را نیز بسوزاند. برای تجربه ایده آل کشیدن پیپ، فندک پیپ قطعا بهترین کار را دارد. فندک های پیپ شعله بسیار ملایم تری برای روشنایی ملایم دارند. آنها همچنین شعله را با زاویه 90 درجه به بیرون پرتاب می کنند. این ویژگی مفید است زیرا برای روشن کردن پیپ نیازی نیست فندک را وارونه کنید همانطور که هنگام استفاده از فندک سنتی انجام می دهید. این شما را از سوزاندن خود نجات می دهد و به شما امکان می دهد تا تجربه بهتری داشته باشید.

همانطور که می بینید، بسته به اینکه سیگار یا پیپ می کشید ، باید نوع مناسبی از فندک داشته باشید تا از تجربه کشیدن خود لذت ببرید.

تفاوت فندک پیپ و فندک سیگار

پیپ و سیگار دو محصول مختلف هستند و هر کدام به نوع فندکی مخصوص به خود نیاز دارند. در اینجا چند تفاوت اصلی بین فندک پیپ و فندک سیگار وجود دارد:

فندک پیپ :

• به طور خاص برای روشن کردن پیپ طراحی شده است.
• معمولاً نازل بلندتری برای رسیدن به کاسه پیپ دارند.
• دارای شعله ملایم با شدت کمتر، برای جلوگیری از سوزاندن خیلی سریع توتون هستند.
• برخی از مدل‌ها دارای دسته انتهایی هستند تا پس از خاموش شدن توتون ، آن را از بین مرتب کنند.

فندک سیگار:

• برای روشن کردن سیگار طراحی شده است.
• یک نازل کوتاه داشته باشید که برای روشن کردن سیگار راحت تر از آن استفاده کنید.
• دارای شعله شدیدتر است که برای روشن کردن سریع کاغذ نازک سیگار مناسب تر است.
• برخی از مدل ها دارای ارتفاع شعله قابل تنظیم برای قرار دادن اندازه های مختلف سیگار هستند.

توجه به این نکته مهم است که استفاده از نوع نامناسب فندک برای هر یک از محصولات تنباکو می تواند منجر به تجربه لذت کمتری شود و به طور بالقوه به پیپ یا سیگار آسیب برساند.

آیا فندک پیپ برای روشن کردن سیگار مناسب است؟

فندک پیپ برای روشن کردن سیگار ایده آل نیست زیرا شعله ملایمی دارد که شدت کمتری دارد و برای روشن کردن سریع کاغذ نازک مناسب نیست. شعله نرم فندک پیپ ممکن است شعله کافی برای روشن کردن سریع سیگار تولید نکند که منجر به تجربه روشن کردن طولانی‌تری می‌شود. از سوی دیگر، استفاده از فندک سیگار برای روشن کردن پیپ می‌تواند باعث سوختن بیش از حد توتون شود و منجر به تجربه‌ای سخت و ناخوشایند از پیپ کشیدن شود. همیشه بهترین کار این است که برای هر محصول از نوع مناسب فندک استفاده کنید تا تجربه لذت‌بخش‌تری داشته باشید.

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ کلیک کن

انواع فندک پیپ تنباکو و فندک سیگار

انواع مختلفی از فندک برای پیپ و سیگار وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و مزایای منحصر به فرد خود را دارند. در اینجا برخی از رایج ترین انواع فندک برای هر کدام آورده شده است:

فندک پیپ:

• فندک های شعله نرم: این فندک ها سنتی ترین نوع فندک پیپ هستند و دارای شعله نرم و قابل تنظیم هستند که برای روشن کردن پیپ بدون آسیب رساندن به توتون ایده آل است.
• فندک بوتان: فندک بوتان گزینه مدرن تری است که از منبع سوخت قابل شارژ مجدد استفاده می کند. استفاده از آنها آسان است، با یک جرقه زنی ساده به سبک ماشه، شعله ای تمیز و ثابت ارائه می دهند.
• فندک چوب کبریت: برخی از افراد پیپ کش ترجیح می دهند از چوب کبریت های بلند و چوبی برای روشن کردن پیپ خود استفاده کنند، زیرا شعله کم و ملایمی ایجاد می کنند و کمتر به توتون آسیب می رسانند.

فندک سیگار:

• فندک بوتان: فندک های بوتان یک انتخاب محبوب برای روشن کردن سیگار هستند، زیرا شعله ثابت و قابل تنظیمی را ارائه می دهند که می تواند به سرعت سیگار را روشن کند. برخی از فندک های بوتان حتی دارای پانچ داخلی برای برداشتن نوک فیلتر سیگار برگ هستند.
• فندک یکبار مصرف: فندک یکبار مصرف یک گزینه مناسب و کم هزینه برای روشن کردن سیگار است. آنها اغلب کوچک و قابل حمل هستند و پس از تمام شدن سوخت می توان آنها را دور انداخت.
• فندک های برقی: فندک های برقی از جرقه ای که با باتری کار می کند برای احتراق منبع سوخت استفاده می کنند. آنها ضد باد هستند و نیازی به شعله ندارند و آنها را به گزینه ای عالی برای استفاده در فضای باز تبدیل می کند.

مهم است که نوع مناسب فندک را متناسب با نیاز خود انتخاب کنید، زیرا فندک های مختلف ویژگی ها و مزایای متفاوتی را ارائه می دهند. به عنوان مثال، فندک‌های بوتان برای کسانی که می‌خواهند شعله‌ای تمیز و ثابت داشته باشند، انتخابی عالی هستند، در حالی که فندک‌های یکبار مصرف گزینه مناسب‌تری برای کسانی هستند که همیشه در حال حرکت هستند.

برای دیدن انواع پیپ کلیک کن

برندهای فندک پیپ و فندک سیگار

برندهای مختلفی وجود دارند که فندک های پیپ و فندک سیگار را عرضه می کنند که هر کدام ویژگی ها و سبک های منحصر به فرد خود را دارند. در اینجا برخی از برندهای محبوب در هر دسته آورده شده است:

فندک های پیپ:

• فندک Xikar : Xikar یک برند شناخته شده است که طیف گسترده ای از فندک های پیپ بوتان و شعله نرم با کیفیت بالا را ارائه می دهد که بسیاری از آنها به طور خاص برای استفاده در پیپ ها طراحی شده اند.
• فندک Zippo : فندک زیپو شاید بیشتر به خاطر فندک فلزی نمادین خود شناخته شود، اما این شرکت همچنین طیف وسیعی از فندک های پیپ شعله نرم را ارائه می دهد که برای روشنایی پیپ ها ایده آل هستند.
• فندک Colibri : Colibri یک برند لوکس است که طیف وسیعی از فندک‌های پیپ بوتان رده بالا را ارائه می‌کند که بسیاری از آن‌ها با در نظر گرفتن افراد سیگاری طراحی شده‌اند.

فندک های سیگار:

• فندک Bic : Bic یک برند معروف است که طیف وسیعی از فندک های بوتان یکبار مصرف و قابل شارژ را ارائه می دهد، از جمله فندک هایی که به طور خاص برای روشن کردن سیگار طراحی شده اند.
• فندک Clipper : Clipper برندی است که در زمینه فندک های سازگار با محیط زیست تخصص دارد و طیف وسیعی از فندک های قابل استفاده مجدد را ارائه می دهد که می توانند دوباره با بوتان پر شوند.
• فندک S.T. دوپون: S.T. Dupont یک برند لوکس است که طیف وسیعی از فندک های بوتان رده بالا را ارائه می دهد که بسیاری از آنها با ظاهری شیک و زیبا طراحی شده اند.

اینها تنها تعدادی از برندهای متعددی هستند که فندک پیپ توتون و فندک سیگار را ارائه می دهند و گزینه های بسیار دیگری نیز وجود دارد. هنگام انتخاب فندک، مهم است که نیازهای خاص خود و همچنین سبک شخصی و ترجیحات خود را در نظر بگیرید تا مارک و مدل مناسب خود را پیدا کنید.

جمع بندی

در پایان، فندک ها نقش مهمی هم در لذت و هم در سهولت کشیدن سیگار و پیپ دارند و انتخاب نوع مناسب فندک برای هر محصول تنباکو مهم است. چه یک فندک سنتی با شعله نرم را برای پیپ خود ترجیح دهید یا یک فندک بوتان مدرن را برای سیگارهای خود ترجیح دهید، برندها و مدل های مختلفی برای انتخاب وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و مزایای منحصر به فرد خود را دارند. هنگام انتخاب فندک برای اطمینان از بهترین تجربه ممکن، نیازهای خاص خود و همچنین سبک شخصی و ترجیحات خود را در نظر بگیرید.

مطالب مرتبط:

• معرفی انواع فندک
• معرفی انواع فیلتر پیپ

توتون پیپ مک بارن Pure Virginia ترکیبی متشکل از تنباکوهای ویرجینیا خشک شده در هوا و دودکش است.توتون پیپ مک بارن Pure Virginia تهیه شده از تنباکوهای ویرجینیا از آمریکای شمالی و آفریقا است. هر دو قاره برای پرورش بهترین تنباکوهای ویرجینیا در جهان شهرت بالایی دارند. مانند تمام تنباکوهای خانواده HH، این ترکیب هیچ طعم و مزه بالایی ندارد و فقط پوشش لازم برای تأکید بر طعم طبیعی تنباکو را دارد. شیرینی طبیعی و طعم "علفی" تنباکو ویرجینیا را تجربه خواهید کرد.

برای خرید توتون پیپ مک بارن Pure Virginia کلیک کن

مشخصات توتون پیپ مک بارن Pure Virginia

نظرات کاربران در مورد توتون پیپ مک بارن Pure Virginia :

کاربر: JimInks 

ویرجینیا قرمز موجود در توتون پیپ مک بارن Pure Virginia با پوسته میوه‌ای نسبتاً تند و تیره خشک با مقداری خاک، نان، شکر و چوب ارائه می شود. ویرجینیا قهوه ای رنگی خاکی، چوبی، نان دار، شیرین، گلی ملایم و میوه ای تیره به عنوان یک طعم حمایت کننده است. رگه‌هایی از ویرجینیا با دودکش نرم وجود دارد که مقداری مرکبات ترش و تند و مقدار زیادی علف/یونجه، و کمی شکر و گل، به‌علاوه مقداری ادویه ارائه می‌دهد. توضیحات بر علفی بودن تأکید می کند، اما به نظر من خاکی بودن یک طعم بیشتر قابل توجه است.

پیچیدگی چندانی ندارد، اگرچه طعم‌های متضاد ویرجینیاها با فشار دادن داغ با هم مخلوط می‌شوند، که مسئول کمی شیرینی تخمیر شده در پوسته است. اینجا و آنجا نت کمی ترش وجود دارد، که من تمایل دارم بعد از نیمه راه بیشتر متوجه آن شوم، اما آن را منحرف نمی‌کنم. قدرت متوسط است، در حالی که طعم آن یک قدم فراتر از این خط است. nic-hit چند شکاف زیر سطح قدرت است. دارای چند لبه خشن کوچک است. مانند دیگر تنباکوهای سری HH، خیلی راحت از هم جدا می شود و مرطوب است، اما نه بیش از حد.

این که آیا تصمیم به خشک کردن آن دارید یا نه، به ترجیح شخصی مربوط می شود، اما خوب است که همانطور که هست استفاده کنید. خنک و تمیز می‌سوزد و با سرعت کمی آهسته و با حداقل شعله سوزانده می شود و طعمی ثابت، متعادل، عمیق، غلیظ و تند دارد که هرگز ضعیف نمی‌شود. هیچ لکه‌های خشنی ندارد و زبان را گاز نمی‌گیرد، هرچند برای بهترین اثر، پیپ کشیدن آهسته تا متوسط را توصیه می‌کنم. عملاً هیچ رطوبتی در کاسه باقی نمی‌گذارد و ویرجینیا قرمز در افتر تست به طرز دلپذیری باقی می‌ماند. نت اتاق شیرین است. توتون پیپ مک بارن Pure Virginia دقیقا دود تمام روز نیست، اما قابل تکرار است. من به آن سه ستاره و نیم می دهم.

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر : Pipestud

توتون پیپ مک بارن Pure Virginia ویرجینیا بسیار عالی است و به اندازه بهترین ترکیب ویرجینیا در بازار امروزی بسیار غنی و خاکی است. برگ مطمئناً به خوبی کهنه شده است، زیرا طعم تخمیر شده ای که از ویرجینیا رسیده انتظار دارید در آن به دست می آید. و همچنین مانند ویرجینیا کهنه شده است، طعم آن عمیق تر می شود و با مصرف تنباکو، احساسات مختلفی را ارائه می دهد. من قصد دارم بسته های بیشتری را برای انبارم بخرم زیرا چیزی به من می گوید که وقتی دوباره از این یکی در یک بسته 5 تا 10 ساله بازدید کنم، چیزهای شگفت انگیزی رخ خواهد داد! مک بارن، تو با این یکی خوب کار کردی!

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر: StevieB

توتون پیپ مک بارن Pure Virginia. من عاشق همه چیز در مورد این ترکیب هستم! قوطی شامل سه ردیف پرک است که کاملاً باریک و به رنگ قهوه ای تیره هستند. مقدار رطوبت از بسیاری از قوطی های مهر و موم شده بهتر است، فقط کمی مرطوب است. قوطی من نیاز مبرمی به خشک کردن ندارد، بله، این استاندارد را به حد عالی می رساند، اما به نظر من آنقدر خوب است که فوراً پیپ بکشم. من پوسته هایم را بر خلاف روش تا کردن و پر کردن خرد می کنم و به راحتی می توان آن را به بافت مناسبی تبدیل کرد. در حالی که انجام این کار تنها رایحه قابل توجهی که دریافت می کنم، عطر مستقیم ویرجینیا است. هر پوشش اضافی باید بسیار کم اضافه شده باشد.

به نظر من دود مزه "طمع" است. من در مقایسه با بسیاری از ویرجینیاهای دیگر تلاش می کنم تا تفاوت های ظریف بسیاری را از این موضوع تشخیص دهم. چیزی که من تشخیص می دهم شوری جزئی از دود است. نه تند یا کامل، بلکه افزودنی ظریف است. همچنین، من کمترین طعم علفی را از این ویرجینیا دریافت می‌کنم، طعم آن طوری است که گویی نت کمی از برلی در آنجا برای من وجود دارد. کمی آجیل، آن را حتی خوشمزه تر می کند.

توتون پیپ مک بارن Pure Virginia به طرز درخشانی می سوزد. پس از روشن شدن آن بسیار مستقل است. من فقط به دستکاری خودم برای نگهداری آن نیاز دارم. فندک من فقط در صورتی لازم است روشن شود که به اندازه کافی پف نزنم. نیکوتین؟ فکر می‌کنم پایین‌تر از حد متوسط است، برای ذائقه‌ام قدرت خوبی است. من فکر می کنم این یک ویرجینیا کاملا منحصر به فرد است. این فقط یک طعم شیرین و علف معمولی نیست که من از بیشتر Va's دریافت می کنم. در نهایت باید بگویم به شدت توصیه می شود.

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

کاربر: Sasquatch

به نظرم بررسی JimInks درست است... توتون پیپ مک بارن Pure Virginia در وسط جاده ویرجینیا است. تکه های خوب که به راحتی به روبان ریز مالیده می شوند. مقداری مرطوب‌تر از توتونی که معمولاً دود می‌کردم، اما قابل دود کردن است یا به راحتی با کمی خشک کردن اصلاح می‌شود.

توتون پیپ مک بارن Pure Virginia به اندازه توتون پیپ Capstan شیرین نیست و هیچ پیچیدگی چیزی مانند Reiner Long Golden یا حتی دیگر ترکیب‌های مبتنی بر ویرجینیا Mac Baren را ندارد. همچنین بدون طعم عسل یا افرا MacB ارائه شده است. این فقط ویرجینیا مرده است. کنار آمدن با آن آسان و معرفی خوبی برای این ژانر است. این توتون احتمالاً از نظر نیکوتین به اندازه کافی قوی نخواهد بود که برای افراد پیپ کش با تجربه طولانی یا افرادی که برلی های قوی a la C+D را ترجیح می دهند جذاب باشد. اما به عنوان یک توتون پیپ پاییزی ملایم برای کاربران معمولی، می توانم بگویم که این ترکیب چیزهای زیادی برای توصیه دارد. با داشتن همان نرمی نمای کلی کاپستان گلد، من گمان می‌کنم که ده سال نگهداری در انبار این ترکیب را جادویی خواهد کرد و بقیه قوطی‌های من به آنجا می‌روند. توتون پیپ مک بارن Pure Virginia ویژگی های باکیفیت و ارزش گذاشتن چند بسته در انبار را دارد.

مطالب مرتبط:

• بررسی توتون پیپ مک بارن Golden Blend
• بررسی توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee

فیلترهای پیپ به منظور فیلتر کردن ناخالصی های دود تولید شده از سوزاندن پیپ یا توتون در پیپ انجام می شود. نگهداری منظم این فیلترها، مانند تمیز کردن، خشک کردن، نگهداری مناسب، جایگزینی، استفاده مناسب، برای عملکرد موثر و طول عمر آنها بسیار مهم است. نگهداری مناسب پیپ و فیلتر پیپ تضمین می کند که دود تولید شده تمیزتر، صاف تر و عاری از ناخالصی های مضر باشد و تجربه پیپ کشیدن بهتری را ارائه می دهد. پیروی از دستورالعمل های سازنده و مدیریت دقیق فیلترها برای اطمینان از عملکرد بهینه آنها بسیار مهم است.

برای دیدن انواع فیلتر پیپ کلیک کن

فیلتر پیپ چیست؟

فیلتر پیپ وسیله ای است که برای کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاق شده توسط فرد پیپ کش در پیپ دود قرار می گیرد. هدف از فیلتر پیپ کاهش مواد مضر موجود در دود پیپ و در عین حال حفظ طعم و لذت بردن از پیپاست. فیلترهای پیپ در طرح ها و مواد مختلفی از جمله کربن فعال، سلولز، مرشوم، فلز، سرامیک، پلاستیک و ترکیبی از این مواد تولید می شوند. برخی از فیلترها برای جذب ناخالصی ها طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر برای خنک کردن دود طراحی شده اند. انتخاب فیلتر پیپ به ترجیحات فردی فرد پیپ کش و نوع پیپی که دود می شود بستگی دارد.

تاریخچه فیلتر پیپ

تاریخچه فیلتر پیپ را می توان به اوایل قرن بیستم ردیابی کرد، زمانی که نگرانی ها در مورد خطرات سلامتی مرتبط با پیپ شروع به ظهور کردند. در اوایل دهه 1930، فیلترهایی به جای پیپ اضافه شد تا میزان مواد مضر استنشاق پیپ کش کاهش یابد. اولین فیلترهای پیپ در دهه های 1950 و 1960 معرفی شدند و به سرعت در بین پیپ کش ها محبوبیت پیدا کردند. با گذشت زمان، طراحی و مواد مورد استفاده در فیلترهای پیپ تکامل یافته است و امروزه انواع مختلفی از فیلترها در دسترس هستند که هر کدام ویژگی ها و مزایای خاص خود را دارند.

استفاده گسترده از فیلترهای پیپ را می توان پاسخی به آگاهی روزافزون از خطرات سلامتی مرتبط با پیپ دانست. امروزه فیلترها یکی از ویژگی‌های رایج پیپ‌های دود هستند و بسیاری از پیپ کش‌ها از آن‌ها برای کمک به کاهش میزان مواد مضر استنشاقی استفاده می‌کنند و در عین حال طعم و مزه و لذت پیپ کشیدن را حفظ می‌کنند. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که هیچ فیلتری نمی تواند تمام مواد مضر موجود در دود پیپ را به طور کامل حذف کند و بهترین راه برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با پیپ، ترک پیپ است.

انواع فیلتر پیپ

انواع مختلفی از فیلترهای پیپ وجود دارد که برای کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاق شده توسط فرد پیپ کش استفاده می شود. برخی از رایج ترین انواع فیلتر پیپ عبارتند از:

1. فیلترهای جذبی: در این فیلترها از موادی مانند کربن فعال یا سلولز برای جذب ناخالصی ها و کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاقی استفاده می شود.
2. فیلترهای خنک کننده: این فیلترها از موادی مانند مرشوم یا فلز برای خنک کردن دود و کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاقی استفاده می کنند.
3. فیلترهای دو فلزی: این فیلترها از ترکیب مواد فلزی و پلاستیکی برای خنک کردن و فیلتر کردن دود استفاده می کنند و میزان نیکوتین و قطران استنشاقی را کاهش می دهند.
4. فیلترهای چگالی خنثی: این فیلترها از ماده ای با چگالی خنثی استفاده می کنند تا میزان نیکوتین و قطران استنشاقی را کاهش دهند، بدون اینکه بر طعم پیپ تأثیر بگذارند.
5. فیلترهای ترکیبی: این فیلترها از ترکیب مواد و طرح هایی برای کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاقی و همچنین بهبود طعم پیپ استفاده می کنند.

انتخاب فیلتر پیپ به ترجیحات فردی فرد پیپ کش و نوع پیپی که استفاده می شود بستگی دارد. توجه به این نکته ضروری است که هیچ فیلتری نمی تواند تمام مواد مضر موجود در دود پیپ را به طور کامل حذف کند.

فیلتر پیپ کربن بیگ بن 9 میلی متری دو سر سرامیک

ویژگی های فیلتر پیپ

مشخصات فیلترهای پیپ بسته به نوع فیلتر و طراحی آن متفاوت است. برخی از ویژگی های رایج فیلترهای پیپ عبارتند از:

• مواد: فیلترهای پیپ از مواد مختلفی از جمله کربن فعال، سلولز، مرشوم، فلز، پلاستیک و ترکیبی از این مواد ساخته می شوند. هر ماده خواص و ویژگی های خاص خود را دارد که بر عملکرد و کارایی فیلتر تأثیر می گذارد.
• طراحی: فیلترهای پیپ را می توان در اشکال و اندازه های مختلف طراحی کرد و به روش های مختلف می توان آنها را به پیپ متصل کرد. برخی از فیلترها برای قرار دادن در ساقه پیپ طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر برای اتصال به ساقه طراحی شده اند.
• اثربخشی: اثربخشی فیلتر پیپ به عوامل مختلفی از جمله طراحی فیلتر، نوع پیپی دود شده و عادات پیپ کشیدن افراد بستگی دارد. به طور متوسط، فیلترهای پیپ می توانند مقدار نیکوتین و قطران استنشاقی را حدود 30 تا 50 درصد کاهش دهند.
• تأثیر طعم: برخی از فیلترهای پیپ می توانند با جذب یا خنثی کردن برخی از طعم ها بر طعم پیپ تأثیر بگذارند. فیلترهای دیگر به گونه ای طراحی شده اند که کمترین تأثیر را بر طعم پیپ داشته باشند و به پیپ کش اجازه می دهند تا از طیف وسیعی از طعم ها لذت ببرد.
• تعمیر و نگهداری: برخی از فیلترهای پیپ نیاز به تمیز کردن و تعویض منظم دارند، در حالی که برخی دیگر به گونه ای طراحی شده اند که یکبار مصرف هستند و به راحتی قابل تعویض هستند. نیازهای تعمیر و نگهداری فیلتر پیپ به نوع فیلتر و طراحی آن بستگی دارد.

توجه به این نکته ضروری است که هیچ فیلتری نمی تواند تمام مواد مضر موجود در دود پیپ را به طور کامل حذف کند و بهترین راه برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با پیپ ، ترک پیپ است.

فیلتر پیپ کربن فیل سفید 6 میلی متری

مزایای فیلتر پیپ

مزایای فیلتر پیپ بسته به نوع فیلتر و طراحی آن می تواند متفاوت باشد، اما برخی از مزایای رایج عبارتند از:

• کاهش مواد مضر: فیلترهای پیپ می توانند به کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاق شده توسط فرد پیپ کش کمک کنند. به طور متوسط، فیلترهای پیپ می توانند مقدار نیکوتین و قطران استنشاقی را حدود 30 تا 50 درصد کاهش دهند.
• بهبود تجربه پیپکشیدن: برخی از فیلترهای پیپ می توانند با کاهش سختی و تحریک ناشی از پیپکشیدن به بهبود تجربه پیپکشیدن کمک کنند. این می تواند پیپکشیدن را لذت بخش تر کند و به فرد پیپ کش اجازه دهد تا از طیف وسیعی از طعم های پیپ خود لذت ببرد.
• محافظت از پیپ: برخی از فیلترهای پیپ می توانند به محافظت از پیپ در برابر گرفتگی یا کثیف شدن کمک کنند که می تواند عمر پیپ را افزایش داده و عملکرد آن را بهبود بخشد.
• راحتی: برخی از فیلترهای پیپ به گونه ای طراحی شده اند که یکبار مصرف هستند و به راحتی قابل تعویض هستند، که می تواند برای پیپ کش هایی که می خواهند سطح بالایی از تمیزی و تازگی را در پیپ های خود حفظ کنند، راحت باشد.

علاوه بر این، فیلترها می توانند از نظر اثربخشی و فواید متفاوت باشند، بنابراین برای افراد پیپ کش مهم است که فیلتر مناسب خود را انتخاب کنند و از آن به درستی استفاده کنند.

فیلتر پیپ کربن وان 9 میلی متری دو سر سرامیک

چگونه فیلتر پیپ مناسب انتخاب کنیم؟

هنگام انتخاب فیلتر پیپ، مهم است که چندین فاکتور را در نظر بگیرید، از جمله:

• جنس: نوع ماده ای که فیلتر از آن ساخته شده است بر عملکرد و ویژگی های آن تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، برخی از فیلترها از کربن فعال ساخته شده اند که می تواند به کاهش میزان مواد مضر در دود کمک کند، در حالی که برخی دیگر از موادی مانند سلولز ساخته شده اند که کمترین تأثیر را بر دود دارند.
• طراحی: طراحی فیلتر بر اثربخشی آن و نحوه قرار گرفتن آن در پیپ شما تأثیر می گذارد. برخی از فیلترها برای قرار دادن در ساقه پیپ طراحی شده اند، در حالی که برخی دیگر برای اتصال به ساقه طراحی شده اند. طرحی را انتخاب کنید که متناسب با عادات پیپکشیدن و پیپ شما باشد.
• اثربخشی: در نظر بگیرید که می خواهید فیلتر چقدر در کاهش مواد مضر موجود در دود موثر باشد. برخی از فیلترها به گونه ای طراحی شده اند که بسیار موثر باشند، در حالی که برخی دیگر به گونه ای طراحی شده اند که کمترین تأثیر را بر دود داشته باشند.
• تاثیر طعم: اگر می‌خواهید طیف کاملی از طعم‌ها را در پیپی خود حفظ کنید، فیلتری را در نظر بگیرید که کمترین تأثیر را بر طعم دود داشته باشد.
• تعمیر و نگهداری: در نظر بگیرید که چند بار می خواهید فیلتر خود را تمیز و تعویض کنید. برخی از فیلترها نیاز به تمیز کردن و تعویض منظم دارند، در حالی که برخی دیگر به گونه ای طراحی شده اند که یکبار مصرف هستند و به راحتی قابل تعویض هستند.

فیلتر پیپ کربن وان 9 میلی متری یک سر سرامیک

اصول نگهداری فیلتر پیپ

• تمیز کردن: تمیز کردن منظم فیلترهای پیپ به حفظ عملکرد و طول عمر آنها کمک می کند. این کار را می توان با مالش ملایم با یک برس نرم و آب گرم انجام داد.
• خشک کردن: پس از تمیز کردن، فیلترها باید قبل از استفاده مجدد کاملاً خشک شوند تا از رشد کپک یا باکتری جلوگیری شود.
• نگهداری مناسب: فیلترها را در جای خشک و خنک نگهداری کنید تا از آسیب ناشی از رطوبت یا گرما جلوگیری شود.
• تعویض: به طور مرتب فیلترها را در صورت گرفتگی یا علائم ساییدگی تعویض کنید تا از فیلتر مناسب دود اطمینان حاصل کنید.
• استفاده صحیح: از فیلترها همانطور که در نظر گرفته شده استفاده کنید و برای جلوگیری از ترک خوردن یا آسیب دیدگی آنها را با دقت مدیریت کنید.
• سازگاری: اطمینان حاصل کنید که فیلتر با پیپ ای که در آن استفاده می شود سازگار است، زیرا استفاده از نوع نادرست فیلتر می تواند بر تجربه پیپ کشیدن تأثیر منفی بگذارد.

جمع بندی

از فیلترهای پیپ برای کاهش میزان نیکوتین و قطران استنشاق شده توسط فرد پیپ کش استفاده می شود. اثربخشی فیلتر پیپ در کاهش نیکوتین و قطران به عوامل مختلفی از جمله طراحی فیلتر، نوع پیپی دود شده و عادات پیپ کشیدن افراد بستگی دارد. به طور متوسط، فیلترهای پیپ می توانند مقدار نیکوتین و قطران استنشاقی را حدود 30 تا 50 درصد کاهش دهند. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که هیچ فیلتری نمی تواند تمام مواد مضر موجود در دود توتون پیپ را به طور کامل حذف کند و بهترین راه برای کاهش خطرات سلامتی ترک پیپ است.

مطالب مرتبط:

• معرفی انواع فیلتر سیگار
• لوازم جانبی پیپ شامل چه چیزهایی است

فیلتر سیگار چیست؟

فیلتر سیگار وسیله ای است که به انتهای سیگار متصل می شود و برای به دام انداختن ذرات مضر در دود طراحی شده است. معمولاً از الیاف استات سلولز ساخته شده است و برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با سیگار کشیدن با فیلتر کردن قطران، خاکستر و سایر ذرات در نظر گرفته شده است. با وجود این، همچنان توصیه می شود که سیگار را ترک کنید زیرا فیلترهای سیگار خطر بیماری های مرتبط با سیگار را از بین نمی برند.

برای خرید انواع چوب سیگار کلیک کن

تاریخچه فیلتر سیگار

فیلترهای سیگار برای اولین بار در دهه 1950 به عنوان راهی برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با سیگار معرفی شدند. ایده ابزار فیلتر این بود که ذرات مضر را در دود به دام بیندازد و سیگار کشیدن را برای سیگاری و اطرافیانشان کمتر مضر کند. از زمان معرفی، فیلترهای سیگار به جزء استاندارد اکثر سیگارها به فیلتر تبدیل شده اند و بسیاری از شرکت ها انواع سیگار فیلتر شده را ارائه می دهند. با وجود این، استفاده از فیلترها به طور قابل توجهی خطرات سلامتی مرتبط با سیگار را کاهش نداده است و ترک سیگار هنوز بهترین راه برای کاهش خطر بیماری های مرتبط با سیگار است.

انواع فیلتر سیگار

انواع مختلفی از فیلتر سیگار وجود دارد که عبارتند از:

فیلترهای استات سلولز: این فیلترها رایج ترین نوع فیلتر سیگار هستند و از الیاف استات سلولز ساخته می شوند.

فیلترهای کربن فعال: این فیلترها حاوی کربن فعال هستند که برای جذب ذرات مضر موجود در دود استفاده می شود.

فیلترهای هیبریدی: این فیلترها استات سلولز و کربن فعال را برای تصفیه بهتر ترکیب می کنند.

فیلترهای زیست تخریب پذیر: این فیلترها از مواد زیست تخریب پذیر ساخته شده اند و به گونه ای طراحی شده اند که پس از دور ریختن از بین می روند.

فیلترهای کاغذ بازیافتی: این فیلترها از کاغذ بازیافتی ساخته می شوند و به عنوان جایگزینی سازگار با محیط زیست برای فیلترهای سنتی به بازار عرضه می شوند.

شایان ذکر است که در حالی که انواع مختلف فیلترها ممکن است اثرات کمی متفاوت بر دود داشته باشند، هیچ یک از آنها خطرات سلامتی مرتبط با سیگار را از بین نمی برد. فقط قطران موجود در سیگار را کمی کاهش می دهند.

تفاوت انواع فیلتر سیگار

تفاوت اصلی بین انواع فیلترهای سیگار در موادی است که از آن ساخته شده اند و سطح فیلتراسیونی که ارائه می دهند. برخی از تفاوت های رایج عبارتند از:

راندمان فیلتراسیون: برخی از فیلترها، مانند فیلترهای کربن فعال، در فیلتر کردن ذرات مضر موجود در دود نسبت به سایرین کارآمدتر هستند.

مواد تشکیل دهنده: رایج ترین نوع فیلتر سیگار از الیاف استات سلولز ساخته شده است، اما بقیه از مواد زیست تخریب پذیر، کربن فعال یا کاغذ بازیافتی ساخته شده اند.

تأثیر بر کیفیت دود: فیلترهای مختلف می توانند به طرق مختلف بر طعم، بو و تجربه کلی سیگار تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، برخی از فیلترها ممکن است دود را صاف تر کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است طعم دود را تغییر دهند.

تاثیرات محیطی: برخی از فیلترها مانند فیلترهای زیست تخریب پذیر به عنوان جایگزین های سازگار با محیط زیست برای فیلترهای سنتی به بازار عرضه می شوند.

هزینه: هزینه فیلترهای سیگار بسته به نوع و برند آن می تواند متفاوت باشد و برخی از فیلترها گرانتر از بقیه هستند.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که انواع فیلترهای سیگار ممکن است اثرات کمی متفاوت بر دود داشته باشند، هیچ یک از آنها خطرات سلامتی مرتبط با سیگار را کاملا از بین نمی برد. ترک سیگار بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با سیگار است.

برای خرید انواع فندک کلیک کن

فواید فیلتر سیگار

فیلترهای سیگار به عنوان راهی برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با سیگار معرفی شدند. برخی از مزایای فیلتر سیگار عبارتند از:

کاهش آسیب: فیلترها برای به دام انداختن ذرات مضر در دود طراحی شده اند و میزان مواد مضری را که فرد سیگاری و دیگران در معرض آنها قرار می گیرند کاهش می دهد.

بهبود کیفیت دود: فیلترها می‌توانند دود را صاف‌تر کرده و سختی استنشاق را کاهش دهند و سیگار کشیدن را برای برخی افراد خوشایندتر کنند.

ابزار بازاریابی: فیلترها می توانند به عنوان یک ابزار بازاریابی توسط شرکت های سیگار استفاده شوند تا مصرف کنندگان آگاه به سلامتی را به خود جلب کنند.

جمع بندی 

در پایان، فیلترهای سیگار به عنوان راهی برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با سیگار معرفی شدند. در حالی که آنها می توانند برخی از ذرات مضر را در دود به دام بیندازند، اما خطرات سلامتی مرتبط با سیگار را از بین نمی برند. ترک سیگار بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با سیگار است. انواع مختلفی از فیلترها در دسترس هستند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند، اما هدف همه آنها کاهش آسیب به سیگاری و دیگران است. علیرغم مزایای بالقوه آنها، مهم است که به خاطر داشته باشید که فیلترها سیگار کشیدن را ایمن نمی کنند و بهترین راه برای کاهش خطرات سلامتی مرتبط با سیگار، ترک است.

مطالب مرتبط: 

• چوب سیگار - از گذشته تا امروز
• بررسی سیگار برگ گورخا gurkha cellar reserve 12

وقتی کلمه "فندک" را می شنوید، اول از همه فندک Zippo را تصور می کنید؟ و یا شاید به فندک BIC کلاسیک فکر کنید. خب، وقت آن است که دید خود را گسترش دهید! فندک های مختلفی وجود دارد که هر کدام از فندک های قبلی منحصر به فردتر هستند. Zippo تنها شرکتی نیست که فندک شخصی‌سازی می‌کند. محصولات مختلفی از فندک های با کیفیت هر سال بیش از 200000 فروخته می شوند و برخی از مشتریان  نمی دانند چه سبکی باید سفارش دهند. آنها به لیستی از انواع مختلف فندک نیاز دارند، بنابراین ما تمام اطلاعات را در این مطلب جمع آوری کردیم.

در اینجا نگاهی به انواع مختلف فندک‌هایی که می‌توانید استفاده کنید، از جمله گزینه‌های بنزین/گاز و برندهای معروف را بررسی می‌کنیم.

تاریخچه مختصر فندک

در سال 1823 ، یوهان ولفگانگ دوبراینر ، شیمی دان آلمانی و استاد دانشگاه ینا ، یکی از اولین فندک ها را اختراع کرد. که هیچ شباهتی به فندک امروزی نداشت. این لامپ یا فندک که به عنوان “tinderbox” (یا “Feuerzeug”) نیز شناخته می شود ، یک کالای فوق العاده محبوب بود و طبق گزارشات بیش از یک میلیون دستگاه در دهه 1820 فروخته شد! این ترکیب عجیب و غریب با واکنش روی با اسید سولفوریک رقیق به منظور تولید هیدروژن کار می‌کرد. برای استفاده ، دریچه لامپ را برمی‌داشتند و هیدروژن به سمت “اسفنج پلاتینی” حرکت می‌کرد. سپس با اکسیژن جو واکنش می‌داد ، پلاتین را گرم کرده و هیدروژن را مشتعل می‌کرد. نتیجه این فرآیند یک شعله ثابت و جالب بود. محبوبیت فندک در ایالات متحده در طول رکود بزرگ شکوفا شد. اقتصاد رو به زوال بود، مردم احساس ضعف می کردند و بسیاری برای عبور از آن به سیگار و تنباکو روی آوردند.

چهار سبک اولیه فندک 

1. فندک Strikers: فندک های Strikers حاوی ماده‌ای به نام فروسریوم بودند که برای ایجاد جرقه استفاده می‌شد. امروزه از این نوع فندک به عنوان فندک چخماقی یاد می شود.
2. فندک Manual Strikers: فندک های Strikers دستی مشابه Strikers هستند زیرا از فروسریوم نیز استفاده می کردند. تنها تفاوت این است که این نوع فندک برای احتراق سوخت نیاز به فشردن دسته دارد.
3. فندک Semi-Automatic Lighters: یک سازنده فندک به نام Colibri به دلیل اختراع فندک های نیمه اتوماتیک در سال 1928 اعتبار دارد. این فندک ها معمولاً برای سیگار برگ استفاده می شدند و هنوز هم تا به امروز محبوب هستند.
4. فندک Automatic Lighters: اولین فندک خودکار توسط رونسون فندک ساخته شد. آن را بانجو می نامیدند و زمانی که دستگیره به پایین فشار می دادی کار می کرد. وقتی رها می کردی، جرقه ناپدید می شد.

می توانید این مدل های اولیه فندک را به عنوان سوختی در نظر بگیرید که به فندکی هایی که امروزه استفاده می کنید جرقه خود را داده است! اگر این سبک های اصلی نبود، طرح ها و برندهای مدرن، مانند BIC و Zippo، هرگز ساخته نمی شدند.

انواع برند فندک

1- فندک زیپو: فندک Zippo یک فندک فلزی قابل استفاده مجدد است که توسط Zippo Manufacturing Company در بردفورد، پنسیلوانیا، ایالات متحده تولید می شود. هزاران شکل و طرح مختلف در 9 دهه پس از معرفی آنها ساخته شده است، از جمله نسخه های نظامی برای هنگ های خاص. فندک های Zippo در سرتاسر جهان فروخته می شوند و به عنوان "نماد افسانه ای و متمایز آمریکا" توصیف شده اند. از زمان تأسیس شرکت، فندک‌های Zippo عمدتاً در ایالات متحده تولید می‌شدند، اگرچه این شرکت از سال 1949 تا 2002 در آبشار نیاگارا، انتاریو، کانادا فعالیت داشت. فندک های زیپو شامل گران قیمت ترین و لوکس ترین فندک ها در کل دنیاست. 

2-فندک ساروم: تولید کننده فندک ژاپنی در سال 1940 تاسیس شد. نام تجاری آنها از SAROME، خدای شعله‌ها، شیفته‌ی انسان‌ها گرفته شده است. صنعتگران SAROME فندک های ظریف و براق را در توکیو می سازند تا طرفداران فندک های گازی را مجذوب و مسحور کنند. اگرچه در اوایل در اروپا عمدتاً به خاطر ساخت عالی فندک‌های سیگار شناخته می‌شد، اما از همان فناوری‌های صنایع دستی برای تولید لوازم جانبی فلزی براق از انواع دیگر، از جعبه‌های سیگار گرفته تا گیره‌های پول و حافظه‌های فلش USB استفاده می‌کنند.

3- فندک پیپ ساوینلی: فندک پیپ ساوینلی مدل LAQUERED BLUE ساخت ژاپن کلاکی در سه رنگ همراه با تمپر توتون و ریمر پیپ که به صورت جانبی تعبیه شده است. این سازنده با Savinelli تولید کننده مشهور پیپ در ارتباط است.

4- فندک پیپ دوپونت: فندک پیپ دوپونت مدل MATT BLACK MINIJET کوچک و قدرتمند با طراحی کاملا ارگونومیک، S.T. Dupont نسل جدیدی از Minijet ها را عرضه کرد. Minijet که قبلاً در خارج از کشور تولید می شد، به ریشه های خود بازگشته است و نسل جدیدی ارائه می دهد. فندک های دوپونت اکنون در فرانسه ساخته می شوند، خانه Maison  که در سال 1872 تأسیس شد.

5- فندک آی ام: فندک آی ام Corona OLD BOY BLACK  از سازنده مشهور ژاپنی که سال ها با Savinelli تولید کننده مشهور پیپ در ازتباط است، محصولی با کیفیت بالا با 24 ماه گارانتی. خطوط عمودی کروم شده، شعله 45 درجه و مجهز به دسته فلزی از ویژگی های آن است.

6- فندک پیپ پیر کاردین: فندک پیپ پیر کاردین MF-28-20 کلاسیک با چخماق بزرگ و شعله زاویه دار که روشن کردن پیپ را آسان می کند. این فندک همراه با کیسه نرم و 2 سال ضمانت تولید ارائه می شود. همچنین از سنگ چخماق با اندازه استاندارد و محفظه قابل شارژ کردن مجدد گاز تهیه شده است. 

7- فندک پیپ هانست: فندک های هانست مقرون به صرفه هستند و ارزش زیادی دارند. پرداخت با کیفیت خوب انجام شده و بسیار قابل اعتماد هستند. در برابر باد مقاومت مناسبی دارند و گاز را به خوبی مدیریت می کنند. این فندک ها به دلیل ظرافت و کیفیت، به سرعت در سراسر جهان محبوب شدند.

• فندک با کیفیت ممتاز: این فندک دارای محفظه چوبی درجه یک و مونتاژ آلیاژ روی و طرح دست ساز عالی است. طراحی ساده، جمع و جور، ظریف و منحصر به فرد آن، آن را به یک هدیه عالی برای تولد، سال نو، ولنتاین، تجارت و غیره تبدیل می کند. این فندک همچنین همراه با جعبه هدیه ارائه می شود.
• طراحی شعله نرم ارگونومیک: برای نگرانی از ایمنی، شعله نرم آن برای روشن کردن شمع مناسب است و از دستان شما در برابر آسیب شعله محافظت می کند.
• قابل پر کردن مجدد گاز : در از بین بردن یک بسته کبریت در خارج از خانه صرفه جویی کنید، این فندک گازی قابل شارژ مجدد است و برای مدت طولانی قابل استفاده مجدد است.
• اندازه شعله قابل تنظیم: تنظیم کننده شعله در قسمت پایین به راحتی تنظیم می شود و نیازی به استفاده از هیچ ابزاری نیست، اندازه شعله را می توان مطابق با نیاز خود تنظیم کرد.
• اندازه شعله قابل تنظیم: تنظیم کننده شعله در قسمت پایین به راحتی تنظیم می شود و نیازی به استفاده از هیچ ابزاری نیست، اندازه شعله را می توان مطابق با نیاز خود تنظیم کرد.

توصیه می شود هنگام استفاده برای اولین بار اندازه متوسط را تنظیم کنید.

مطالب مرتبط:

• روش صحیح پر کردن فندک زیپو
• مراقبت و تمیز کردن فندک زیپو

یک دهه پس از معرفی کرم وانیلی لووز کات، تنباکو جدیدی در این خط تولید شد توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee. ترکیب تنباکو تقریباً یکسان است، با این حال، تفاوت بزرگ در رایحه تافی وانیلی است. عطر و طعم این توتون خوب بین وانیل، تافی و تنباکوهای مختلف متعادل است. این ترکیب، هرچند با تفاوت‌های جزئی، مانند کرم وانیلی است که ویرجینیا زرد رسیده با برلی و یک کاوندیش سیاه بر اساس تنباکوهای ویرجینیا مخلوط می‌شود. علاوه بر این، تکه های کوچک پولکی هم برای طعم و هم برای کمک به پایین نگه داشتن دما هنگام پیپ کشیدن اضافه می شود. در مجموع، وانیلی تافی لوز کات تنباکویی بسیار دلپذیر برای دود کردن است که تداخل خوبی بین طعم شیرین وانیل، تافی و طعم طبیعی تنباکو دارد.

نکته: قبلاً به عنوان کرم تافی وانیلی شناخته می شد، اکنون به دلیل قوانین جدید اتحادیه اروپا به عنوان Classic Amber شناخته می شود.

برای خرید توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee کلیک کن

مشخصات توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee  

نظرات کاربران در مورد توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee :

کاربر: ScannerDarkly7

توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee یک تنباکو با بوی فوق العاده است، و دقیقاً بویی که در آن تبلیغ شده است، می دهد و نت اتاق دوست داشتنی تولید می کند. با این حال، پس از امتحان کردن این توتون در چند پیپ ، هم Cobs و هم برایر، با کاسه‌هایی با اندازه‌های مختلف، این ماده معطری است که انتظارات رایحه‌اش را برآورده نمی‌کند و مانند بسیاری از مواد معطر، شما را تحت یک طلسم «فریب عطر» قرار می‌دهد.

تنباکوها، جدای از طعم دهنده های اضافه شده، اصلا وارد نمی شوند. بدون ویرجینیا، بدون برلی، بدون کاوندیش. اگر خوش شانس باشید، هوای گرم می‌کشید، با کمی وانیل تافی. با این حال، این طعم‌دهنده ممکن است کمی بیشتر بدرخشد اگر از پیپ های کوچک‌تری استفاده کنید و دائماً از بینی بازدم کنید. این تنباکوی سریع سوز است. گزش زبان آسان است، زیرا گاهی اوقات طعم دوست داشتنی را دریافت می کنید، و ناامیدانه سعی می کنید دوباره آن را در سراسر کاسه برگردانید، پس مراقب باشید.

من مطمئن هستم که توتون های معطر بهتری وجود دارد، جایی که کیفیت تنباکو در درجه اول قرار دارد و طعم دهنده اضافه شده در درجه دوم. متأسفانه، همه چیز در مورد طعم‌دهنده تافی وانیلی است که شما را مجبور به آزمایش می‌کند تا از آن بیشترین بهره را ببرید. هنگامی که به نیمه راه کاسه رسیدید، باید با سوزن سوزن شدن زبان مبارزه کنید .

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر : Patryk Georgevitch

نام تجاری بسیار توصیه شده از Mac Baren's! خوب میسوزه، برای دود کردن آهسته، آهسته، آهسته ساخته شده! حداقل 2 ساعت بعد از اتمام کاسه طعم را در دهان نگه می دارد! عطر را تا زمانی که 80 درصد کاسه دود شود بدون تغییر حفظ می کند! یکی از معدود تنباکوهای مک بارن که در واقع پیپ کش را تشویق می کند که به کشیدن ادامه دهد تا جایی که چیزی جز خاکستر در کاسه باقی نماند! بارها تا اینجا بلافاصله کاسه دیگری را پر کردم تا به این تجربه هوس انگیز ادامه دهم! به سلامتی توتون پیپ مک بارن Vanilla Toffee را توتون مورد علاقه جدید خودم قرار دادم!

نکته: وقتی یک بسته می‌خرید، یک ساعت یا بیشتر آن را باز کنید، سپس آن را ببندید و بگذارید یک ماه بماند تا دوباره پیپ بکشید! این کار باعث افزایش طعم، قدرت و عطر می شود پس همه از آن لذت ببرید!

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر: StevieB

یکی از اولین نظرات من که فکر کردم نیاز به تایپ مجدد دارد! ظاهر مخلوط کاملاً درشت است، با نسبت بیشتری از تنباکو قهوه ای تا سیاه. چند بسته ای که داشتم فقط کمی مرطوب بوده اند و بوی بسته را می توان با کلمه دیوین خلاصه کرد.

برای من، طعم دود یادآور آب نبات های کره ای ورتر اورجینال، با کمی وانیل است. یک کاسه به خوبی می سوزد، دود خنکی ایجاد می کند و خاکستر سفیدی به جا می گذارد. همانطور که یک کاسه دود می شود، به نظر می رسد شیرینی آن سنگین تر می شود، و آن را برای مردم فقط aro مناسب تر می کند! از خفیف به متوسط، به متوسط ثابت بعد از نیمه راه به قوی می رسد. علیرغم اینکه با طعم های اضافه شده سنگین تر می شود، هنوز در یک کاسه زبانم را گاز نمی گیرد.

نیکوتین کمی بالاتر از ملایم است، و نت اتاق عالی است: کره کره! این دقیقاً توتون معمول من نیست، اما برای ژانر خود شایسته نمره کامل است!

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

کاربر: Aro Lover

من بیش از 6 سال است که پیپ و انواع تنباکوهای انگلیسی و معطر می کشم، دقیقاً تازه کار نیستم. متأسفانه کرم تافی وانیلی لوز کات توتون چندان لذت بخشی نیست. این توتون بهتر از وانیلی کرم لوز کات مک بارن است، اما نه خیلی. من در واقع می توانم طعم تافی را بچشم، که خوب است. نت اتاق نیز عالی است. بوی شیرینی فروشی های قدیمی را می دهد... اما عطر فوق العاده آن به سرعت محو می شود و بوی خفیفی از توتون بر جای می گذارد.اما این یک تنباکو نسبتا خشن است. این توتون به آرامی دهانم را کباب می کنند... صرف نظر از زمان خشک کردن، تکنیک بسته بندی یا ریتم دود کردن. من نمی توانم بیش از یک کاسه در روز پیپ بکشم. این یک تنباکو واقعا ناامید کننده است، برخلاف سری Seven Seas مک بارن که چقدر فوق العاده است. اگر به این شدت دهان من را نمی سوزاند، این تنباکو مستحق امتیاز 3-4 ستاره است. متأسفانه به دلیل سوزن سوزن کردن زبان این امتیاز را نمی گیرد. توصیه نمی شود. حتی برای پیپ کش های کهنه کار (مگر اینکه زبان چرمی داشته باشید). در عوض با خط صاف و خوشمزه Seven Seas مک بارن همراه شوید.

مطالب مرتبط:

• بررسی توتون پیپ مک بارن Golden Blend
• نقد و بررسی توتون پیپ مک بارن کرم وانیلا

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که بهترین برندهای سیگار جهان کدامند؟

امروزه اکثریت مردم در جهان سیگار می کشند. برخی برای ذائقه، برخی برای احساس آرامش کاذب و برخی از روی اجبار محض این کار را انجام می دهند. زیرا اعتیاد آور است و رهایی از آن سخت است. به طور کلی سیگار جزء یکی از مضرترین دخانیات بوده که از برگ کاغذ، فیلتر، توتون و اسانس و مواد نگهدارنده تشکیل شده است. و یک خطر جدی برای سلامتی است هم افراد سیگاری و هم افراد اطراف به یک اندازه در معرض خطر هستند.

برای دیدن موجودی انواع توتون سیگار دست پیچ آدیشا کلیک کن

اگر بخواهیم نگاهی به تاریخچه پیدایش سیگار در جهان بیندازیم، نخستین‌بار، این آمریکایی‌ها بوده‌اند که آن را کشف کردند و بعد از آن، سیگار به اروپا وارد شد و در زمان صفویه هم توسط یونانی‌ها به ایران آورده شد البته کشت دخانیات در ایران قدیمی‌تر است ولی به شکل امروزی آن نبوده و برای مصرف چپق تولید می‌شده است. سیگار‌های امروزی در سال ۱۳۱۲ به ایران وارد شدند و ساختمان اصلی دخانیات ایران هم مانند الان، در میدان قزوین تهران بوده است.

10 برند برتر سیگار جهان

1. سیگار مارلبرو (Marlboro)

• این برند آمریکایی از سال 1972 از هر برند سیگار دیگری در این سیاره پیشی گرفته است. با 40 درصد سهم بازار و فروش 25.1 میلیارد دلاری، این برند در سطح جهانی حاکم است.
• نام مالبرو از "خیابان بزرگ مارلبرو" در لندن گرفته شده است، جایی که همه چیز در سال 1873 آغاز شد. این شرکت در سال 1902 با یک مرکز تولید در نیویورک به ایالات متحده منشعب شد. با این حال، تنها در سال 1924 بود که این برند به عنوان "سیگار لوکس آمریکا" معرفی شد.
• این برند سیگار به تولید انواع مختلف سیگار مانند سیگارهای ملایم، طعم دار و کمتر «سنگین» برای خوشحال کردن افراد سیگاری شهرت دارد. جالب اینجاست که مالبرو یک "سیگار مردانه" در نظر گرفته می شود، اما به طور خاص برای زنان سیگاری معرفی شده است.
• بازاریابی نوآورانه باعث موفقیت سیگار مارلبرو شده است. کمپین Mild as May به معنی «ملایم مثل ماه می» در بازار موج ایجاد کرد. همچنین، این برند حامی F1، GP2، مسابقات قهرمانی رالی جهانی و سایر رویدادهای ورزشی در سطح جهانی است.

متعلق به: Altria Philip Morris International
قیمت (هند): 260 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: آمریکا
از سال 1924
ارزش برند: 26.8 میلیارد دلار
فروش: 25.1 میلیارد دلار

2. سیگار دیویدوف (Davidoff)

• سیگار دیویدوف باید در میان برترین و محبوب ترین برندهای سیگار در جهان باشد. به هر حال، سالانه 1.3 میلیارد دلار درآمد کسب می کند، عمدتاً از طریق فروشگاه های شاخص در سراسر جهان. برترین برندهای سیگار برگ، کاماچو و زینو پلاتینیوم دغدغه های هم خانواده این برند هستند.
• دیویدوف شما را برای انتخاب با طیف محصولات خیره کننده سردرگم می کند. به سیگار، سیگار برگ، پیپ، لوازم جانبی و موارد دیگر فکر کنید. حتی پیشنهادات سیگار نیز متنوع است. انواع مختلف سیگارهای تولید شده توسط Davidoff عبارتند از Gold، Classic، Supreme، Mild و Menthol.
• سیگاری ها به محصولات دیویدوف به دلیل کیفیت و عطری که ارائه می دهند علاقه دارند. این برند با تجمل همراه است که در ارائه آن نیز منعکس می شود. امپریال برندز، یک شرکت بریتانیایی، پس از قراردادی چند میلیونی در سال 2006، مالک دیویدوف شد.

متعلق به: Oettinger Davidoff AG
قیمت (هند): 450 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: سوئیس

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

3. سیگار کمل (Camel)

• سیگار کمل یک پایگاه مکملی وفادار در سطح جهانی دارد. این برند آمریکایی از سال 1913 وجود داشته است و طعم و عطری عالی را در بسته بندی های زیبایی به افراد سیگاری ارائه می دهد. نام کمل، تقلیدی از سیگارهای مصری بود که در آن زمان بسیار سنگین بودند.
• شرکت مادر Camel، RJ Reynolds با معرفی سیگارهای بسته بندی شده اعتبار دارد. پیش از این، سیگاری ها موظف بودند خود به خود سیگار خود را بچرخانند که دردسرساز بود. این برند تنباکوی ویرجینیا و ترک را ترجیح می دهد تا طعم و طعمی متمایز را به محصولات خود بدهد.
• علاوه بر کیفیت محصول و بسته بندی بصری دلپذیر، Camel از کمپین های تبلیغاتی هیجان انگیزی برای جلب وفاداری به برند استفاده کرده است. این برند حتی یک بلیط تبلیغاتی به نام "Camel Cash" ارائه کرد که می توانست با محصولات کمل مبادله شود.
• جالب اینجاست که کارولینای شمالی شهری به نام Winston-Salem دارد که از این برند به نام "Camel City" نامیده می شود. به نظر شما این برای محبوبیت چگونه است؟

متعلق به: RJ Reynolds
قیمت (هند): 290 روپیه تا 350 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: آمریکا
از سال 1913
ارزش برند: 3,485 میلیون دلار (2017)

4. سیگار پارلامنت (Parliament)

• پارلامنت فقط یک برند نیست. بلکه یک فرقه است. از سال 1931، پارلامنت نرمی بی‌رقیب، طعم غوطه‌وری و طعم خامه‌ای را ارائه می‌دهد که این برند را در بین سیگاری‌ها در سراسر جهان خشمگین کرده است.
• پارلامنت که متعلق به فیلیپ موریس است، در دورانی که سیگارها فاقد فیلتر بودند، به دلیل فیلترهای کاغذی فرورفته خود مورد توجه قرار گرفت. هنگامی که در اوایل دهه 1940 این برند فیلترها را پذیرفت، یک کمپین تبلیغاتی تهاجمی با این شعار راه‌اندازی شد: «فقط طعم لب‌های شما را لمس می‌کند».
• سیگار پارلامنت زمانی وارد فرهنگ عامیانه شد که در رمان باند یان فلمینگ در سال 1956، الماس ها همیشه هستند، نام برده شد. یکی دیگر از رمان‌های باند، جاسوسی که مرا دوست داشت نیز پارلامنت را به نمایش گذاشت. در طول سال‌ها، حتی گروه‌های موسیقی و افراد مشهور به میراث پارلامنت کمک کردند.

متعلق به: فیلیپ موریس اینترنشنال
قیمت (هند): 500 روپیه برای یک بسته 20 عددی 
کشور مبدا: آمریکا
از سال 1931

5. سیگار دانهیل (Dunhill)

• دانهیل نام خود را از بنیانگذار، آلفرد دانهیل، یک تنباکو فروش و پیشگام بریتانیایی گرفته است. برای این برند، همه چیز در وست مینستر، لندن در سال 1907 آغاز شد، زمانی که بنیانگذار یک فروشگاه کوچک در خیابان دوک پیدا کرد.
• مردم محلی به سرعت به ترکیبات Dunhill که مطابق با مشخصات آنها طراحی شده بود علاقه نشان دادند. در سال 1908، سیگار دانهیل با تولید نوع متفاوتی از سیگار که دارای نوک فیلتر پشمی منحصر به فردی بود، راه خود را به بازار باز کرد. این "سیگارهای بهداشتی" جایگزین ایمن تری برای همتایان بدون فیلتر خود در نظر گرفته شدند.
• در سال 1939، سیگار دانهیل در ایالات متحده آزاد شد. از زمانی که این برند به شدت رشد کرد و به عنوان یکی از محبوب ترین برندهای سیگار در جهان ظاهر شد. این شرکت از تنباکوی برتر برای ارائه تجربه ای روان و دلچسب استفاده کرده است. تعجب می کنید که چرا آنها نسبت به سایر برند های محبوب سیگار گران تر هستند؟

متعلق به: British American Tobacco
قیمت (هند): 200 تا 400 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: انگلستان
از سال 1907

6. سیگار لاکی استریک (Lucky Strike)

• آیا نام عجیبی برای یک برند سیگار نیست؟ Lucky Strike بیکمل شبیه یک کازینو است. اما با محبوبیت غریبه نیست. این برند در دهه‌های 1940 و 50، قبل از تسلط مارلبرو بر بازار، پرفروش‌ترین برند در ایالات متحده بود. و هنوز هم طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد.
• Lucky Strike با جویدن تنباکو در سال 1871 شروع شد و در دهه 1900 به سیگار تبدیل شد. این نام به ترکیبی به نادر بودن طلا در دوران عجله طلا اشاره دارد. افسانه می گوید، "Lucky Strike" آثاری از ماری جوانا در برخی از بسته ها داشت که منجر به این نام شد.
• لاکی ها، همانطور که آمریکایی ها دوست دارند سیگار لاکی استریک بخوانند، لذت یک سیگاری است. آنها ترکیب مناسبی از لطافت، عطر و طعم دلپذیر را دارند. این برند تنباکوهای مختلفی را تولید نمی کرد. در عوض، آن را برشته کرد تا طعم آن دست نخورده بماند.

متعلق به: British American Tobacco
قیمت (هند): 200 روپیه تا 110 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: انگلستان
از سال 1871

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

7. سیگار پال مال (Pall Mall)

• پال مال یک برچسب مجلل است که نام آن از خیابانی همنام در لندن گرفته شده است. این برند که در سال 1899 به عنوان یک ترکیب ممتاز تأسیس شد، سابقه نوآوری دارد. چه استاندارد «کینگ سایز» باشد و چه روشی مبتکرانه برای پر کردن تنباکو که سیگار را نرم‌تر می‌کرد، پال مال جلوتر از منحنی بود.
• در یک تاریخ طولانی و پرحادثه، مالکیت Pall Mall تغییر کرده است، از Black Butler به American Tobacco و Brown & Williamson Tobacco Corporation (BWTC). در حال حاضر، R. J. Reynolds Tobacco Company به طور پیش فرض پس از خرید BWTC در سال 2004 مالک این برند است.
• محبوبیت پال مال در دهه 60 افزایش یافت، زمانی که فروش آن از هر برند سیگار دیگری در ایالات متحده پیشی گرفت. محبوبیت آن حتی امروزه نیز دست نخورده است و در کنار Camel و Newport پرفروش ترین برای رینولدز است. می‌توانید در رمان‌ها و بازی‌های ویدیویی معروف به Pall Mall اشاره کنید.
• سیگاری ها برند Pall Mall را به دلیل طعم لذیذ، طعم کامل تر و ته رنگ متمایز شیرین بیان ترجیح می دهند. کیفیت مطلق آن را در میان برترین و محبوب ترین برندهای سیگار در جهان قرار می دهد.

متعلق به: R. J. Reynolds Tobacco Company
قیمت (هند): 430 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: انگلستان
از سال 1899
ارزش برند: 6.201 میلیون دلار

8. سیگار بنسون و هجز (Benson & Hedges)

• برند Benson & Hedges یکی از شناخته شده ترین برندهای سیگار است. این یک برند بریتانیایی است که توسط شرکت MNC آمریکایی، Altria خریداری شده است. برخی از تولیدکنندگان برتر سیگار، فکر می‌کنند Rothmans، Philip Morris USA، Japan Tobacco و British American Tobacco از علامت تجاری Benson & Hedges در مناطق مختلف جهان استفاده می‌کنند.
• این برند به لطف بنیانگذاران، ریچارد بنسون و ویلیام هجز، در سال 1873 روشنایی روز را دید. در دهه 1900 به ایالات متحده و کانادا منشعب شد. بعداً فیلیپ موریس شعبه ایالات متحده را خریداری کرد اما این برچسب را حفظ کرد. گروه گالاهر همین کار را با شعبه بریتانیا انجام داد.
• برند Benson & Hedges برای همه، از خاندان سلطنتی، افراد مشهور و مردم عادی، لذت گناه‌آمیز بوده است. در واقع، حتی دارای یک ضمانت نامه سلطنتی بود که در سال 1999 لغو شد. این برند به دلیل استفاده از یک جزء دست نخورده تنباکو ویرجینیا برای مطابقت با استانداردهای کیفیت شهرت دارد.

متعلق به: Altria
قیمت (هند): 190 تا 250 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: انگلستان
از سال 1873
ارزش برند: 6.201 میلیون دلار

9. سیگار گلد فلیک (Gold Flake)

• گلد فلیک یکی از محبوب ترین برندهای سیگار در شبه قاره هند است که به دلیل ترکیبات با کیفیت خود شناخته شده است. از ابتدا Imperial Tobacco، شرکت تنباکو هند (ITC) از سال 1901 مالک این برند است. در سال 1971، این برند Kings Gold Flake را معرفی کرد که استاندارد جدیدی را در اندازه تعیین کرد.
• آنها گلد فلیک را با تنباکوی طلایی با کیفیت بالا تولید می کنند، از این رو نامش به این نام است. تنباکو با قطره های عسل برای بافت و طعم متمایز تقویت شده است. ITC یکی از برترین شرکت های تولید تنباکو در هند است.
• گلد فلیک نه تنها در هند و کشورهای همسایه حضور پررنگی دارد، بلکه به کانادا، اروپا، مصر، آفریقای جنوبی و فراتر از آن نیز صادر می شود.

متعلق به: شرکت تنباکو هند (ITC)
قیمت (هند): 100 تا 300 روپیه برای یک بسته 20 عددی
کشور مبدا: هند
از سال 1873
ارزش برند: 3.535 میلیون دلار

10. سیگار اینسیگنیا (Insignia)

اینسیگنیا که متعلق به ITC است، به عنوان یک برند ممتاز سیگار با مکملیان اختصاصی شناخته می شود. این برند تاریخچه ای کوتاه و در عین حال پر حادثه دارد. در سال 2003 راه اندازی شد و خیلی زود به یکی از بهترین برندهای فروش سیگار تبدیل شد. طعم عالی، نرمی استثنایی و بسته بندی جذاب، موفقیت خارق العاده ای را برای سیگارهای Insignia به ارمغان آورد.

متعلق به: شرکت تنباکو هند (ITC)
قیمت (هند): 100 تا 300 روپیه برای یک بسته 20 عددی 
کشور مبدا: هند
از سال 2003

جمع بندی

اکنون که با برترین و محبوب ترین برندهای سیگار در جهان آشنا شدید، زمان آن رسیده است که یکی از آنها را متناسب با سلیقه و بودجه خود انتخاب کنید. یک سیگار ممکن است برای فردی عالی به نظر برسد اما شخص دیگر از آن لذت نبرد. البته بهتر ست که جهت حصول اطمینان از برندهای شناخته شده و متداول استفاده کنید چون این سیگارها طی سالیان، امتحان خود را پس داده‌اند و مورد پسند بسیاری از سیگار‌ی ها هستند. با این حال با درنظر گرفتن شرایط مورد نظر خود و حتی گاهی امتحان کردن یک نخ سیگار برای شناختن ویژگی‌های آن می‌تواند مؤثر باشد. و اما بهتر است در حد امکان مصرف آن را کاهش دهید تا از آثار مخرب آن جلوگیری کنید.

مطالب مرتبط:

• تست کردن سیگار برگ: رتروهال چیست؟
• چطور سیگار بپیچیم

از زمانی که Golden Blend در سال 1952 معرفی شد، به درستی طرفداران بسیاری در سراسر جهان پیدا کرده است. تنباکوهای برلی قهوه ای انتخاب شده خاص، که فقط با یک لمس ویرجینیا طلایی مخلوط شده اند، با دقت فشرده و ذخیره می شوند. برش های بزرگ بریده شده و تا حدی ساییده می شوند، که باعث می شود این ترکیب به راحتی در پیپ شما را پر کند. این ترکیب بر پایه برلی که به آرامی می سوزد بسیار رضایت بخش است و شما از طعم ملایم شکلات لذت خواهید برد. نتی که تمام تنباکوهای خوب برلی به طور طبیعی تولید می کنند.

نکته: پیپ‌ کش های آمریکایی این ترکیب را با نام Golden Extra پیدا می‌کنند.

برای خرید توتون پیپ مک بارن Golden Blend کلیک کن

مشخصات توتون پیپ مک بارن Golden Blend  

نظرات کاربران در مورد توتون پیپ مک بارن Golden Blend :

کاربر: JimInks

تنباکوهای برلی در توتون مک بارن Golden Blend عطر زمین، چوب، آجیل با نت های سبک، ملاس و شکلات کمی واضح تر را به عنوان جزء رایحه ارائه می دهند. ویرجینیا مقداری علف، ترش و مرکبات تند، و نان سبک و شکر را به عنوان نت ثانویه فراهم می کند. در واقع تنباکوی ویرجینیا عمدتا به عنوان یک پایه خنک کننده برای کنتراست و صاف کردن برلی ها عمل می کند. عسل ملایم از ویرجینیا می آید. رویه های شکلاتی و شکری تنباکو را کمی کاهش می دهد. قدرت آن ملایم است و طعم آن چند قدم از آن گذشته است. نیکوتین بسیار کمی دارد.

برای جلوگیری از گرم شدن جزئی زبان، باید آن را به طور متوسط پف کرد، اما زبان سوزن سوزن نمی شود. دارای لبه های ناهموار چند دقیقه ای نسبتا خنک و تمیز با سرعت معقول با طعمی بسیار ثابت می سوزد. عملاً هیچ رطوبتی در آتشگاه باقی نمی گذارد. به تعداد متوسطی از آتش نیاز دارد. یک دود بدون عارضه در تمام طول روز که کار مورد نیاز شما را با عمری کوتاه و خوش طعم و نت اتاق خوشبو انجام می دهد. 

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر : Pipestud

توتون مک بارن Golden Blend مورد علاقه من در خط مک بارن است. خیلی شیرین نیست و طعم تنباکو خوبی دارد. شاید برای مصرف منظم از طرف من کمی ملایم باشد، اما سرعت تغییر خوبی دارد.

یکی از بهترین نکاتی که در مورد کشیدن مک بارن دریافت کردم این است که "وقت خود را صرف کنید و به آرامی دود کنید." مقاله فوق‌العاده‌ای درباره Mac Baren's در شماره تابستان 2007 مجله Pipes and Tobaccos منتشر شد. اکثر این مخلوط ها به دلیل کیفیت برگ و توجه به جزئیات در مورد روش های پخت و برش برگ در سراسر جهان بسیار محبوب هستند. Mac Baren's یکی از بزرگترین خانه های ترکیبی در جهان است و آنها به وضوح به محصول خود افتخار می کنند.

باز هم، همانطور که من در مورد اکثر تنباکوهای مک‌بارن می‌دانم، سوزاندن آهسته برای استفاده حداکثری از Golden Blend ضروری است. به خوبی چاق می شود و به راحتی در هر اندازه پیپ قرار می گیرد. از آنجایی که طعم و قدرت آن زیاد نیست، آن را در یک بن وید بزرگ یا یک پیپ فری هند دانمارکی دیگر چاق کنید و از دود طولانی، آهسته و خوش طعم لذت ببرید.

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر: Clarkus

من عاشق تنباکو برلی هستم. من نظرات را خواندم و نیم کلیو از آن را سفارش دادم. نت حلبی تنباکوی تخمیر شده با چیزی است که به نظر من کاکائوی شیرین نشده است. کاکائو سبک خود را در دود نشان نمی دهد. تنباکو به راحتی روشن می شود و بدون تلاش روشن می ماند - فقط آن را روشن کنید و دود کنید. برش پوسته شکسته (و یک نمایش زیبا) باعث سوختگی آهسته می شود. پوسته شکسته واقعاً نیازی به توجه بیشتر ندارد. دودهایی تولید می کند. طعم آن در دهان بسیار پر است و در حالی که من واقعاً آجیل معمولی برلی را نمی شناسم، قطعاً یک دود فوروارد برلی است. شیرینی بسیار کمی وجود دارد و آنچه وجود دارد را می توان به ویرجینیا نسبت داد. در مقیاس تلخ و شیرین، بسیار خنثی به نظر می رسد.

نکته ای که من با اکثر بررسی ها مخالفم، قدرت نیکوتین است. من فکر نمی کنم حتی 1792 چیزی در این مورد داشته باشد. این به تنهایی باعث می شود که این یک دود تمام روز برای من نباشد. من آن را درست قبل از خواب بهترین می دانم - نیکوتین زیبا آن کاملا مناسب است. وقتی سیگار می کشیدم، کمل می کشیدم بنابراین کاملاً با این احساس آشنا هستم.

این یک دود کاملا صاف نیست. فقط آنقدر سختی دارد که آن را جالب کند. می دانید که در حال کشیدن چیزی هستید اما تنها زمانی که آن را می فهمم زمانی است که بازدم را از بینی ام بیرون می دهم. گرنجر، به نظر من، خشن تر است، اما هنوز هم دود بسیار خوبی است. در مورد گزش، من یک پیپ کش متوسط هستم، بنابراین از این گزیدگی زبانم نمی گیرد، اما مطمئن هستم که اگر با آن تهاجمی برخورد کنید، بلافاصله به شما تهاجمی می شد. زبانم را گرم نگه می‌داشت اما به طرز دلپذیری.

نت اتاق: نمی توانم صادقانه بگویم چون من سیگاری هستم و معمولاً بیرون از خانه سیگار می کشم و بوی تنباکو سوخته را دوست دارم، بنابراین نمی توانم قاضی خوبی باشم. من انتظار دارم حداقل قابل تحمل باشد.

من برلی را به هر تنباکو دیگری ترجیح می دهم و از تعدادی تنباکوی پیپ لذت می برم. من ویرجینیاها را امتحان کرده‌ام و نمی‌توانم با آنها صلح کنم - آنها برای ذائقه من خیلی تند هستند مگر اینکه سخاوتمندانه با برلی مخلوط شوند. من قبلاً مخلوط های انگلیسی می کشیدم اما در نهایت از لاذقیه قدرتمند خسته شدم. بعد از 40 سال پیپ کشیدن، با برلی های سنتی آمریکایی به صلح رسیدم. آنها ساده، خوش طعم و به راحتی دود می شوند و Golden Blend به خوبی در آن دسته قرار می گیرد یا نزدیک به بالای لیست است.

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

برای پیپ کشیدن تمام روز، من معمولا تنباکوی ملایم با کمی شیرینی بیشتر یا حتی شاید گرنجر را ترجیح می دهم. برخلاف تنباکوهایی که باید روی پیچیدگی‌ها یا تفاوت‌های ظریف توتون تمرکز کنید، GB به‌طور کامل و بدون تمرکز عمدی روی بخش سیگاری‌ها، خود را کاملاً خوب نشان می‌دهد. فکر می کنم GB را یک دود قوی بنامم.

من اکنون به توتون مک بارن Golden Blend سه ستاره می‌دهم، اما احتمالاً پس از گذشت سه یا چهار اونس، دوباره برمی‌گردم و آن را به چهار تغییر می‌دهم. من معتقدم که عاشقان برلی واقعاً این یکی را دوست خواهند داشت. بچه های ویرجینیا شاید نه چندان. همچنین، پیپ کش های جدید ممکن است بخواهند برای مدتی از این توتون پیپ اجتناب کنند، زیرا برای لذت بردن نیاز به کمی ظرافت در کشیدن دارد، بدون اینکه به جلوگیری از ذوب دهان اشاره کنیم.

مطالب مرتبط:

• تاریخچه توتون پیپ مک بارن
• بررسی توتون های پیپ کاپتان بلک

قهوه ترک و اسپرسو دو تا از محبوب ترین نوشیدنی های قهوه در جهان هستند. هر دو ویژگی ها و طرفداران خاص خود را دارند. خب، کدوم بهتره؟ در این مقاله، قهوه ترک را با اسپرسو مقایسه کرده ایم تا می بینیم که چگونه آنها در برابر یکدیگر قرار می گیرند. ما متغیرهای مختلف دم کردن، مانند اندازه آسیاب، فشار و سایر عواملی که این دو نوشیدنی را متفاوت می‌کنند، بررسی کردیم.  تا در پایان این مقاله، به خوبی درک کنید که کدام نوشیدنی برای شما مناسب تر است!

بیایید این را روشن کنیم، محتوای کافئین نگرانی اصلی ما در این مقاله نیست، اگرچه ما به آن خواهیم پرداخت. ما فکر می کنیم که اگر به کافئین بیشتری نیاز دارید، همیشه می توانید یک فنجان قهوه خوشمزه دیگر بنوشید. 

برای دیدن انواع قهوه آدیشا کلیک کن

تفاوت طعم قهوه ترک با قهوه اسپرسو

هنگام مقایسه اسپرسو با نوشیدنی های دیگر، چند سوال وجود دارد که مرتبط هستند. چقدر باید از دانه های قهوه استفاده کنیم، قهوه چقدر قوی است و چقدر قهوه مصرف کنیم؟ اما برای من، مهمترین سوال این است: «طعم آن چگونه است و چگونه یک فنجان قهوه اسپرسو با یک فنجان ترکی مقایسه می شود؟

• تفاوت اصلی قهوه ترک و اسپرسو در پیچیدگی طعم آن است. اسپرسو دارای تفاوت های ظریف طعمی است که قهوه ترک فاقد آن است. فشار در حین استخراج، و روشی که آب با فشار بالا از طریق بستر قهوه رانده می شود، طعم های فرار را در خود ایجاد می کند ولی به سادگی در طول آماده سازی قهوه ترک از بین می رود. 
• اسپرسو یک فنجان قهوه به ما می دهد که قوی تر است و نت های اصلی بسیاری دارد. قهوه ترک یک فنجان قهوه به ما می دهد که بسیار قوی است، با غلظت بالا، اما فاقد نت است.
• روش دم کردن قهوه ترک یک فنجان قهوه غلیظ و غنی مانند اسپرسو به شما می دهد، اما نت های اصلی، و ته طعم، بسیار شبیه به قهوه سنتی فرنچ پرس است. اما قهوه ترک قوی تر است و با نوشیدن یک جرعه دلیل آن را خواهید فهمید.
• اگرچه هر دو قهوه‌ قوی هستند، اما قهوه ترک قوی تر است، زیرا آسیاب بسیار ظریفی دارد که بهترین روش در بین تمام روش‌های تهیه قهوه است. اندازه پودر مانند به مواد محلول اجازه می دهد تا راحت تر حل شوند و غلظت را افزایش دهند.

تفاوت های تهیه قهوه اسپرسو و قهوه ترک

بین طرز تهیه اسپرسو و قهوه ترک چند تفاوت وجود دارد. بسیاری از آنها آنقدر ناچیز هستند که باعث تغییر طعم و مزه نمی شوند. اما چند مورد از این تفاوت ها تمایز اصلی را در ظاهر و طعم مشخص می کند.

1- تفاوت اصلی قهوه ترک و اسپرسو، از منظر آماده سازی، فشار حین استخراج است. تفاوت دیگر اندازه آسیاب ریز مورد نیاز برای قهوه ترک در مقایسه با اسپرسو است. با این حال، اندازه آسیاب به اندازه اختلاف فشار مهم نیست.

2- تفاوت بزرگ دیگر این است که قهوه ترک بسیار ریزتر از اسپرسو آسیاب می شود و تقریباً به صورت پودر در می آید. این امر استخراج را بسیار افزایش می دهد و زمان استخراج را کمتر می کند. بسیاری از مردم بر این باورند که قهوه ترک حتی پس از یکبار درست کردن قابل استفاده است. به نظر آنها، این منجر به استخراج بیش از حد می شود و استخراج بیش از حد منجر به یک فنجان قهوه تلخ می شود. در حالی که استخراج برای مدتی ادامه می یابد، زیرا کف در تماس دائمی با آب است، استخراج بسیار کاهش می یابد تا جایی که واقعاً روی نوشیدنی تأثیر نمی گذارد.

3- سومین تفاوت عمده بین دو روش دم کردن قهوه، فیلتراسیون است. به طور سنتی، قهوه ترک به هیچ وجه فیلتر نمی شود، هر چند اقلیت آن را با استفاده از راه حل های بداهه فیلتر می کنند. تفاله ها در ته فنجان قرار می گیرند و چند جرعه آخر همیشه در فنجان باقی می مانند.

4- دمای دم کردن نیز در اینجا یک عامل مهم است و تأثیر مستقیمی بر طعم های قهوه استخراج شده دارد. قهوه ترک در دمای بالا گرم نمی شود، اگرچه در بسیاری از راهنماهای دم کردن، کلمه آب پز ذکر شده است. طبق روش سنتی در تهیه قهوه ترک، نمی توانید اجازه دهید قهوه بجوشد. هنگامی که قهوه در cezve بالا می آید، دم کردن به پایان می رسد. این دمای دم را بین 71 درجه سانتیگراد و 76 درجه سانتیگراد نگه می دارد، در مقایسه با 94 درجه سانتیگراد برای عصاره گیری یک شات اسپرسو.

5- از سوی دیگر، اسپرسو با یک سبد فیلتر فلزی فیلتر می‌شود، که تفاله‌های مصرف شده را حفظ می‌کند، اما اجازه می‌دهد روغن‌های قهوه در فنجان استخراج شوند (مثل قهوه ترک، اما بر خلاف قهوه فیلتر معمولی).

6- یک تصور غلط رایج در دنیای قهوه وجود دارد که هر روش‌ دم کردن قهوه نیاز به رست خاصی دارد.این کاملا نادرست است. می توانید از هر نوع رستی که دوست دارید، هم برای اسپرسو و هم برای قهوه ترک استفاده کنید.

7- به عنوان مثال، در شمال ایتالیا اسپرسوی خود را ترجیح می دهند با رست روشن تر تهیه کنند، در حالی که در جنوب ایتالیا ترجیح می دهند رست تیره تر باشد.

8- به طور مشابه، قهوه ترک به طور سنتی با رست تیره تهیه می شود، در حالی که قهوه یونانی (همان دستور با نام متفاوت) با رست روشن تر تهیه می شود.

9- افزودن شکر موضوع بحث دیگری است. قهوه ترک به طور سنتی با شکر تهیه می شود، اما بسیاری از مردم، از جمله دوستان من، آن را سیاه می نوشند. به همین ترتیب، بسیاری از ایتالیایی ها در اسپرسوی خود شکر اضافه می کنند، اما اسپرسوی سیاه نیز بسیار محبوب است.

قهوه ترک را نمی توان در دستگاه اسپرسوساز به دو دلیل مهم استفاده کرد. اولاً، قهوه ترک ریزتر از اسپرسو آسیاب می شود و از فیلترها عبور می کند و به دستگاه آسیب می رساند. ثانیاً، هر محصولی که از دستگاه خارج شود، طعم یا قوام مشخصه قهوه ترک یا اسپرسو را نخواهد داشت.

تجهیزات مورد استفاده برای آماده سازی

این یک تفاوت بسیار مهم است و برخی از افراد ممکن است از دم کردن اسپرسوی خود در خانه دلسرد شوند. دم کردن اسپرسو از نظر تجهیزات بسیار گران است. اگر می‌خواهید اسپرسوی خود را در خانه تهیه کنید، باید یک آسیاب قهوه و یک دستگاه اسپرسوساز بخرید. این برای یک اسپرسو سنتی است. اگر بودجه ندارید، موکا پات ممکن است جایگزین مناسبی باشد، اما این قهوه دقیقا اسپرسو نیست.

برای دیدن انواع دستگاه قهوه ساز کلیک کن

اندازه فنجان قهوه اسپرسو و قهوه ترک

شات معمولی اسپرسو 28 گرم مایع است و در دمیتاس (فنجان قهوه خوری) سرو می شود. در ایتالیا، این رایج‌ترین اندازه سرو کردن قهوه است، اگرچه مردم چندین وعده در روز قهوه می نوشند. در آمریکای شمالی دابل شات رایج ترین اندازه مصرف برای اسپرسو است.

قهوه‌ی معمولی ترک هنوز در دمیتاس سرو می‌شود، اما فنجان آن پر است. غلظت قهوه ترک کمی کمتر از یک اسپرسو است، بنابراین یک دمیتاس کامل شما را عصبانی نمی کند. آنها همچنین چندین بار در روز سرو می شوند، زیرا نیاز به کافئین آن را ایجاب می کند.

جمع بندی

کدام نوشیدنی برای شما مناسب است؟ اگر قهوه ای قوی اما با طعم لطیف تر دوست دارید، قهوه ترک انتخاب مناسبی برای شماست. اگر نوشیدنی های تند و تلخ تر و متعادل تر با اسیدیته را ترجیح می دهید، اسپرسو گزینه بهتری است. در نهایت، این شما هستید که تصمیم می گیرید کدام نوشیدنی را بیشتر دوست دارید!

مطالب مرتبط:

• طرز تهیه قهوه اسپرسو در خانه
• طرز تهیه قهوه فرانسه با فرنچ پرس

قهوه بولیوی با بدنه متوسط با قهوه کلمبیایی مقایسه می شود. این کشوری در آمریکای جنوبی است که توسط پرو و شیلی در غرب، برزیل در شمال غربی و آرژانتین/پاراگوئه در جنوب محصور شده است. بولیوی دارای آب و هوای عالی برای رشد دانه‌های قهوه با هوای گرم و مرطوب و ارتفاع زیاد است که به دانه‌های قهوه اجازه می‌دهد طولانی‌تر برسد و دانه‌های طعم‌دارتری ایجاد کند. از آنجایی که کشور بولیوی فقیر است، شرکت‌های زیادی نمی‌دانند دانه‌های قهوه‌ بولیوی چقدر عالی است. 

در سال‌های اخیر، تولید قهوه این کشور قطعاً رشد زیادی داشته است و صادرات آن در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است. و برای اولین بار در تاریخ خود، دولت فدرال بولیوی به تولیدکنندگان قهوه محلی کمک مالی و حمایت می کند و محبوبیت قهوه بولیوی در حال افزایش است. آینده بازار قهوه بولیوی مطمئناً روشن است!

برای دیدن انواع قهوه آدیشا کلیک کن

کشور بولیوی

بولیوی با نام رسمی حکومت پلوریناسیونال بولیوی کشوری محصور در خشکی، در مرکز آمریکای جنوبی است. پایتخت آن به‌طور رسمی و در قانون اساسی شهر سوکره ذکر شده اما دولت این کشور در شهر لاپاز مستقر است. جمعیت بولیوی ۱۱٬۶۵۶٬۰۰۰ نفر و زبان‌های رسمی آن اسپانیایی، کچوآ، آیمارا، گوارانی است و ۳۴ زبان دیگر نیز بومی هستند. واحد پول این کشور بولیویانا نام دارد. ۵۵ درصد مردم بولیوی از تبار سرخ‌پوست، ۳۰ درصد مستیزو (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست) و ۱۵ درصد سفیدپوست هستند. دین مردم بولیوی مسیحیت است. ۷۸ درصد مردم بولیوی پیرو کلیسای کاتولیک رومی، ۱۶ درصد پروتستان و ۳ درصد نیز پیرو دیگر شاخه‌های مسیحیت هستند.

بولیوی یک کشور در حال توسعه به حساب می‌آید و شاخص توسعه انسانی آن در حد متوسط است. میزان فقر در بولیوی ۵۳ درصد ذکر شده‌است. کشاورزی، جنگلداری، ماهیگیری، و معادن از فعالیت‌های اصلی صنعتی در بولیوی و فراورده‌های عمده آن تولیدات نساجی، پوشاک، فلزکاری و پالایش نفت است. بولیوی از نظر اندوخته‌های معدنی و به‌ویژه فلز قلع غنی است. پیش از استعمار اروپاییان منطقه کنونی بولیوی بخشی از امپراتوری سرخ‌پوستان اینکا بود. امپراتوری اسپانیا در سده شانزدهم این منطقه را تسخیر کرد و در خلال دوران استعماری اسپانیا، این سرزمین «پروی علیا» نام داشت و جزو قلمروی نایب‌السلطنه پرو به‌شمار می‌آمد، قلمرویی که بیشتر مستعمرات اسپانیا در آمریکای جنوبی را در بر می‌گرفت. پس از اعلام استقلال این منطقه در سال ۱۸۰۹، این منطقه با ۱۶ سال جنگ روبه‌رو شد و این جنگ‌ها در ۶ اوت ۱۸۲۵ به تشکیل جمهوری بولیوی انجامید که از نام سیمون بولیوار، رهبر انقلابی، گرفته شده‌است.

تاریخچه قهوه بولیوی

قهوه در بولیوی به دهه 1880 برمی گردد. اگرچه جزئیات کمیاب است، قهوه ابتدا برای مصرف زمین داران ثروتمند و کارگران آنها در املاک لس یونگاس تولید می شد. این منطقه به دلیل تولید کوکا خود مشهور بود و قهوه چندان سودآور در نظر گرفته نمی شد، زیرا رشد آن دشوارتر است و محصول کمتری به بار می آورد. در دهه 1930 بود که تولید قهوه جدی گرفته شد، زیرا تعرفه های صادراتی روی برگ های کوکا و کاهش مصرف محلی باعث شد کشاورزان به خطرات وابستگی اقتصادی به یک محصول پی ببرند.

برای سال‌های متمادی، اکثر مزارع قهوه متعلق به همان زمین‌داران ثروتمندی بودند که تولیدشان را در قرن نوزدهم آغاز کردند. این روند در سال 1953 تغییر کرد، زمانی که یک اصلاحات ارضی به رهبری دولت منجر به بازتوزیع قطعات کوچک زمین (1.5 تا 8 هکتار) به هزاران خانواده عمدتاً بومی شد. که مهاجرت جوانان را از مناطق شهری به لوس یونگاس به دنبال داشت، هرچند تعداد کمی از آنها دانش کشاورزی داشتند. دولت به توزیع مطالب خواندنی با اطلاعات بسیار ابتدایی در مورد نحوه اداره یک مزرعه ادامه داد و این برای چندین دهه منبع اصلی آموزش برای کشاورزان بولیوی باقی ماند.

مناطق کشت قهوه بولیوی

بولیوی در ارتفاعات بسیار بالا، بالای 1400 متر قهوه تولید می کند که بیشتر قهوه آن را به عنوان Strictly High Grown (1450 متر +) واجد شرایط می کند. از همه طرف توسط پرو، برزیل، آرژانتین و شیلا محصور در خشکی است و شامل بخشی از کوه های آند است. کینوا در سال های اخیر به یکی از محصولات معروف بولیوی تبدیل شده است. اکثر قهوه های کاشته شده از نوع دانه های عربیکا و تایپیکا است که Caturra و مقداری Catuai نیز در دسترس هستند. مناطق عمده کشت قهوه عبارتند از Yungas، Santa Cruz، Cochabamba، Tarija، Beni و Pando که بیش از 90 درصد از قهوه تولید شده از منطقه Yungas است.

• ارتفاع رشد: 1400 - 1600 متر از سطح دریا
• انواع قهوه: عربیکا، تایپیکا، کاتورا، کاتوای
• فرآیند فرآوری: شسته شده، خشک شده در آفتاب
• رایحه: گیاهی، شکلات تلخ
• انواع طعم: میوه ای (ماندارین)، کارامل، فلفل، وانیل
• بدنه قهوه: خوب 
• اسیدیته: سیتریک ملایم، فسفریک

برای دیدن انواع دستگاه قهوه ساز کلیک کن

انواع دانه قهوه بولیوی

بیشتر گیاهان قهوه که در بولیوی رشد می‌کنند، از گونه‌های گیاه قهوه عربیکا و تایپیکا (Coffea arabica var. typica) هستند، اگرچه برخی از گیاهان قهوه نیز وجود دارند (Coffea arabica var. caturra).

مزارع کوچک قهوه فاقد دسترسی به کود و مواد معدنی مناسب برای حمایت از رشد بهینه درختان و دانه‌های قهوه بوده‌اند که نتیجه آن تولید محصول پایین در سال‌های اخیر است. فقدان زیرساخت همچنین به این معنی است که بولیوی برای صادرات به کشورهای دیگر مشکل دارد، اما هر از گاهی از واردکنندگان قهوه سبز در ایالات متحده و کانادا در دسترس است. توزیع کنندگان و دلالان به کار بر روی توسعه تجارت عمده فروشی قهوه در بولیوی ادامه می دهند و باید شاهد رشد خوبی در سال های آینده باشد.

انواع طعم قهوه بولیوی

قهوه بولیوی به دلیل طعم کلاسیک و تمیز خود با اسیدی لطیف و روشن و کیفیتی شیرین و معطر با نت های میوه ای از جمله سیب، گلابی، نارنگی، لیمو و زردآلو شناخته شده است. طعم های کاراملی و ملایم شکلاتی ممکن است در طول فرآیند برشته کردن قهوه ایجاد شود.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه زامبیا
• همه چیز درباره قهوه پاناما

کاپیتان بلک تقریباً پنجاه سال است که بزرگ‌ترین خط فروش تنباکو در ایالات متحده بوده است و این خط اصلی است. توتون پیپ کاپتان بلک سفید یا ارجینال ترکیبی از ویرجینیا، برلی و کاوندیش سیاه با طعم و عطری متمایز گرم و دلپذیر است. Lane Limited - Captain Black Original (Regular) نام تجاری توتون پیپ است که از دهه 1960 وجود داشته است. این محصول توسط شرکت Lane Limited ایجاد شده است و به دلیل طعم غنی و صاف خود شناخته شده است. این تنباکو از ترکیب تنباکوهای ویرجینیا، برلی و بلک کاوندیش تهیه می‌شود که طعمی متمایز به آن می‌دهد که آن را به انتخابی محبوب در میان پیپ کش ها تبدیل کرده است. در طول سال ها، Captain Black Original (Regular) به عنوان یک برند باکیفیت و قابل اعتماد تنباکوی پیپ شهرت پیدا کرده است و امروزه همچنان یک انتخاب محبوب برای پیپ کشیدن است. نت های طعمی معمولاً شامل نکاتی از آجیل، خامه و طعم کمی شیرین است. این یک انتخاب محبوب در میان پیپ کش هاست و در دنیای تنباکوی پیپ یک توتون کلاسیک محسوب می‌شود.

برای خرید توتون پیپ کاپتان بلک سفید اصلی کلیک کن

مشخصات توتون پیپ کاپتان بلک سفید یا ارجینال

نظرات کاربران در مورد توتون پیپ کاپتان بلک سفید یا ارجینال :

کاربر: Emeritus Account

توتون پیپ Captain Black Regular یا "سفید" یک تنباکوی معطر است. بله، این یک "ترکیب قدیمی" است. این همان چیزی است که نیمی از پدران، پدربزرگ ها و عموهای ما می کشیدند. و دلیل خوبی دارد. زیرا طعم توتون Captain Black Regular صاف، ملایم و رضایت بخش است. این از طرف کسی است که تنباکوهای زیادی را امتحان کرده است، از شاهزاده آلبرتز و کارتر هال شما گرفته تا Reserve 1928s و Revelations شما. کاپیتان بلک به خوبی پیپ را پر می کند، بدون دردسر روشن می شود، و سپس خوب می سوزد و به سرعت یک خاکستر سفید خوب تولید می کند. همچنین یافتن آن بسیار آسان است، قیمت پایینی دارد، مطلقاً هیچ سوزن شدن زبانی ندارد، و در یک قوطی نسبتاً محفوظ از هوا عرضه می شود که دود ثابتی ایجاد می کند.

نت اتاق، به نظر من، در هیچ تنباکوی دیگری موجود نیست. من نیز کاملاً به بوی آن علاقه دارم. به من اعتماد کن، خیلی خوب است. این بویی است که وقتی دود می شود شما را به یاد چیزهای گذشته می اندازد. من شخصاً به چیدن برگ‌های حیاط، چمن‌زنی، سقف‌سازی گاراژ فکر می‌کنم.

در مورد طعم ... هه. خب، همه چیز سلیقه ای است، اینطور نیست؟ برای من، طعم آن سبک و مطبوع است و در زمان‌های معینی در سرتاسر آتشگاه، رنگ‌های بی‌رحمانه‌تری دارد. طعم وانیل شیرین با طعم زیرین آجیلی در بعضی مواقع (مخصوصاً در ابتدا) می‌دهد و سپس به یک طعم انتهایی نان تست تبدیل می‌شود. بهتر است آن را با چیزی شیرین میل کنید (مثل شبنم کوهی رژیمی یا چای شیرین) و نه تنباکوی «قهوه‌ای» مثل... Hal'o the Wynd. با این حال، مطمئناً یک تنباکوی تمام روز است که هرگز مطابق سلیقه من نیست و ستون فقرات چرخش مورد علاقه من را تشکیل نمی دهد.

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

کاربر: JimInks

مقدار زیادی وانیل و کمی عسل طعم هایی هستند که خودنمایی می کنند. من هرگز آجیل، خاک یا چوب زیادی از برلی به دست نیاوردم، اگرچه متوجه طعم کمی از ویرجینیا شده‌ام. کاوندیش سیاه قندی با یک وانیل نسبتاً عمیق به طعم تزریق می شود. کمی PG این تنباکو را مرطوب نگه می دارد. قدرت چند قدم از علامت خفیف گذشته است. طعم از مرکز ملایم تا متوسط گذشته است. ضربه نیک ملایم دارد. اگر سریع بکشید ممکن است خشن و گزنده شود، بنابراین ریتم آهسته توصیه می شود. نیاز به روشن کردن کمی دارد. رطوبت بیش از حد در کاسه باقی می ماند و پف کردن آهسته احتمال گز گرفتگی زبان را کاهش می دهد. طعم آن اغلب ثابت است. بوی بسیار خوبی دارد و در زمان پیپ کشیدن در ملاء عام، می‌توانید با کشیدن این برند محبوب باشید. یک توتون پیپ معطر و مناسب برای مبتدی ها.

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر: Wes.B.Greer

آنچه را که می خواهید بگویید Captain Black Regular تقریباً به همان اندازه پایدار است که وقتی آروماتیک های "مقیاس بزرگ" وارد بازی می شوند. به طور جدی بچه ها، بعد از تمام ناله هایی که در مورد این تنباکوی قابل اعتماد شنیده ام و خوانده ام، فکر می کنید که توسط یک شرکت در چین با استفاده از بدترین محصولات موجود ساخته شده است. اما با توجه به تجربه من (امشب 4 سر در حالی که با همسرم در ایوان جلو نشسته ام) به طور جدی در نظر دارم که یک قوطی 12 اونسی سفارش بدهم تا در اتاق کارم نگه دارم.

توتون پیپ Captain Black Regular دقیقاً همان چیزی است که همه آن را می شناسند، یک آروماتیک دلپذیر با قدرت سبک و یک نت معطر اتاق که حساس ترین رهگذران را خوشحال می کند. تلاش نمی‌کند که یک تنباکو پیچیده و دقیق باشد که به دوران پیپ کشیدن در مسافر خانه های قدیمی بازمی‌گردد. این تنباکو یک دارو است، سعی نکنید آن را چیزی کنید که نیست. ساده‌ترین راه برای من این است که: وقتی می‌خواهم با یکی از دوستانم در کافه قهوه بخورم و تنها چیزی که می‌خواهم چیزی است که ذائقه‌ام را برآورده کند، به احتمال این توتون دقیقا همان چیزی است که به آن نیاز دارم.

در نهایت اینکه آیا Captain Black Original ارزش خرید دارد یا خیر، موضوعی سلیقه ای است. برخی از مردم از طعم آن لذت می برند و آن را ارزش خوبی می دانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است آنقدر از آن لذت نبرند و برند دیگری را ترجیح دهند. در نهایت، تصمیم برای خرید آن به خود فرد و ترجیحات شخصی آنها بستگی دارد.

مطالب مرتبط:

• نقد و بررسی توتون پیپ مک بارن کرم وانیلا
• بررسی توتون های پیپ کاپتان بلک

توتون مک بارن کرم وانیلا ترکیب رنگارنگ شامل تنباکوهای ویرجینیا، برلی های قهوه ای روشن، کاوندیش مدرن شیرین و نرم است. در نهایت با شاخه های کوچک تنباکوی پولکی مخلوط می شود. پس از پردازش، تنباکوها به آرامی با هم مخلوط می شوند و طعم استثنایی وانیلی به آن اضافه می شود. این انتخاب یک ترکیب فوق العاده با طعم عالی، عطر منحصر به فرد و تجربه طعم متمایز ایجاد می کند.

نکته: توتون مک بارن کرم وانیلا در سال 1999 معرفی شد. با توجه به مقررات اتحادیه اروپا، اکنون در آن کشورها به "برش کلاسیک شل" تغییر نام داده شده است.

برای خرید توتون مک بارن کرم وانیلا کلیک کن

مشخصات توتون مک بارن کرم وانیلا

نظرات کاربران در مورد توتون مک بارن میکسچر :

کاربر: JimInks

دود خامه ای وانیلی که با سرعت متوسط می سوزد و آنقدر شیرین نیست که بر فرد پیپ کش غلبه کند. من کمی عسل و طعم میوه بسیار ملایمی دریافت می کنم که تعادل بسیار ملایمی را به مخلوط اضافه می کند. کاوندیش سیاه قهوه ای شکری کمی بیشتر از یک چاشنی است. ویرجینیاهای ترش و تند، شیرین، روشن و طلایی پایه این ترکیب هستند. آن‌ها همچنین میوه‌های تیره‌تر، خاکی، چوبی روشن‌تر را به همراه نت‌های ملایم عسل، گل و ادویه ارائه می‌کنند. برلی های آجیلی، خاکی و چوبی طعم های ثانویه هستند.

توتون مک بارن کرم وانیلا یک دود ملایم در تمام طول روز با پیچیدگی زیاد مانند طراحی عمدی است. نیکوتین کمی دارد قدرت ملایم است. سطح طعم تقریباً به مرکز خفیف تا متوسط می رسد. می سوزد خنک و تمیز با طعم بسیار ثابت از اول تا آخر. رطوبت کمی در پایان باقی می گذارد. هیچ شانسی برای سوزن سوزن شدن زبان یا سختی وجود ندارد. بوی محیطی بسیار دلپذیری دارد و افتر تست آن کمی ماندگار است. می تواند یک توتون برای تمام روز باشد. وقتی پیپ می کشید، مردم دوست دارند در اطراف شما باشند، پس انتظار داشته باشید که وقتی بیرون و در جمع هستید اجتماعی باشید.

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

کاربر: marosi 

من همیشه دوست دارم وقتی آماده بررسی یک تنباکو هستم به نظرات منفی نگاه کنم تا ببینم دیگران چه تجربیاتی داشته اند. بسیاری از اوقات، و در اینجا استثنا وجود ندارد، ویژگی هایی که مردم از آن شکایت می کنند به دلیل عدم تجربه پیپ کشیدن و یا ناآگاهی است. من به هیچ وجه قصد ندارم نخبه گرا به نظر بیایم، اما بسیاری از مردم به سادگی نمی دانند چگونه پیپ بکشند، و به خصوص توتون ویرجینیا. من آنجا بوده ام، پس اجازه دهید به شما بگویم چگونه این کار را انجام دهید تا بتوانید از رنج کشیدن دست بردارید و از ترکیب های بیشتری لذت ببرید.

دو شکایت اصلی در مورد توتون مک بارن کرم وانیلا وجود دارد

1. طعم آن بسیار ملایم است
2. باعث سوزن سوزن شدن زبان می شود

با توجه به موضوع اول، بله، این یک توتون پیپ معطر با طعم متوسط تا ملایم است. مزه همه چیزها متفاوت است، بنابراین برخی از افراد ممکن است نتوانند ظرافت های طعمی را که این ترکیب ارائه می دهد درک کنند، اما طعم آن، هرچند متوسط تا ملایم، وجود دارد.

به احتمال زیاد آنها به دلیل شکایت دوم، که سوزن سوزن شدن زبان است، طعم بدی را تجربه می کنند. اجازه دهید با اطمینان کامل بگویم که اگر این ترکیب را با رطوبت مناسب دود می‌کنید، و بیش از حد سنگین کام نگیرید، دیگر گز گرفتن زبان وجود ندارد. سنگین کام گرفتن این تنباکو برای روشن نگه داشتن آن و هم سوزن سوزن شدن زبان، به این دلیل اتفاق می‌افتد که مردم تنباکوهای خود، به‌ویژه ویرجینیا را خیلی مرطوب می‌کشند. آن را خشک کنید. آن را خشک کنید. خشکش کن!!!!!

این تنباکو مخصوصاً از قلع مرطوب نیست، اما من همچنان اجازه می‌دهم به مدت 30 دقیقه یا بیشتر در یک کاسه شیشه‌ای قدیمی هوا بخورد. اگر هنگام لمس کردن هنوز مرطوب است، برای کشیدن مناسب نیست چون خیلی مرطوب است!!! قول می‌دهم که اگر اجازه دهید قبل از پر کردن پیپ تان خشک شود

1. پس از ایجاد یک آتش خوب، مشکلی در روشن نگه‌داشتن آن نخواهید داشت.
2. آسیب زبان را تجربه نمی‌کنید.

هم به این دلیل که رطوبت اضافی را از بین برده اید و هم به این دلیل که دیگر مجبور نیستید مانند یک دیوانه کام بگیرید تا تنباکوی بیش از حد خیس خود را روشن نگه دارید. این همچنین یک آزمایش عالی برای اینکه تنباکوی شما با چه پوششی پوشانده شده است، است، زیرا مخلوط‌های ارزان‌قیمتی که با PG اضافی پوشانده شده‌اند هرگز خشک نمی‌شوند (حداقل نه در یک بازه زمانی معقول، کمتر از یک ساعت).

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

شما مجبور نیستید حرف من را قبول کنید، حرف من را در معرض آزمایش قرار دهید. اگر این توتون یا هر مخلوطی را با تجربه سوزن سوزن شدن زبان استفاده کرده اید و به روش معمول خود پیپ می کشید، یک کاسه را روی یک بشقاب قرار دهید و بگذارید 2 یا سه برابر بیشتر از آنچه فکر می کنید توتون لازم است، حداقل 20 دقیقه بماند. وقتی به سراغ کشیدن می روید، متوجه می شوید که با وجود اینکه تنباکو بسیار خشک می شود، برش ها همچنان دارای خاصیت فنری زیادی هستند و خرد نمی شوند، به این معنی که هنوز مقدار زیادی رطوبت وجود دارد.

رطوبت مناسب برای پیپ کشیدن ایجاد شده پس آن را در پیپ خود قرار دهید و آن را دود کنید! آن را بیش از حد فشرده نکنید و فرآیند پر کردن پیپ را خیلی پیچیده نکنید. کافی است یک نیشگون بگیرید، چند بار به کناره پیپ خود ضربه بزنید و این کار را تا 5 میلی متر یا بیشتر از بالای آتشگاه پیپ تکرار کنید. چندبار فندک زدن طول می کشد تا آن را روشن کنید، اما هنگامی که این کار را انجام دهید، متوجه خواهید شد که به راحتی می سوزد، بدون کام گرفتن شدید سبک می ماند و نیش زبان از بین می رود.

شاید من یک آدمک هستم اما سالها طول کشید تا این را بفهمم. البته، خشک شدن برخی از مخلوط ها زمان بسیار کمتری می برد. هر ترکیب غیر معطر خوب باید در کمتر از 5 یا 10 دقیقه آماده مصرف شود. و برخی از مخلوط ها تمایل به گاز گرفتن زبان دارند. اما توتون مک بارن کرم وانیلا یکی از آنها نیست. اگر توتون به حدی خشک شود که وقتی آن را بین انگشتان خود می‌مالید به گرد و غبار تبدیل شود، خیلی زیاده روی کرده‌اید. سالهای آزمون و خطا و نادانی من به سود شما باشد!

خوب، با این گفته، به بررسی واقعی برسیم. توتون مک بارن کرم وانیلا ترکیبی دوست داشتنی از ویرجینیا، برلی و مک بارن کاوندیش است که به نظر من یکی از بهترین های موجود است. عطر قلع، همانطور که بسیاری اشاره کرده اند، فوق العاده است و بوی وانیل و شاید کمی میوه می دهد. اگر پیپ خود را خیلی محکم پر نکنید، به راحتی چاق می شود و به خوبی می سوزد.

هنگامی که به درستی خشک می شود، پس از چند بار فندک زدن به راحتی شعله می گیرد. طعم وانیل، در حالی که هرگز بیش از حد قوی نیست، بیشتر در نیمه اول پیپ وجود دارد. این منطقی است زیرا به احتمال زیاد در حین پیپ کشیدن با گرما و دود سریع بخار می شود. این ترکیب دارای مشخصات طعم متوسط و ملایمی است، و اگر بتوان یک نکته انتقادی ارائه داد، این است که این ترکیب به دلیل عدم وجود برگ قابل توجه تر یا هر برگ چاشنی مانند پریک، لاذقیه یا شرقی، فاقد ستون فقرات است. با این گفته، تایپ درست است و دودی صاف، خامه‌ای و یکدست را از بالا تا پایین آتشگاه ارائه می‌دهد. طعم و قدرت تنباکو با حرکت به سمت پایین آتشگاه مقداری افزایش می یابد.

به طور کلی من توتون پوسته پوسته را به برش شل ترجیح می دهم. به نظر می رسد که آن غنای اضافی را دارد که از دست رفته است. این بد نیست، اما پولکی بهتر است. این یک ماده جامد سه ستاره سبک معطر است و یک توتون وانیلی بسیار لذت بخش است. برای کمی طعم بیشتر و غنای تنباکو به سمت پوسته بروید. برای سهولت استفاده و کشیدن پیپ های متعدد در طول روز، این کار خوب است. توتون مک بارن کرم وانیلا با یک فنجان قهوه بسیار لذت بخش است. 

مطالب مرتبط:

• نقد و بررسی توتون مک بارن میکسچر
• بررسی توتون های پیپ کاپتان بلک

توتون مک بارن میکسچر یک ترکیب اسکاتلندی ملایم و ملایم معطر، ساخته شده از تنباکوهای آماده مالیده شده، تنباکوی رسیده ویرجینیا، برلی قهوه ای طلایی، کاوندیش تهیه شده است. میکسچر یکی از محبوب‌ترین تنباکوهای پیپ در جهان است و برند پیشرو بدون مالیات است، موقعیتی که میکسچر توانسته است طی دهه‌ها حفظ کند.

نکته: "ترکیب اسکاتلندی". در سال 1958 معرفی شد.

این مخلوط از بیش از 35 برگ مختلف تنباکو از نقاط مختلف جهان ساخته می شود. ترکیب کننده توتون مک بارن میکسچر آقای Per Jensen بیان می کند که هیچ عسلی به این ترکیب اضافه نشده است.

برای خرید توتون مک بارن میکسچر 100 گرمی کلیک کن

مشخصات توتون مک بارن میکسچر

نظرات کاربران در مورد توتون مک بارن میکسچر :

کاربر: JimInks

از آنجایی که این یک ترکیب معطر متوسط پیچیده با طعم‌های مختلف است، قبل از سنجش نحوه توصیف این توتون مجبور شدم مقدار زیادی از آن را دود کنم. گاهی اوقات، کنتاکی تند، چوبی، خاکی، کمی آجیلی در این ترکیب نسبت به سایر موارد مشهودتر است، اما مهم نیست که چقدر موجود باشد یا نباشد،توتون مک بارن میکسچر آن نت ادویه‌ای را پخش می‌کند که تضاد خوبی با طعم‌های خامه‌ای دارد. نمی‌دانم چه نوع پردازشی دارد، اما دلپذیر است و شیرینی ملایم مخلوط را با نت های میوه و شکر تحسین می‌کند.

برلی کمی آجیلی است و به عنوان یک طعم حمایت کننده، عطر ملایم خاکی، چوبی و ملاس دارد. تنباکو ویرجینیا مرکبات ملایم ترش و تند، چمنی، خاکی و چوبی است و پایه ای محکم برای طعم های دیگر ایجاد می کند. در پس‌زمینه، ویرجینیا رسیده وجود دارد که میوه‌های تیره، چوب و طعم خاک کمی تخمیر شده به آن اضافه می‌کند. کاوندیش سیاه شیرین کمک می کند تا تعدادی از طعم های تند را به روشی ظریف رام کنید. کاوندیش طلایی به طعم ملایم عسل اشاره می کند که با رویه به عنوان چاشنی خوب هماهنگ می شود. قدرت توتون مک بارن میکسچر یک قدم از خفیف تا متوسط گذشته است و سطح طعم به سختی آستانه متوسط را لمس می کند.

اغلب، طعم یک سر پیپ با دیگری کمی متفاوت است و در طول کشیدن نیز متفاوت می شود. به خصوص در یک آتشگاه بزرگ. اما این به دلیل نحوه بسته بندی آن است و اینکه آیا یک جزء بیشتر از زمان های دیگر در پیپ شما وجود دارد یا خیر. نیاز به کشیدن پیپ با سرعت آهسته دارد زیرا دود کردن سریع ممکن است منجر به گز گرفتن زبان شود. نسبتا خنک و بسیار تمیز با سرعت معقول می سوزد. به آتش کمی نیاز دارد و رطوبت بسیار کمی در آتشگاه باقی می گذارد زیرا به راحتی می سوزد و خاکستر می شود. دارای نت دلپذیر و افتر تست کمی ماندگار است. می تواند یک توتون برای تمام روز باشد.

برای دیدن موجودی انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر : TabacFanatic    

پیپ کش های عزیز اسم من مارک ... است و یک طرفدار توتون پیپ هستم. وقتی می گویم کمدهای من حاوی بیش از صد توتون پیپ مختلف است، لاف نمی زنم. من برای مدت طولانی در این سرگرمی بودم. چیزها فقط جمع می شوند. هیچ جادوگری در کار نیست. می توانم صادقانه بگویم که من عاشق این همه تنباکو هستم. اما یکی از آنها - و تنها یکی - جایگاه ویژه ای دارد.

هر چند وقت یک بار به سراغ توتون مک بارن میکسچر می روم. من در حال حاضر در حال کشیدن آن هستم. برای یک یا دو ماه من چیزی جز مخلوط اسکاتلندی دود نمی کنم. این تنها تنباکویی است که می توانم با آن این کار را انجام دهم. میکسچر برای من تنباکوی پیپ عالی است. در تک تک پیپ هایی که دارم به خوبی دود می شود. هیچ ترکیب دیگری نمی تواند چنین ادعایی داشته باشد.

با کشیدن 10000 یا بیشتر سر میکسچر تا کنون در طول عمرم، در نهایت توانستم دلیل اینکه چرا آن را خیلی دوست دارم، پیدا کنم. اساساً، این پیچیدگی طعم و عطر همراه با تعادل کامل است. هیچ ویژگی Mixture خیلی کم یا خیلی زیاد نیست. به این معنی که در طول زمان به خوبی می سوزد. من هرگز از روشن کردن یک سر میکسچر در روز یا شب پشیمان نیستم.

برای من، پایه و اساس Mixture ویرجینیا است، که به آن یک شخصیت ملایم تازه و طعم دهان پرکن می دهد. برلی با تمام آجیل برشته شده، کاکائو و نت های شکلاتی که در مورد آن خوانده اید، به عمق طعم می افزاید. در نهایت کنتاکی تیره ، که با گذشت زمان، همه چیز را با ادویه ای جذاب و مرموز نشان می دهد.

این کشیدن های میکسچر عمیقا آرامش بخش هستند. روز به روز به سادگی از یک سر قفسه پیپ به سر دیگر کار می کنم. هر بار یک تکه توتون را از بسته بردارید و آن را به آرامی داخل پیپ بریزید. دو آتش سریع آن را به یک دود آرام، پیوسته و معطر می رساند. چه چیزی می تواند ساده تر باشد؟

نت نهایی زمانی خوب است که آرام و خنک بسوزد. در این مورد پر جنسن آن را کاملاً خلاصه کرد: کشیدن پیپ به دما بستگی دارد. ده‌ها سال طول کشید تا به طور کامل به این دانش برسم، اما در مورد لذت بردن از توتون پیپ، هیچ کلمه درست‌تری گفته نشده است.

برای دیدن موجودی پیپ آدیشا کلیک کن

کاربر: aphexafx

در توتون پیپ دانمارکی، دما همه چیز است، پیپ کشیدن را یاد بگیرید.

میکسچر خوب است. اگر بلد نیستید یک توتون دانمارکی بکشید، احتمالا در ابتدا شما را دچار مشکل می کند. ساده و صاف. کشیدن برای صرفا لذت بردن از طعم را متوقف کنید. یاد بگیرید آهسته تر بکشید و چگونه دمای توتون خود را تعدیل کنید. اگر این کارها را انجام ندهید، میکسچر زبان شما را سوزن سوزن شود، طعمی شبیه توتون سیگارپیچ بدهد و پیپ شما را بیش از حد گرم کند. اگر بتوانید پیپ کشیدن را یاد بگیرید، برای شما دنیای جدیدی باز می‌شود، زبان آسیب نمی بیند و شما را با یک چرخ و فلک پیچیده از طعم‌های جالب شگفت‌زده می‌کند. بوی توتون مک بارن میکسچر آنقدر خارق‌العاده است و باعث می‌شود مردم محلی لبخند گناه‌آمیزی بزنند، و برای طولانی‌مدت، بی‌چالش‌ و لذت بخش، کاملاً خنک پیپ بکشند.

میکسچر به دلیل عطر و بوی عالی و این واقعیت که به طور نامحسوس دود می شود، یک ترکیب اجتماعی است. شما کسی نخواهید بود که ابرهای مه سفید متراکم را با مخلوطی در پیپ خود به داخل اتاق ببرید. با این حال هنوز طعم فوق العاده و غنی دارد. کیفیت در ارائه، ظاهر، احساس و طعم بسیار بالا است. این چیزها اساس سبک تنباکو دانمارکی هستند. خوشمزه، باکلاس، محجوب. میکسچر اینها را به خوبی ایفا می کند.

من مدام نقدهایی را می خوانم که بیرون آمدند و یک بسته توتون مک بارن میکسچر را خریدند، سعی کردند از آن دود کنند، از آن متنفر بودند، و سپس به اینجا برگشتند تا به آن امتیاز بدی بدهند، معمولاً با ضربات بیهوده در "آرومیکس" و دانمارکی- به طور کلی تنباکو را سبک کنید و با خوشحالی توضیح دهید که چگونه آن را در زباله ریخته اند، گویی می خواهند از مک بارن انتقام بگیرند. مسخره است. 

این یک بررسی است، قبل از شیرجه زدن: اگر به دنبال تجربه نیکوتین هستید، Mixture پاسخ شما نیست. اگر می‌خواهید دود و شدت طعم آشکار داشته باشید، میکسچر پاسخ شما نیست. اگر هیچ ایده ای برای کشیدن توتون پیپ دانمارکی ندارید، با وجود اینکه هر چیز دیگری را مصرف کرده اید و خود را کاملاً مسلط می دانید، اما علاقه ای به تجربه توتون جدید ندارید، میکسچر پاسخ شما نیست. توتون مک بارن میکسچر برای افراد بی حوصله نیست.

برای دیدن ادوات پیپ آدیشا کلیک کن

میکسچر یک ترکیب عالی و ارزشمند است که سزاوار احترام زیادی است و لذت زیادی را به ارمغان می آورد. هر پیپ ای را که به آن اختصاص دهید را دوست دارد و شیرین می کند. من یک Peterson's Flame Grain XL02 اختصاص داده شده به Mixture دارم و خوشحال‌ترین پیپ‌ای است که دارم. آن پیپ بوی شگفت انگیزی دارد زیرا برای امرار معاش میکسچر را دود می کند. من معمولاً تنباکوهای بسیار سنگین‌تر و قوی‌تری می‌کشم، اما میکسچر همیشه یک تغییر سرعت مورد علاقه و به طور کلی یکی از ترکیب‌های مورد علاقه من است. در حال حاضر، من از توتون مک بارن میکسچر یک طعم نیمه شیرین عمیق با مقدار زیادی فلفل در بینی ام و یک پوشش چوبی سریع در حالی که آن را از طریق پیپ همیشگی می کشم، دریافت می کنم.

مطالب مرتبط:

• تاریخچه توتون پیپ مک بارن
• بررسی توتون های پیپ کاپتان بلک

اگر عاشق قهوه اسپرسو هستید، شاید ارزشش را داشته باشد که یک دستگاه قهوه اسپرسوساز داشته باشید. اما خبر خوب این است که برای درست کردن یک قهوه عالی داشتن دستگاه قهوه اسپرسو ساز اجباری نیست. شما می‌توانیددر خانه خود به چندین روش مختلف قهوه قهوه اسپرسو درست کنید. اما برای درست کردن قهوه خوش طعم اول باید اصول اولیه قهوه اسپرسو را بلد باشید. برای درست کردن قهوه قهوه اسپرسوی خوش طعم سه مورد مهم را باید در نظر بگیرید، آسیاب کردن قهوه، رست قهوه و تمپ یا فشردن قهوه برای عصاره گیری. اگر این سه مورد را تمام و کمال انجام دهید به یک باریستای حرفه ای خانگی تبدیل خواهید شد. البته به لطف قهوه فروشی ها شما می توانید قهوه رست شده را آماده تهیه کنید. 

برای دیدن انواع قهوه آدیشا کلیک کن

روش های تهیه قهوه اسپرسو در خانه

قهوه قهوه اسپرسو به طور عمده با استفاده از ماشین قهوه اسپرسو انجام می شود. همان دستگاه های بزرگ با یه عالمه سر و صدا و بخار که نوشیدنی قهوه را برای شما در کافه آماده می کند. اگر در خانه دستگاه قهوه اسپرسو دارید با روش زیر می توانید یک فنجان قهوه استاندارد و حرفه ای بسازید.

1. قهوه خود را آسیاب و وزن کنید. با استفاده از دانه های قهوه برشته تیره و یک آسیاب با کیفیت، دانه های قهوه را به اندازه کافی آسیاب کنید تا یک یا دو شات قهوه اسپرسو درست کنید. اطمینان حاصل کنید که دانه های قهوه برشته شده با کیفیت و تیره هستند. قهوه های آسیاب شده شما باید پودری و ریز باشد، بنابراین از بهترین حالت بر روی آسیاب خود استفاده کنید. (یک شات متوسط قهوه اسپرسو به 6 تا 8 گرم قهوه نیاز دارد و یک شات دوبل، حدود 15 گرم.) اگر می خواهید قهوه خود را وزن کنید پرتافیلتر خود را روی ترازو قرار دهید و قهوه را به میزان دلخواه اضافه کنید.

2. تمپ قهوه و یا فشرده کردن قهوه. پرتافیلتر پر شده را روی یک سطح صاف قرار دهید. به آرامی با انگشت پودرها را به طور یکنواخت پخش کنید، سپس با استفاده از یک تمپر، قهوه ها را فشرده کنید تا یک دیسک فشرده قهوه اسپرسو در پرتافیلتر ایجاد کنید.

3. دستگاه را فلش کنید. دستگاه قهوه اسپرسو را بدون پرتافیلتر روشن کنید تا فشار اولیه بخار دستگاه از آن خارج شود. در اصطلاح به این عمل فلش کردن می گویند. سپس، پرتافیلتر را در گروپ قفل کنید، فنجان  قهوه اسپرسو یا ظرف مورد نظر را در زیر آن قرار دهید و عصاره گیری را شروع کنید. قهوه اسپرسو باید بعد از 25 تا 30 ثانیه آماده شود، اما برای پیدا کردن سلیقه خود نیاز به تمرین با دستگاه و تست های طعم زیادی دارد. (برخی ماشین ها طول شات را برای شما تنظیم می کنند.) محصول نهایی نباید خیلی روشن یا خیلی تیره باشد، نباید طعم خیلی اسیدی یا خیلی تلخ داشته باشد و باید یک لایه ریز کرم کاراملی رنگ در بالا داشته باشد.

4. در صورت استفاده، شیر را آماده کنید و از قهوه اسپرسوی خود لذت ببرید. اگر می خواهید لاته یا نوشیدنی دیگری را با شیر درست کنید، باید شیر خود را بخارپز کنید. در غیر این صورت، قهوه اسپرسوی شما آماده است تا از آن لذت ببرید. مطمئن شوید که پرتافیلتر را تمیز و خشک کنید و در صورت نیاز، وقتی کارتان تمام شد میله استیم را تمیز و پاک کنید.

برای دیدن انواع دستگاه قهوه ساز کلیک کن

چگونه در خانه قهوه اسپرسو درست کنیم

برای تهیه قهوه اسپرسوی ایتالیایی واقعی در خانه که با آنچه در کافی شاپ تهیه می شود رقیب باشد، به یک دستگاه قهوه اسپرسوساز نیاز دارید. این دستگاه ها از ماشین های دستی (جایی که همه چیز را خودتان انجام می دهید و دم می کنید) تا ماشین های اتوماتیک و کپسولی (که یک دکمه را فشار می دهید و ماشین بقیه کارها را انجام می دهد) را شامل می شود. در حالی که متخصصان قهوه عموماً ماشین‌های دستی را برای سطح کنترلی که ارائه می‌کنند ترجیح می‌دهند، ما در آزمایش های خود متوجه شدیم که دستگاه‌های خودکار، فوق‌خودکار و کپسولی مانند Nespresso VertuoPlus و Breville Barista Express برای مبتدیان ساده‌ترین دستگاه‌ها هستند و نتایج ثابتی دارند. اگر با کپسول ها یا ماشینی با آسیاب داخلی کار نمی کنید، به این موارد نیاز دارید:

آسیاب قهوه: با استفاده از دانه های قهوه برشته تیره و یک آسیاب با کیفیت، دانه های قهوه را به اندازه کافی آسیاب کنید تا یک یا دو شات قهوه اسپرسو درست کنید. اطمینان حاصل کنید که دانه های قهوه برشته شده با کیفیت و تیره هستند. قهوه های آسیاب شده شما باید پودری و ریز باشد، بنابراین از بهترین حالت بر روی آسیاب خود استفاده کنید. (یک شات متوسط قهوه اسپرسو به 6 تا 8 گرم قهوه نیاز دارد و یک شات دوبل، حدود 15 گرم.)

ترازو آشپزخانه: یک ترازو برای وزن کردن قهوه لازم است. شما باید میزان هر شات قهوه را با ترازو وزن کنید تا قهوه با کیفیتی درست کنید

کف‌کننده شیر: فقط در صورتی به آن نیاز خواهید داشت که قهوه شما لاته یا نوشیدنی مخصوص دیگری باشد.

آیا می توان بدون دستگاه قهوه اسپرسو درست کرد؟

اگرچه از نظر فنی قهوه اسپرسوی واقعی نیست، اما می‌توانید با استفاده از روش‌های دیگر دم‌آوری، از جمله قهوه‌سازهای تک‌نفره مانند AeroPress، قهوه‌ای به سبک قهوه اسپرسوی جسورانه تهیه کنید. اینها روش های مورد علاقه ما برای تهیه قهوه اسپرسو در خانه بدون دستگاه هستند:

طرز تهیه قهوه اسپرسو با AeroPress

دستگاه قهوه اسپرسو ساز ایروپرس قابل حمل و سبک وزن است. ایروپرس دستگاه نسبتا جدیدی است که در سال 2005 اختراع شد. با فشار دادن یک پیستون برای ایجاد فشار هوا، قهوه را دم می‌کند و مایع را از فیلتر عبور می‌دهد و وارد فنجان می‌کند. ایروپرس قهوه اسپرسو درست نمی‌کند، اما می‌تواند یک فنجان قهوه قوی و طعم‌دار درست کند که به قهوه اسپرسو نزدیک‌تر از چیزی است که از یک فرنچ پرس فرانسوی می‌گیرید، که به آسیاب درشت‌تری نیاز دارد.

برای استفاده از ایروپرس به موارد زیر نیاز است:

• ایروپرس
• پودر قهوه آسیاب شده برای قهوه اسپرسو
• پیمانه ی اندازه گیری قهوه (یا قاشق غذاخوری)
• کتری برقی یا کتری روگازی

طرز تهیه:

1. یک فیلتر کاغذی را در درپوش فیلتر قرار دهید، فیلتر و درپوش را با آب داغ خیس کنید سپس آب را بیرون بریزید.
   
2. درپوش فیلتر را روی محفظه AeroPress بچرخانید و آن را محکم روی یک لیوان قرار دهید.
   
3. مقدار دلخواه قهوه آسیاب شده متوسط تا ریز را داخل محفظه بریزید سپس آب داغ را اضافه کنید و هم بزنید.
   
4. پیستون را وارد کنید و به آرامی فشار دهید تا پیستون به پایین برسد. این فرآیند حدودا 30 ثانیه و یا بیشتر طول می کشد.

طرز تهیه قهوه اسپرسو با موکا پات

موکاپات یک وسیله برای تهیه قهوه قهوه اسپرسو بدون دستگاه است، که قهوه قوی و شبیه قهوه اسپرسو را با عبور آب جوش تحت فشار بخار از میان پور قهوه می دهد. مانند قهوه اسپرسو، نسبت قهوه به آب حدود ½ است. موکاپات یک گزینه محبوب و ارزان برای دم کردن قهوه خانگی است.

برای تهیه قهوه قهوه اسپرسو به موارد زیر نیاز است:

• موکاپات
• دانه های قهوه تازه رُست شده
• آسیاب قهوه یا پودر تازه آسیاب شده
• پیمانه ی اندازه گیری قهوه (یا یک قاشق غذاخوری)

طرز تهیه:

1. محفظه زیرین موکاپات را تا خط اندازه گیری پر از آب کنید. دقت کنیدتا کاملاً پر نکنین چون بر طعم قهوه تاثیر منفی دارد.
2. سبد فیلتر را با قهوه آسیاب شده پر کنید، مطمئن شوید که یکنواخت است، اما خیلی فشرده نباشد و اطراف لبه سبد فیلتر را تمیز کنید.
3. محفظه پایینی موکاپات را به قسمت بالای خروجی آن را وصل کنید.
4. موکاپات را روی شعله گاز با حرارت متوسط قرار دهید. حدودا بعد از پنج دقیقه آب محفظه پایینی به جوش آمده و با فشار جریان قهوه از طریق فیلتر به محفظه بالا منتقل می شود.
5. با شنیدن صدای حباب و یا خش خش موکاپات و بعد از پر شدن محفظه بالا موکاپات را از روی شعله بردارید.
6. و بلافاصله در ظرف مورد نظر خود بریزید و نوش جان کنید.

طرز تهیه قهوه اسپرسو با فرنچ پرس

اگر چه AeroPress گزینه بهتری برای تهیه قهوه قهوه اسپرسو است، اما با فرنچ پرس هم می توانید یک فنجان قهوه خوب درست کنند. به خاطر داشته باشید که فرنچ پرس معمولاً نیاز به آسیاب درشت قهوه دارد و فشاری در سطح قهوه اسپرسو ایجاد نمی کند، بنابراین یک فنجان قهوه با یک فرنچ پرس قهوه ای ضعیف تر از گزینه های ذکر شده در بالا خواهد بود.

در این روش به موارد زیر نیاز است:

• فرنچ پرس
• دانه های قهوه تازه رُست شده 
• آسیاب قهوه یا پودر قهوه البته اگر آسیاب درشت باشد بهتر است
• پیمانه ی اندازه گیری قهوه (یا یک قاشق غذاخوری)
• کتری برقی یا کتری رو گازی

طرز تهیه: 

1. درب فرنچ پرس را بردارید و 2 قاشق غذاخوری قهوه برشته تیره آسیاب شده متوسط را در کف فرنچ پرس قرار دهید. (اگرچه پودرهای خوب برای قهوه اسپرسو ایده‌آل هستند، اما فشار دادن با فرنچ پرس بسیار دشوار است.)
2. مقدار کمی آب بسیار داغ (حدود 200 درجه فارنهایت) را روی پودرهای قهوه موجود در فرنچ پرس بریزید. اجازه دهید قهوه (گرم و هیدراته) حدود 30 ثانیه بماند، سپس بقیه آب داغ را در آن بریزید.
3. درب فرنچ پرس را روی سیلندر با پیستون تا انتها به سمت بالا محکم کنید.
4. اجازه دهید قهوه به مدت چهار دقیقه دم بکشد. اگر میخواهید قهوه قوی بدست آورید می توانید بزارید دو دقیقه بیشتر دم بکشید، اما به خاطر داشته باشید که قهوه شما ممکن است بیش از حد عصاره گیری کند. و طعم قهوه بیش از حد تلخ یا ترش شود.
5. به آرامی با فشار یکنواخت پیستون را به سمت پایین فشار دهید. وقتی پیستون را تا نیمه به سمت پایین فشار دادید، آن را به سمت بالا بکشید و دوباره تا انتها به سمت پایین فرو بروید.
6. قهوه را بلافاصله در یک لیوان بریزید و پیستون را در موقعیت پایین قرار دهید. این باعث می شود که دم آوری متوقف شده و به حفظ عطر و طعم قهوه کمک می کند.

برای دیدن انواع فرنچ پرس آدیشا کلیک کن

طرز تهیه قهوه اسپرسو با قهوه اسپرسو فوری

قهوه فوری، از قهوه اسپرسو فوری و از قهوه دم کرده ای تهیه می شود که آب شده و پودر شده است. اگر هوس یک فنجان قهوه دارید و نمی‌خواهید روی هیچ ابزار اضافی سرمایه‌گذاری کنید، می‌توانید قهوه اسپرسو فوری را از برندی مانند نسکافه انتخاب کنید و یک قاشق چای‌خوری قهوه را با 1/4 فنجان آب داغ ترکیب کنید، هم بزنید و لذت ببرید. به خاطر داشته باشید که قهوه به دست آمده به اندازه قهوه اسپرسوی واقعی طعم غنی یا قوی نخواهد داشت.

مطالب مرتبط:

• طرز تهیه قهوه فرانسه با فرنچ پرس
• تفاوت قهوه عربیکا و روبوستا

سیگار بولیوار کوبایی حاوی ماری جوانا بود. توجه شما را جلب کرد؟ جای تعجب نیست که این نام تجاری به دلیل ترکیب بهتر از سایرین شهرت پیدا کرد، حشیش به سیگارها طعم و عطر و طعم قوی تری می داد. بله. خوب، Bolívar دیگر از گانجا استفاده نمی‌کند، اما نسخه کوبایی همچنان توسط Habanos، S.A.، آژانس سیگار کوبایی، به‌عنوان یکی از سیگارهای قوی‌تر در این مجموعه رتبه‌بندی می‌شود. که گاهی اوقات درست است.

برای دیدن انواع سیگار برگ آدیشا کلیک کن

تاریخچه سیگار برگ بولیوار

شروع نام تجاری بولیوار را می توان در بیش از یک قرن پیش ردیابی کرد، زمانی که شرکت سیگار کوبایی روچا در سال 1901 شروع به تولید این سیگار برگ های درخشان کرد. امروزه سیگار برگ بولیوار به عنوان یکی از قوی ترین سیگارهای توپر تولید شده از کوبا شناخته می شود.

سیگارهای بولیوار به افتخار انقلابی جسور آمریکای جنوبی، ژنرال سیمون بولیوار نامگذاری شده اند. این مرد به دلیل شخصیت قوی خود مشهور بود و بر روی علامت مشخصه بولیوار برجسته شد! او مسئولیت هموطنان خود را بر عهده گرفت و آنها را به پیروزی بر اسپانیایی ها هدایت کرد که بیش از دو قرن قبل از آن حمله کرده بودند. سیگارهای بولیوار اغلب از هر نظر با سیگارهای عمومی، قدرتمند و قوی مقایسه می شوند. او مردم خود را از دست اسپانیایی ها آزاد کرد و عاشق سیگار برگ بود.

این برند در بریتانیا تأسیس شد، اگرچه تولیدآن به سرعت به دنیای جدید منتقل شد تا از خاک خوب کوبا استفاده شود. سیگار برگ بولیوار در سال 1901 توسط خوزه اف روچا تأسیس شد، اگرچه تا سال بعد ثبت نشد. این برند تا سال 1921 عضو رسمی باشگاه هاوانای کوبا نبود. در سال 1954 خوزه اف روچا درگذشت. دارایی های شرکت او به همراه حقوق نام بولیوار توسط Cifuentes y Cia خریداری شد. تولید به کارخانه معروف کوبا پارتاگاس در هاوانا منتقل شد. بسیاری از ویتولاهای بولیوار هنوز در آنجا تولید می شوند!

در طول انقلاب کوبا و به قدرت رسیدن فیدل کاسترو، صاحبان بولیوار از کوبا فرار کردند تا تولید سیگار خود را در جاهای دیگر ادامه دهند. این یک داستان رایج در میان تولیدکنندگان اصلی برندهای سیگار کوبایی است. متأسفانه زمانی که Cifuentes y Cia تولید خود را در خارج از جزیره راه اندازی کرد، سیگار برگ ها به دلیل عدم وجود خاک غنی کوبا و استاد Torcedores مانند قبل محبوبیت نداشتند. این برند مانند هر صنعت تحت دولت جدید کوبا ملی شد و تولید سیگارهای قوی خود را ادامه داد.

در سال 2002، غول سیگار برگ آمریکایی Altadis سهم کنترلی را در دولت کوبا در مالکیت Habanos SA به ارمغان آورد. این امر باعث ایجاد تغییراتی در صنعت سیگار برگ کوبا شد. مهم‌تر از همه، برندها تولید خود را تغییر می‌دهند تا فقط بر سیگارهای دستی یا ماشینی ساخته شوند. بولیوار از لحاظ تاریخی برندی است که هر دو نوع سیگار را تولید کرده است، بنابراین مجبور شدند تمام ویتولاهای ماشینی خود را به جز یکی برش دهند.

برای دیدن انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

انواع سیگار برگ های بولیوار

انواع سیگار برگ بولیوار به قوی‌ترین و تنومندترین سیگارهای موجود در بازار شهرت دارد. Royal Corona، Coronas Junior، Petit Coronas و Belicosos Finos نمونه خوبی از این موضوع هستند. این سیگارها از بدنام ترین سیگارهای این برند هستند. در کنار آنها چند سیگار دیگر مانند Corona Gigante و Bolivar Tubo No.1، 2 و 3 قرار دارند که محبوبیت بالایی دارند.

مدال های طلای بولیوار

بولیوار همچنین برای تولید سیگارهای منطقه ای و نسخه های ویژه شناخته شده است. قابل توجه ترین آنها مدال های طلای بولیوار است که تنها چند هزار نسخه از آن تولید شد. سیگار برگ‌ها اندازه سیگارهای قدیمی‌تر (سروانتس) هستند و در جعبه‌های ده تایی بسته‌بندی شده در ورق طلا عرضه می‌شوند. چند جعبه هنوز هم وجود دارد و می تواند یک بار در طول عمر شما به دستتان برسد!

مدال های طلای بولیوار، تقریباً یک مراسم گذر برای هر علاقه‌مند واقعی سیگار برگ است. این سیگار یک روبوستو با ابعاد 4 و 7/8 در 50 است و بسته به اینکه بولیوار تنباکوی مناسب را در یک سال خاص از مزارع تهیه کرده باشد، بسته‌بندی می‌شود. آنها اخیراً کمی ضعیف بوده‌اند، اما آنهایی که در سال 2014 و قبل از آن ساخته شده‌اند، عموماً به عنوان تنومند و قوی شناخته می‌شوند. امروزه بیشتر آنها را متوسط می بینید. با این حال، در حالی که کمی نرم تر از قبل هستند، این ترکیب به طور کلی پیچیدگی خوبی را با نت های آجیل، فلفل و چرم نشان می دهد. تنها چیزی که بزرگ باقی مانده است قیمت است. مدال های طلایی در لندن حدود 25 دلار است.

سیگار برگ Bolívar Belicoso Fino

سیگار Bolívar Belicoso Fino احتمالاً شکلی است که در طول سال‌ها ناسازگاری‌های تولید کوبایی بهترین شکل را داشته است. این فیگورادو 30 دلاری در لندن یک سیگار برگ متوسط با ابعاد 5 و ½ در 52 باقی می ماند. جعبه ای که اخیراً در اسپانیا فروخته می شود (با قیمت حدود 15 دلار برای هر سیگار) سیگارهایی دارد که ترکیبی عالی از شیرینی و شوری را ایجاد می کرد. کمی شوری هست که آجیلی می شود و شکلاتی شیرین می شود. آنها در سرو بسته بندی شده اند و این در کشیدن آن مشهود است.

سیگار برگ Bolívar Corona Gigante

سیگار Bolívar Corona Gigante یک چرچیل با ابعاد 7 در 47 است و اخیراً در بازار به خوبی رشد کرده است. قدرت کاملاً آن چیزی نیست که قبلا بود، اما این به معنای کمی تنوع بیشتر است. مقدار زیادی طعم قهوه، آجیل و سدر وجود دارد، اما گاهی اوقات با سوختگی ناهموار و کشش سفت همراه است. و کمی خسته کننده می شود. اگر می‌خواهید یک جعبه بخرید، مطمئن شوید که به هر سیگار نگاه می‌کنید زیرا برخی از لفاف‌ها واقعاً «روستیک» هستند. قیمت آن حدود 32 دلار است.

برای دیدن انواع پیپ آدیشا کلیک کن

سیگار برگ غیر کوبایی بولیوار

نسخه غیر کوبایی بولیوار نیز وجود دارد. پس از به دست گرفتن قدرت توسط کاسترو، خانواده سیفوئنتس از کوبا فرار کردند. در سال 1978، خانواده مجوز برندهای Bolívar (و Partágas) را به General Cigar دادند. بولیوار اصلی غیر کوبایی یک ترکیب ملایم تنباکو از جمهوری دومینیکن بود. هیچ چیز شبیه سیگار برگ کوبایی اصلی نیست. در سال 2005، این ترکیب اصلاح شد و شامل یک لفاف هندوراسی Ligero و پرکننده نیکاراگوئه شد. ده سال بعد، ژنرال بولیوار را به شرکت تابعه خود، Foundry Cigars منتقل کرد، جایی که یک نوار نسبتاً زشت، یک کلاهک جمع شده و پایه بریده نشده، یک لفاف تیره کانکتیکات هابانو، و یک اکوادور داشت. بایندر و پرکننده سوماترا از نیکاراگوئه، هندوراس، مکزیک و D.R. قدرت وجود دارد، اما به نظر من «NC 2» کمتر از «NC 1» جالب است.

هنوز هم می‌توانید نمونه‌های قدیمی 2005 («NC 1») بولیوار چرچیل با ابعاد 7 در 49 و روبوستو با ابعاد 5 ½ در 50 را در Holt's پیدا کنید. آنها هر دو تنومند با لفاف هندوراسی زیبا و قرمز رنگ و فیلرهای نیکاراگوئه ای و دومینیکن هستند. آنها خاکی هستند با ادویه و چرم خوب که به وضوح وارد طعم آن می شود. چرچیل کمتر از 9 دلار و روبوستو حدود 8 دلار است. نیازی به گفتن نیست که قوام بسیار عالی است. و قبل از روشن شدن احساس نمی کنید که باید باند را بردارید.

نکته: بولیوار زمانی تولید کننده کوچکترین سیگار برگ دنیا بود! آن که دلگادو نامیده می شد، تنها 1 و 8/7 اینچ طول داشت و گیج حلقه ای آن تنها 20 بود. اما ظاهراً سیگار برگ خوبی بود!

جمع بندی

مسلماً، تنومندترین و غنی‌ترین سیگارهای بولیوار با ویژگی‌های ژنرال قدرتمند سیمون بولیوار مرتبط است که به آزادی بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی از اسپانیا از جمله کلمبیا، بولیوی، پرو و اکوادور کمک کرد. او که به دلیل شخصیت قوی خود در دهه 1800 شهرت داشت، به نظر می رسد برای یک برند قوی سیگار برگ مناسب باشد. تاریخ گذشته بولیوار متاثر از سنت و تاریخ، اما با الهام از نوآوری های معاصر، به بیش از صد سال می رسد و از سال 1902 شروع می شود.

مطالب مرتبط:

• تاریخچه سیگار برگ Villiger
• چوب سیگار - از گذشته تا امروز

تولید قهوه در پاناما در اوایل قرن بیستم در دره Boquete شروع شد، اگرچه قهوه تا آن زمان در سراسر منطقه ساحلی اقیانوس آرام پاناما رشد وحشی داشت، زمانی که تولید با مصرف داخلی مطابقت نداشت. سازمان بین المللی قهوه (ICO) عربیکا ملایم را به عنوان انواع قهوه ای که در پاناما کشت می شود گروه بندی کرده است. بهترین کیفیت قهوه در پاناما در Boquete کشت می شود. در بررسی قهوه در سال 2008، دو نوع قهوه پانامایی نسبت به قهوه کاستاریکا رتبه‌ بالاتری دریافت کردند و قیمت‌های رکوردی کسب کردند. این موفقیت عمدتا به دلیل موفقیت بی سابقه گونه قهوه گیشا است. این گونه قهوه در دهه 1960 از پاناما منشا گرفته و از طریق آن وارد تانزانیا و کاستاریکا شد. و در سال 2004، مشخصات طعم برجسته آن شناخته شد. در سال 2019، یک پوند دانه قهوه گیشا پاناما در یک حراجی 1029 دلار فروخته شد.

برای مشاهده انواع قهوه موجود در فروشگاه آدیشا کلیک کن

کشور پاناما

پاناما با نام رسمی جمهوری پاناما کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن پاناماسیتی است. جمعیت این کشور ۴٬۳۱۵٬۰۰۰ نفر، زبان رسمی آن اسپانیایی و واحد پول آن بالبوآ و دلار آمریکا است. پاناما با مساحت ۷۵۵۱۷ کیلومتر مربع؛ صد و شانزدهمین کشور جهان از لحاظ وسعت است. این کشور از شمال به دریای کارائیب (اقیانوس اطلس)، از شرق به کشور کلمبیا، از جنوب به اقیانوس آرام و از غرب به کشور کاستاریکا محدود است. منطقه پاناما دارای باریکترین خشکی در آمریکای مرکزی است که دو نیم‌قاره آمریکای شمالی و جنوبی را به یکدیگر متصل می‌کند. جمهوری پاناما عضو سازمان ملل متحد، و سازمان کشورهای آمریکایی است. ۷۰ درصد از مردم پاناما از تبار مستیزو (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست)، ۱۴ درصد سیاه‌پوست، ۱۰ درصد سفیدپوست، و ۶ درصد سرخ‌پوست هستند. ۷۵ تا ۸۵ درصد از مردم این کشور کاتولیک رومی و ۱۵ تا ۲۵ درصد مسیحی اوانجلیست هستند.

کانال پاناما که دو اقیانوس آرام و اطلس را به یکدیگر پیوند می‌دهد به لحاظ بازرگانی و ترابری دریایی اهمیت فراوانی دارد و مهم‌ترین کانال جهان به‌شمار می‌آید؛ ساخت این کانال ۷۷ کیلومتری یکی از بزرگ‌ترین و دشوارترین پروژه‌های مهندسی در جهان بود که درسال ۱۹۰۶میلادی، توسط ارتش ایالات متحده آمریکا حفر شد. منطقه آزاد کولون در مدخل ورودی این کانال قرار دارد و از موقعیت مناسبی برای بازرگانی بین‌المللی برخوردار است. پاناما در سال ۱۸۲۱ از اسپانیا و سپس در سال ۱۹۰۳ از کلمبیا مستقل شد. پس از رد پیشنهادهای آمریکا از سوی کلمبیا مبنی بر تکمیل کانال پاناما، منطقه پاناما با حمایت آمریکا کشوری مستقل گشت. به این خاطر سطح زندگی در پاناما به نسبت کشورهای همسایه بالاتر است، هر چند بحران سیاسی ۱۹۸۹ به اقتصاد لطمه زد. کالاهای صادراتی عمده شامل موز و میگو و چوب ماهون است.

تاریخچه قهوه پاناما

قهوه برای اولین بار در قرن نوزدهم به لطف مهاجرانی از آمریکای جنوبی که انواع و مزه های قهوه خود را معرفی کردند وارد پاناما شد. این محصول اولیه به سرعت محبوبیت پیدا کرد و کارآفرینان را به سرمایه گذاری در تولید در مقیاس بزرگ تر سوق داد. تا به امروز، اکثر قهوه پاناما در مزارع خانوادگی کوچک واقع در دامنه‌های تپه در سراسر کشور رشد می‌کند و ارتفاع برخی از مزارع تا 1980 متر می‌رسد. تقریباً همه این تپه های پر از قهوه در بخش نسبتاً کوچکی از استان چیریکی یافت می شوند. شهرهای Volcan و Boquete لنگرگاه این منطقه هستند و کشاورزی قهوه بخشی از فرهنگ محلی آن از اوایل قرن بیستم بوده است.

مناطق کشت قهوه پاناما

در پاناما، علاوه بر منطقه مهم Boquete، دو منطقه کمتر شناخته شده وجود دارد که به کشت قهوه اختصاص دارد. این مناطق بین 1000 تا 3000 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند تا قهوه هایی با مشخصات و احساسات متفاوت ارائه دهند. با این حال، هر سه در استان Chiriquí، پایتخت قهوه پاناما قرار دارند. برداشت از ماه دسامبر آغاز می شود و در ماه مارس به پایان می رسد.

1- Boquete

• مکان: غرب پاناما و در شمال استان چیریکی واقع شده است.
• ارتفاع بین 1000 تا 2800 متر از سطح دریا.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد.
• این منطقه قدیمی ترین منطقه تولید قهوه در پاناما است. بیشتر مزارع قهوه در این منطقه در ارتفاع ۱۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند. از آنجایی که به آتشفشان غیرفعال بارو نزدیک است، همچنین دارای خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی است که برای رشد درخت قهوه ضروری است.
• آب و هوای این منطقه تا حدودی خشک است. با این حال، غبارهای ثابتی تشکیل می شوند که به آنها bajareque نیز می گویند، به طوری که دانه های قهوه کندتر بالغ می شوند. این بدان معناست که قهوه هایی با اسیدیته متوسط به بالا و بدنه متوسط به پایین رشد می کنند.

2- Volcan Baru

• مکان: چیریکوی غربی.
• ارتفاع 3475 متر از سطح دریا. بلندترین ارتفاع در پاناما است.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد با میانگین دمای 19 درجه سانتیگراد.
• این منطقه به دلیل خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی بسیار ممتاز است. علاوه بر این، به دلیل داشتن یک منطقه کوهستانی همراه با آب و هوای خاص پاناما، مکان ایده آلی برای کاشت قهوه است. اگرچه مرتفع ترین نقطه کشور است، اما بیشتر مزارع این منطقه بین 1200 تا 1500 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند.
• این قهوه با اسیدیته و بدنه توپر در مقایسه با قهوه Boquete در این ناحیه کشت می شود. مشخصه آن بسیار معطر است و برای مخلوط کردن در اسپرسو استفاده می شود. واریته اصلی رشد شده در این منطقه Catuaí است.

3- Renacimiento

• این منطقه درصد زیادی از قهوه را در کل کشور تولید می کند. این منطقه همراه با منطقه Boquete، تحقیقاتی را برای بهبود بهره وری و کیفیت قهوه پانامایی انجام می دهند.
• قهوه این منطقه دارای اسیدیته پایین با عطرهای فراوان است. و نت های طعم گلی زیادی دارد. قهوه این منطقه شبیه به برخی از قهوه های دومینیکن یا جامائیکا است.

انواع قهوه پاناما

شناخت انواع قهوه به شما این امکان را می دهد که تفاوت های آنها را بیشتر درک کنید و مطابق با ذائقه خود آن را انتخاب کنید. همچنین درک نحوه رشد انواع قهوه در ارتفاع و با شرایط آب و هوایی خاص چشمان شما را به کشت قهوه در پاناما باز می کند.

شما باید از قبل تفاوت های کلی قهوه عربیکا و روبوستا را بدانید. گونه عربیکا همیشه مترادف با کیفیت بالاتر در سراسر جهان بوده است. قهوه عربیکا فقط یک طعم ندارد. هر گونه، هر منطقه و هر مزرعه طعم‌های متفاوت و سطوح مختلف اسیدیته (به عنوان مثال ترویر) را ارائه می‌دهد. در این گونه، می توانید قهوه های بسیار شیرین و ملایمی پیدا کنید، در حالی که قهوه های دیگری وجود دارند که بسیار قوی تر و تندتر هستند.

انواع اصلی عربیکا پاناما و مهمترین ویژگی های آنها

1- قهوه Geisha

قهوه گیشا گونه‌ای از گونه‌های قهوه عربیکا است که در سراسر جهان به عنوان "پاناما" شناخته شده است. در سال 2004 با ورود به مسابقه بهترین قهوه پاناما در دسته های مختلف رتبه اول را کسب کرد. در حال حاضر، این قهوه همچنان بیشترین استفاده را توسط باریستاها در مسابقات چشیدن بهترین قهوه های جهان را دارد.

طعم این قهوه شگفت آور است، بسیار معطر و گلدار است.به دلیل روش کشت، قهوه ای شیرین با نت های میوه ای است که می تواند شامل پاپایا، هلو، گلابی، آناناس و پرتقال باشد. علاوه بر این، رایحه آن از یاس، هلو و ارکیده است. و در پایان، نت های مرکباتی از ترنج را خواهید یافت.

یکی دیگر از ویژگی های بارز این قهوه اسیدی یا تلخ نبودن آن است. شبیه طعم بسیاری از چای هایی است که در کنار عطر آن، آن را به ویژه در بازارهای آسیایی بسیار مطلوب می کند. این گونه، اگرچه بومی اتیوپی است، اما در پاناما بیشتر شناخته شده و نماینده است. علاوه بر این، سایر کشورهای لاتین مانند کاستاریکا و کلمبیا به دنبال موفقیت پاناما با آن، کشت این گونه را آغاز کردند.

2- قهوه Typica

این تنوع پایه ای برای توسعه بسیاری از انواع دیگر قهوه بوده است. تایپیکا قدیمی ترین گونه قهوه در پاناما است و به معنای "معمولی" است.

این گیاه بلند است که باعث می شود محصول کمتری داشته باشد. کیفیت بالایی در دارد. میوه های این گونه دراز و بیضی شکل است. اسیدیته این قهوه تا حد زیادی به ارتفاعی که در آن کشت می شود بستگی دارد. اگر در مناطق بسیار مرتفع کاشته شود، اسیدیته آن بیشتر می شود. طعم مرکبات و گلی با طعمی شیرین دارد.

3- قهوه Caturra

این گونه قهوه نتیجه جهش قهوه Bourbon، یکی دیگر از گونه های شناخته شده در پاناما و کاستاریکا است. این گیاه پرمحصول است زیرا به اندازه گونه های دیگر بلند نیست و بسیار پرپشت تر است. فاصله کمتری بین هر شاخه وجود دارد، بنابراین Caturra دارای شاخه های اولیه و ثانویه بیشتری نسبت به Bourbon یا Typica است. و این به رشد آن در شرایط باد و مه آلود کمک می کند. قهوه Caturra اسیدیته کمتری با نت مرکبات، به ویژه لیمو دارد.

4- قهوه Catuai

قهوه Catuai یکی دیگر از انواع بسیار رایج قهوه در پاناما و در سراسر جهان است. قهوه Catuai نتیجه جهش گونه های قهوه Mundo Novo و Caturra است. این تنوع برای تمام "کارشناسان تبارشناسی" قهوه شگفت انگیز است. اول، موندو نوو در حال حاضر نتیجه جهش تایپیکا است و کاتورا نتیجه جهش بوربون است. بنابراین، Catuaí دارای ویژگی های بسیاری از انواع قهوه است.

مشخصه این گیاه این است که اندازه نسبتاً کوچکی دارد و شاخه های کناری بلندی دارد که آن را شبیه یک چتر می کند. این گیاه برای آب و هوای با باران و باد بسیار مناسب است زیرا میوه های آن به این راحتی نمی ریزند. این گیاه پرمحصول است و مشخصات آن شباهت زیادی به سایر عربیکاها دارد اما همچنان مرغوب است. دارای اسیدیته متوسط با رنگ های مرکباتی است.

5- قهوه Mundo Novo 

موندو نوو نتیجه جهش از تایپیکا و بوربون است. بهترین مکان برای رشد آن در نواحی مرتفع است زیرا بهره وری بیشتری دارد. علاوه بر این، در برابر بیماری هایی که بیشتر به قهوه حمله می کنند نیز بسیار مقاوم است. این واریته برخلاف بیشتر انواع قهوه پانامایی شیرین نیست و طعم کمی تلخ دارد.

6- قهوه Pacamara

این گونه حاصل ترکیب واریته های Pacas و Maragogipe است. آنها چندان شناخته شده نیستند و در سال 1958 توسط موسسه تحقیقات قهوه سالوادور (ISIC) ایجاد شدند. این تنوع در پاناما سنتی نیست، اما در حال جلب توجه است.

میوه قهوه پاکامارا در مقایسه با انواع دیگر بسیار بزرگ است. قهوه تولید شده تفاوت های قابل توجهی با دیگر گونه های سنتی پاناما دارد. بدنه آن متراکم و ضخیم است، دارای نت های طعمی از ادویه ها و شکلات با نت مرکبات است. این طعم های مختلف به خوبی با یک لمس شیرین تعادل برقرار می کنند. در قسمت پایانی، احساس کرم طعم دار با شکلات و ادویه جات وجود دارد.

7- قهوه Bourbon

این گونه بسیار شبیه به قهوه تایپیکا است که از دوران استعمار می آید. بوته ها از نظر ارتفاع و شکل بسیار شبیه به هم هستند، فقط بوربن شاخه ها و شاخ و برگ بیشتری دارد، به این معنی که تولید آن حدود 30٪ بیشتر است. با این حال، این گونه اگر در ارتفاع نامناسبی پرورش داده شود، چندان مولد نیست. اما اگر بین 1200 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا کاشته شود بیشترین گیلاس تولید می شود.

طعم های متفاوت اما متمایز تجربه شده هر یک از قهوه های پانامایی چیزی است که توجه دوستداران قهوه در سراسر جهان را به خود جلب کرده است. علاوه بر این، اگر تولیدکننده کوچکی محیطی ایده آل برای کشت قهوه داشته باشد، به این معنی است که هر یک از انواع آن در آینده توجه بیشتری را از سوی متخصصان قهوه جلب خواهد کرد.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه رواندا
• همه چیز درباره قهوه بوروندی

تولید قهوه در پاناما در اوایل قرن بیستم در دره Boquete شروع شد، اگرچه قهوه تا آن زمان در سراسر منطقه ساحلی اقیانوس آرام پاناما رشد وحشی داشت، زمانی که تولید با مصرف داخلی مطابقت نداشت. سازمان بین المللی قهوه (ICO) عربیکا ملایم را به عنوان انواع قهوه ای که در پاناما کشت می شود گروه بندی کرده است. بهترین کیفیت قهوه در پاناما در Boquete کشت می شود. در بررسی قهوه در سال 2008، دو نوع قهوه پانامایی نسبت به قهوه کاستاریکا رتبه‌ بالاتری دریافت کردند و قیمت‌های رکوردی کسب کردند. این موفقیت عمدتا به دلیل موفقیت بی سابقه گونه قهوه گیشا است. این گونه قهوه در دهه 1960 از پاناما منشا گرفته و از طریق آن وارد تانزانیا و کاستاریکا شد. و در سال 2004، مشخصات طعم برجسته آن شناخته شد. در سال 2019، یک پوند دانه قهوه گیشا پاناما در یک حراجی 1029 دلار فروخته شد.

برای مشاهده انواع قهوه موجود در فروشگاه آدیشا کلیک کن

کشور پاناما

پاناما با نام رسمی جمهوری پاناما کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن پاناماسیتی است. جمعیت این کشور ۴٬۳۱۵٬۰۰۰ نفر، زبان رسمی آن اسپانیایی و واحد پول آن بالبوآ و دلار آمریکا است. پاناما با مساحت ۷۵۵۱۷ کیلومتر مربع؛ صد و شانزدهمین کشور جهان از لحاظ وسعت است. این کشور از شمال به دریای کارائیب (اقیانوس اطلس)، از شرق به کشور کلمبیا، از جنوب به اقیانوس آرام و از غرب به کشور کاستاریکا محدود است. منطقه پاناما دارای باریکترین خشکی در آمریکای مرکزی است که دو نیم‌قاره آمریکای شمالی و جنوبی را به یکدیگر متصل می‌کند. جمهوری پاناما عضو سازمان ملل متحد، و سازمان کشورهای آمریکایی است. ۷۰ درصد از مردم پاناما از تبار مستیزو (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست)، ۱۴ درصد سیاه‌پوست، ۱۰ درصد سفیدپوست، و ۶ درصد سرخ‌پوست هستند. ۷۵ تا ۸۵ درصد از مردم این کشور کاتولیک رومی و ۱۵ تا ۲۵ درصد مسیحی اوانجلیست هستند.

کانال پاناما که دو اقیانوس آرام و اطلس را به یکدیگر پیوند می‌دهد به لحاظ بازرگانی و ترابری دریایی اهمیت فراوانی دارد و مهم‌ترین کانال جهان به‌شمار می‌آید؛ ساخت این کانال ۷۷ کیلومتری یکی از بزرگ‌ترین و دشوارترین پروژه‌های مهندسی در جهان بود که درسال ۱۹۰۶میلادی، توسط ارتش ایالات متحده آمریکا حفر شد. منطقه آزاد کولون در مدخل ورودی این کانال قرار دارد و از موقعیت مناسبی برای بازرگانی بین‌المللی برخوردار است. پاناما در سال ۱۸۲۱ از اسپانیا و سپس در سال ۱۹۰۳ از کلمبیا مستقل شد. پس از رد پیشنهادهای آمریکا از سوی کلمبیا مبنی بر تکمیل کانال پاناما، منطقه پاناما با حمایت آمریکا کشوری مستقل گشت. به این خاطر سطح زندگی در پاناما به نسبت کشورهای همسایه بالاتر است، هر چند بحران سیاسی ۱۹۸۹ به اقتصاد لطمه زد. کالاهای صادراتی عمده شامل موز و میگو و چوب ماهون است.

تاریخچه قهوه پاناما

قهوه برای اولین بار در قرن نوزدهم به لطف مهاجرانی از آمریکای جنوبی که انواع و مزه های قهوه خود را معرفی کردند وارد پاناما شد. این محصول اولیه به سرعت محبوبیت پیدا کرد و کارآفرینان را به سرمایه گذاری در تولید در مقیاس بزرگ تر سوق داد. تا به امروز، اکثر قهوه پاناما در مزارع خانوادگی کوچک واقع در دامنه‌های تپه در سراسر کشور رشد می‌کند و ارتفاع برخی از مزارع تا 1980 متر می‌رسد. تقریباً همه این تپه های پر از قهوه در بخش نسبتاً کوچکی از استان چیریکی یافت می شوند. شهرهای Volcan و Boquete لنگرگاه این منطقه هستند و کشاورزی قهوه بخشی از فرهنگ محلی آن از اوایل قرن بیستم بوده است.

مناطق کشت قهوه پاناما

در پاناما، علاوه بر منطقه مهم Boquete، دو منطقه کمتر شناخته شده وجود دارد که به کشت قهوه اختصاص دارد. این مناطق بین 1000 تا 3000 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند تا قهوه هایی با مشخصات و احساسات متفاوت ارائه دهند. با این حال، هر سه در استان Chiriquí، پایتخت قهوه پاناما قرار دارند. برداشت از ماه دسامبر آغاز می شود و در ماه مارس به پایان می رسد.

1- Boquete

• مکان: غرب پاناما و در شمال استان چیریکی واقع شده است.
• ارتفاع بین 1000 تا 2800 متر از سطح دریا.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد.
• این منطقه قدیمی ترین منطقه تولید قهوه در پاناما است. بیشتر مزارع قهوه در این منطقه در ارتفاع ۱۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند. از آنجایی که به آتشفشان غیرفعال بارو نزدیک است، همچنین دارای خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی است که برای رشد درخت قهوه ضروری است.
• آب و هوای این منطقه تا حدودی خشک است. با این حال، غبارهای ثابتی تشکیل می شوند که به آنها bajareque نیز می گویند، به طوری که دانه های قهوه کندتر بالغ می شوند. این بدان معناست که قهوه هایی با اسیدیته متوسط به بالا و بدنه متوسط به پایین رشد می کنند.

2- Volcan Baru

• مکان: چیریکوی غربی.
• ارتفاع 3475 متر از سطح دریا. بلندترین ارتفاع در پاناما است.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد با میانگین دمای 19 درجه سانتیگراد.
• این منطقه به دلیل خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی بسیار ممتاز است. علاوه بر این، به دلیل داشتن یک منطقه کوهستانی همراه با آب و هوای خاص پاناما، مکان ایده آلی برای کاشت قهوه است. اگرچه مرتفع ترین نقطه کشور است، اما بیشتر مزارع این منطقه بین 1200 تا 1500 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند.
• این قهوه با اسیدیته و بدنه توپر در مقایسه با قهوه Boquete در این ناحیه کشت می شود. مشخصه آن بسیار معطر است و برای مخلوط کردن در اسپرسو استفاده می شود. واریته اصلی رشد شده در این منطقه Catuaí است.

3- Renacimiento

• این منطقه درصد زیادی از قهوه را در کل کشور تولید می کند. این منطقه همراه با منطقه Boquete، تحقیقاتی را برای بهبود بهره وری و کیفیت قهوه پانامایی انجام می دهند.
• قهوه این منطقه دارای اسیدیته پایین با عطرهای فراوان است. و نت های طعم گلی زیادی دارد. قهوه این منطقه شبیه به برخی از قهوه های دومینیکن یا جامائیکا است.

انواع قهوه پاناما

شناخت انواع قهوه به شما این امکان را می دهد که تفاوت های آنها را بیشتر درک کنید و مطابق با ذائقه خود آن را انتخاب کنید. همچنین درک نحوه رشد انواع قهوه در ارتفاع و با شرایط آب و هوایی خاص چشمان شما را به کشت قهوه در پاناما باز می کند.

شما باید از قبل تفاوت های کلی قهوه عربیکا و روبوستا را بدانید. گونه عربیکا همیشه مترادف با کیفیت بالاتر در سراسر جهان بوده است. قهوه عربیکا فقط یک طعم ندارد. هر گونه، هر منطقه و هر مزرعه طعم‌های متفاوت و سطوح مختلف اسیدیته (به عنوان مثال ترویر) را ارائه می‌دهد. در این گونه، می توانید قهوه های بسیار شیرین و ملایمی پیدا کنید، در حالی که قهوه های دیگری وجود دارند که بسیار قوی تر و تندتر هستند.

انواع اصلی عربیکا پاناما و مهمترین ویژگی های آنها

1- قهوه Geisha

قهوه گیشا گونه‌ای از گونه‌های قهوه عربیکا است که در سراسر جهان به عنوان "پاناما" شناخته شده است. در سال 2004 با ورود به مسابقه بهترین قهوه پاناما در دسته های مختلف رتبه اول را کسب کرد. در حال حاضر، این قهوه همچنان بیشترین استفاده را توسط باریستاها در مسابقات چشیدن بهترین قهوه های جهان را دارد.

طعم این قهوه شگفت آور است، بسیار معطر و گلدار است.به دلیل روش کشت، قهوه ای شیرین با نت های میوه ای است که می تواند شامل پاپایا، هلو، گلابی، آناناس و پرتقال باشد. علاوه بر این، رایحه آن از یاس، هلو و ارکیده است. و در پایان، نت های مرکباتی از ترنج را خواهید یافت.

یکی دیگر از ویژگی های بارز این قهوه اسیدی یا تلخ نبودن آن است. شبیه طعم بسیاری از چای هایی است که در کنار عطر آن، آن را به ویژه در بازارهای آسیایی بسیار مطلوب می کند. این گونه، اگرچه بومی اتیوپی است، اما در پاناما بیشتر شناخته شده و نماینده است. علاوه بر این، سایر کشورهای لاتین مانند کاستاریکا و کلمبیا به دنبال موفقیت پاناما با آن، کشت این گونه را آغاز کردند.

2- قهوه Typica

این تنوع پایه ای برای توسعه بسیاری از انواع دیگر قهوه بوده است. تایپیکا قدیمی ترین گونه قهوه در پاناما است و به معنای "معمولی" است.

این گیاه بلند است که باعث می شود محصول کمتری داشته باشد. کیفیت بالایی در دارد. میوه های این گونه دراز و بیضی شکل است. اسیدیته این قهوه تا حد زیادی به ارتفاعی که در آن کشت می شود بستگی دارد. اگر در مناطق بسیار مرتفع کاشته شود، اسیدیته آن بیشتر می شود. طعم مرکبات و گلی با طعمی شیرین دارد.

3- قهوه Caturra

این گونه قهوه نتیجه جهش قهوه Bourbon، یکی دیگر از گونه های شناخته شده در پاناما و کاستاریکا است. این گیاه پرمحصول است زیرا به اندازه گونه های دیگر بلند نیست و بسیار پرپشت تر است. فاصله کمتری بین هر شاخه وجود دارد، بنابراین Caturra دارای شاخه های اولیه و ثانویه بیشتری نسبت به Bourbon یا Typica است. و این به رشد آن در شرایط باد و مه آلود کمک می کند. قهوه Caturra اسیدیته کمتری با نت مرکبات، به ویژه لیمو دارد.

4- قهوه Catuai

قهوه Catuai یکی دیگر از انواع بسیار رایج قهوه در پاناما و در سراسر جهان است. قهوه Catuai نتیجه جهش گونه های قهوه Mundo Novo و Caturra است. این تنوع برای تمام "کارشناسان تبارشناسی" قهوه شگفت انگیز است. اول، موندو نوو در حال حاضر نتیجه جهش تایپیکا است و کاتورا نتیجه جهش بوربون است. بنابراین، Catuaí دارای ویژگی های بسیاری از انواع قهوه است.

مشخصه این گیاه این است که اندازه نسبتاً کوچکی دارد و شاخه های کناری بلندی دارد که آن را شبیه یک چتر می کند. این گیاه برای آب و هوای با باران و باد بسیار مناسب است زیرا میوه های آن به این راحتی نمی ریزند. این گیاه پرمحصول است و مشخصات آن شباهت زیادی به سایر عربیکاها دارد اما همچنان مرغوب است. دارای اسیدیته متوسط با رنگ های مرکباتی است.

5- قهوه Mundo Novo 

موندو نوو نتیجه جهش از تایپیکا و بوربون است. بهترین مکان برای رشد آن در نواحی مرتفع است زیرا بهره وری بیشتری دارد. علاوه بر این، در برابر بیماری هایی که بیشتر به قهوه حمله می کنند نیز بسیار مقاوم است. این واریته برخلاف بیشتر انواع قهوه پانامایی شیرین نیست و طعم کمی تلخ دارد.

6- قهوه Pacamara

این گونه حاصل ترکیب واریته های Pacas و Maragogipe است. آنها چندان شناخته شده نیستند و در سال 1958 توسط موسسه تحقیقات قهوه سالوادور (ISIC) ایجاد شدند. این تنوع در پاناما سنتی نیست، اما در حال جلب توجه است.

میوه قهوه پاکامارا در مقایسه با انواع دیگر بسیار بزرگ است. قهوه تولید شده تفاوت های قابل توجهی با دیگر گونه های سنتی پاناما دارد. بدنه آن متراکم و ضخیم است، دارای نت های طعمی از ادویه ها و شکلات با نت مرکبات است. این طعم های مختلف به خوبی با یک لمس شیرین تعادل برقرار می کنند. در قسمت پایانی، احساس کرم طعم دار با شکلات و ادویه جات وجود دارد.

7- قهوه Bourbon

این گونه بسیار شبیه به قهوه تایپیکا است که از دوران استعمار می آید. بوته ها از نظر ارتفاع و شکل بسیار شبیه به هم هستند، فقط بوربن شاخه ها و شاخ و برگ بیشتری دارد، به این معنی که تولید آن حدود 30٪ بیشتر است. با این حال، این گونه اگر در ارتفاع نامناسبی پرورش داده شود، چندان مولد نیست. اما اگر بین 1200 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا کاشته شود بیشترین گیلاس تولید می شود.

طعم های متفاوت اما متمایز تجربه شده هر یک از قهوه های پانامایی چیزی است که توجه دوستداران قهوه در سراسر جهان را به خود جلب کرده است. علاوه بر این، اگر تولیدکننده کوچکی محیطی ایده آل برای کشت قهوه داشته باشد، به این معنی است که هر یک از انواع آن در آینده توجه بیشتری را از سوی متخصصان قهوه جلب خواهد کرد.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه رواندا
• همه چیز درباره قهوه بوروندی

تولید قهوه در پاناما در اوایل قرن بیستم در دره Boquete شروع شد، اگرچه قهوه تا آن زمان در سراسر منطقه ساحلی اقیانوس آرام پاناما رشد وحشی داشت، زمانی که تولید با مصرف داخلی مطابقت نداشت. سازمان بین المللی قهوه (ICO) عربیکا ملایم را به عنوان انواع قهوه ای که در پاناما کشت می شود گروه بندی کرده است. بهترین کیفیت قهوه در پاناما در Boquete کشت می شود. در بررسی قهوه در سال 2008، دو نوع قهوه پانامایی نسبت به قهوه کاستاریکا رتبه‌ بالاتری دریافت کردند و قیمت‌های رکوردی کسب کردند. این موفقیت عمدتا به دلیل موفقیت بی سابقه گونه قهوه گیشا است. این گونه قهوه در دهه 1960 از پاناما منشا گرفته و از طریق آن وارد تانزانیا و کاستاریکا شد. و در سال 2004، مشخصات طعم برجسته آن شناخته شد. در سال 2019، یک پوند دانه قهوه گیشا پاناما در یک حراجی 1029 دلار فروخته شد.

برای مشاهده انواع قهوه موجود در فروشگاه آدیشا کلیک کن

کشور پاناما

پاناما با نام رسمی جمهوری پاناما کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن پاناماسیتی است. جمعیت این کشور ۴٬۳۱۵٬۰۰۰ نفر، زبان رسمی آن اسپانیایی و واحد پول آن بالبوآ و دلار آمریکا است. پاناما با مساحت ۷۵۵۱۷ کیلومتر مربع؛ صد و شانزدهمین کشور جهان از لحاظ وسعت است. این کشور از شمال به دریای کارائیب (اقیانوس اطلس)، از شرق به کشور کلمبیا، از جنوب به اقیانوس آرام و از غرب به کشور کاستاریکا محدود است. منطقه پاناما دارای باریکترین خشکی در آمریکای مرکزی است که دو نیم‌قاره آمریکای شمالی و جنوبی را به یکدیگر متصل می‌کند. جمهوری پاناما عضو سازمان ملل متحد، و سازمان کشورهای آمریکایی است. ۷۰ درصد از مردم پاناما از تبار مستیزو (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست)، ۱۴ درصد سیاه‌پوست، ۱۰ درصد سفیدپوست، و ۶ درصد سرخ‌پوست هستند. ۷۵ تا ۸۵ درصد از مردم این کشور کاتولیک رومی و ۱۵ تا ۲۵ درصد مسیحی اوانجلیست هستند.

کانال پاناما که دو اقیانوس آرام و اطلس را به یکدیگر پیوند می‌دهد به لحاظ بازرگانی و ترابری دریایی اهمیت فراوانی دارد و مهم‌ترین کانال جهان به‌شمار می‌آید؛ ساخت این کانال ۷۷ کیلومتری یکی از بزرگ‌ترین و دشوارترین پروژه‌های مهندسی در جهان بود که درسال ۱۹۰۶میلادی، توسط ارتش ایالات متحده آمریکا حفر شد. منطقه آزاد کولون در مدخل ورودی این کانال قرار دارد و از موقعیت مناسبی برای بازرگانی بین‌المللی برخوردار است. پاناما در سال ۱۸۲۱ از اسپانیا و سپس در سال ۱۹۰۳ از کلمبیا مستقل شد. پس از رد پیشنهادهای آمریکا از سوی کلمبیا مبنی بر تکمیل کانال پاناما، منطقه پاناما با حمایت آمریکا کشوری مستقل گشت. به این خاطر سطح زندگی در پاناما به نسبت کشورهای همسایه بالاتر است، هر چند بحران سیاسی ۱۹۸۹ به اقتصاد لطمه زد. کالاهای صادراتی عمده شامل موز و میگو و چوب ماهون است.

تاریخچه قهوه پاناما

قهوه برای اولین بار در قرن نوزدهم به لطف مهاجرانی از آمریکای جنوبی که انواع و مزه های قهوه خود را معرفی کردند وارد پاناما شد. این محصول اولیه به سرعت محبوبیت پیدا کرد و کارآفرینان را به سرمایه گذاری در تولید در مقیاس بزرگ تر سوق داد. تا به امروز، اکثر قهوه پاناما در مزارع خانوادگی کوچک واقع در دامنه‌های تپه در سراسر کشور رشد می‌کند و ارتفاع برخی از مزارع تا 1980 متر می‌رسد. تقریباً همه این تپه های پر از قهوه در بخش نسبتاً کوچکی از استان چیریکی یافت می شوند. شهرهای Volcan و Boquete لنگرگاه این منطقه هستند و کشاورزی قهوه بخشی از فرهنگ محلی آن از اوایل قرن بیستم بوده است.

مناطق کشت قهوه پاناما

در پاناما، علاوه بر منطقه مهم Boquete، دو منطقه کمتر شناخته شده وجود دارد که به کشت قهوه اختصاص دارد. این مناطق بین 1000 تا 3000 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند تا قهوه هایی با مشخصات و احساسات متفاوت ارائه دهند. با این حال، هر سه در استان Chiriquí، پایتخت قهوه پاناما قرار دارند. برداشت از ماه دسامبر آغاز می شود و در ماه مارس به پایان می رسد.

1- Boquete

• مکان: غرب پاناما و در شمال استان چیریکی واقع شده است.
• ارتفاع بین 1000 تا 2800 متر از سطح دریا.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد.
• این منطقه قدیمی ترین منطقه تولید قهوه در پاناما است. بیشتر مزارع قهوه در این منطقه در ارتفاع ۱۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند. از آنجایی که به آتشفشان غیرفعال بارو نزدیک است، همچنین دارای خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی است که برای رشد درخت قهوه ضروری است.
• آب و هوای این منطقه تا حدودی خشک است. با این حال، غبارهای ثابتی تشکیل می شوند که به آنها bajareque نیز می گویند، به طوری که دانه های قهوه کندتر بالغ می شوند. این بدان معناست که قهوه هایی با اسیدیته متوسط به بالا و بدنه متوسط به پایین رشد می کنند.

2- Volcan Baru

• مکان: چیریکوی غربی.
• ارتفاع 3475 متر از سطح دریا. بلندترین ارتفاع در پاناما است.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد با میانگین دمای 19 درجه سانتیگراد.
• این منطقه به دلیل خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی بسیار ممتاز است. علاوه بر این، به دلیل داشتن یک منطقه کوهستانی همراه با آب و هوای خاص پاناما، مکان ایده آلی برای کاشت قهوه است. اگرچه مرتفع ترین نقطه کشور است، اما بیشتر مزارع این منطقه بین 1200 تا 1500 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند.
• این قهوه با اسیدیته و بدنه توپر در مقایسه با قهوه Boquete در این ناحیه کشت می شود. مشخصه آن بسیار معطر است و برای مخلوط کردن در اسپرسو استفاده می شود. واریته اصلی رشد شده در این منطقه Catuaí است.

3- Renacimiento

• این منطقه درصد زیادی از قهوه را در کل کشور تولید می کند. این منطقه همراه با منطقه Boquete، تحقیقاتی را برای بهبود بهره وری و کیفیت قهوه پانامایی انجام می دهند.
• قهوه این منطقه دارای اسیدیته پایین با عطرهای فراوان است. و نت های طعم گلی زیادی دارد. قهوه این منطقه شبیه به برخی از قهوه های دومینیکن یا جامائیکا است.

انواع قهوه پاناما

شناخت انواع قهوه به شما این امکان را می دهد که تفاوت های آنها را بیشتر درک کنید و مطابق با ذائقه خود آن را انتخاب کنید. همچنین درک نحوه رشد انواع قهوه در ارتفاع و با شرایط آب و هوایی خاص چشمان شما را به کشت قهوه در پاناما باز می کند.

شما باید از قبل تفاوت های کلی قهوه عربیکا و روبوستا را بدانید. گونه عربیکا همیشه مترادف با کیفیت بالاتر در سراسر جهان بوده است. قهوه عربیکا فقط یک طعم ندارد. هر گونه، هر منطقه و هر مزرعه طعم‌های متفاوت و سطوح مختلف اسیدیته (به عنوان مثال ترویر) را ارائه می‌دهد. در این گونه، می توانید قهوه های بسیار شیرین و ملایمی پیدا کنید، در حالی که قهوه های دیگری وجود دارند که بسیار قوی تر و تندتر هستند.

انواع اصلی عربیکا پاناما و مهمترین ویژگی های آنها

1- قهوه Geisha

قهوه گیشا گونه‌ای از گونه‌های قهوه عربیکا است که در سراسر جهان به عنوان "پاناما" شناخته شده است. در سال 2004 با ورود به مسابقه بهترین قهوه پاناما در دسته های مختلف رتبه اول را کسب کرد. در حال حاضر، این قهوه همچنان بیشترین استفاده را توسط باریستاها در مسابقات چشیدن بهترین قهوه های جهان را دارد.

طعم این قهوه شگفت آور است، بسیار معطر و گلدار است.به دلیل روش کشت، قهوه ای شیرین با نت های میوه ای است که می تواند شامل پاپایا، هلو، گلابی، آناناس و پرتقال باشد. علاوه بر این، رایحه آن از یاس، هلو و ارکیده است. و در پایان، نت های مرکباتی از ترنج را خواهید یافت.

یکی دیگر از ویژگی های بارز این قهوه اسیدی یا تلخ نبودن آن است. شبیه طعم بسیاری از چای هایی است که در کنار عطر آن، آن را به ویژه در بازارهای آسیایی بسیار مطلوب می کند. این گونه، اگرچه بومی اتیوپی است، اما در پاناما بیشتر شناخته شده و نماینده است. علاوه بر این، سایر کشورهای لاتین مانند کاستاریکا و کلمبیا به دنبال موفقیت پاناما با آن، کشت این گونه را آغاز کردند.

2- قهوه Typica

این تنوع پایه ای برای توسعه بسیاری از انواع دیگر قهوه بوده است. تایپیکا قدیمی ترین گونه قهوه در پاناما است و به معنای "معمولی" است.

این گیاه بلند است که باعث می شود محصول کمتری داشته باشد. کیفیت بالایی در دارد. میوه های این گونه دراز و بیضی شکل است. اسیدیته این قهوه تا حد زیادی به ارتفاعی که در آن کشت می شود بستگی دارد. اگر در مناطق بسیار مرتفع کاشته شود، اسیدیته آن بیشتر می شود. طعم مرکبات و گلی با طعمی شیرین دارد.

3- قهوه Caturra

این گونه قهوه نتیجه جهش قهوه Bourbon، یکی دیگر از گونه های شناخته شده در پاناما و کاستاریکا است. این گیاه پرمحصول است زیرا به اندازه گونه های دیگر بلند نیست و بسیار پرپشت تر است. فاصله کمتری بین هر شاخه وجود دارد، بنابراین Caturra دارای شاخه های اولیه و ثانویه بیشتری نسبت به Bourbon یا Typica است. و این به رشد آن در شرایط باد و مه آلود کمک می کند. قهوه Caturra اسیدیته کمتری با نت مرکبات، به ویژه لیمو دارد.

4- قهوه Catuai

قهوه Catuai یکی دیگر از انواع بسیار رایج قهوه در پاناما و در سراسر جهان است. قهوه Catuai نتیجه جهش گونه های قهوه Mundo Novo و Caturra است. این تنوع برای تمام "کارشناسان تبارشناسی" قهوه شگفت انگیز است. اول، موندو نوو در حال حاضر نتیجه جهش تایپیکا است و کاتورا نتیجه جهش بوربون است. بنابراین، Catuaí دارای ویژگی های بسیاری از انواع قهوه است.

مشخصه این گیاه این است که اندازه نسبتاً کوچکی دارد و شاخه های کناری بلندی دارد که آن را شبیه یک چتر می کند. این گیاه برای آب و هوای با باران و باد بسیار مناسب است زیرا میوه های آن به این راحتی نمی ریزند. این گیاه پرمحصول است و مشخصات آن شباهت زیادی به سایر عربیکاها دارد اما همچنان مرغوب است. دارای اسیدیته متوسط با رنگ های مرکباتی است.

5- قهوه Mundo Novo 

موندو نوو نتیجه جهش از تایپیکا و بوربون است. بهترین مکان برای رشد آن در نواحی مرتفع است زیرا بهره وری بیشتری دارد. علاوه بر این، در برابر بیماری هایی که بیشتر به قهوه حمله می کنند نیز بسیار مقاوم است. این واریته برخلاف بیشتر انواع قهوه پانامایی شیرین نیست و طعم کمی تلخ دارد.

6- قهوه Pacamara

این گونه حاصل ترکیب واریته های Pacas و Maragogipe است. آنها چندان شناخته شده نیستند و در سال 1958 توسط موسسه تحقیقات قهوه سالوادور (ISIC) ایجاد شدند. این تنوع در پاناما سنتی نیست، اما در حال جلب توجه است.

میوه قهوه پاکامارا در مقایسه با انواع دیگر بسیار بزرگ است. قهوه تولید شده تفاوت های قابل توجهی با دیگر گونه های سنتی پاناما دارد. بدنه آن متراکم و ضخیم است، دارای نت های طعمی از ادویه ها و شکلات با نت مرکبات است. این طعم های مختلف به خوبی با یک لمس شیرین تعادل برقرار می کنند. در قسمت پایانی، احساس کرم طعم دار با شکلات و ادویه جات وجود دارد.

7- قهوه Bourbon

این گونه بسیار شبیه به قهوه تایپیکا است که از دوران استعمار می آید. بوته ها از نظر ارتفاع و شکل بسیار شبیه به هم هستند، فقط بوربن شاخه ها و شاخ و برگ بیشتری دارد، به این معنی که تولید آن حدود 30٪ بیشتر است. با این حال، این گونه اگر در ارتفاع نامناسبی پرورش داده شود، چندان مولد نیست. اما اگر بین 1200 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا کاشته شود بیشترین گیلاس تولید می شود.

طعم های متفاوت اما متمایز تجربه شده هر یک از قهوه های پانامایی چیزی است که توجه دوستداران قهوه در سراسر جهان را به خود جلب کرده است. علاوه بر این، اگر تولیدکننده کوچکی محیطی ایده آل برای کشت قهوه داشته باشد، به این معنی است که هر یک از انواع آن در آینده توجه بیشتری را از سوی متخصصان قهوه جلب خواهد کرد.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه رواندا
• همه چیز درباره قهوه بوروندی

تولید قهوه در پاناما در اوایل قرن بیستم در دره Boquete شروع شد، اگرچه قهوه تا آن زمان در سراسر منطقه ساحلی اقیانوس آرام پاناما رشد وحشی داشت، زمانی که تولید با مصرف داخلی مطابقت نداشت. سازمان بین المللی قهوه (ICO) عربیکا ملایم را به عنوان انواع قهوه ای که در پاناما کشت می شود گروه بندی کرده است. بهترین کیفیت قهوه در پاناما در Boquete کشت می شود. در بررسی قهوه در سال 2008، دو نوع قهوه پانامایی نسبت به قهوه کاستاریکا رتبه‌ بالاتری دریافت کردند و قیمت‌های رکوردی کسب کردند. این موفقیت عمدتا به دلیل موفقیت بی سابقه گونه قهوه گیشا است. این گونه قهوه در دهه 1960 از پاناما منشا گرفته و از طریق آن وارد تانزانیا و کاستاریکا شد. و در سال 2004، مشخصات طعم برجسته آن شناخته شد. در سال 2019، یک پوند دانه قهوه گیشا پاناما در یک حراجی 1029 دلار فروخته شد.

برای مشاهده انواع قهوه موجود در فروشگاه آدیشا کلیک کن

کشور پاناما

پاناما با نام رسمی جمهوری پاناما کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن پاناماسیتی است. جمعیت این کشور ۴٬۳۱۵٬۰۰۰ نفر، زبان رسمی آن اسپانیایی و واحد پول آن بالبوآ و دلار آمریکا است. پاناما با مساحت ۷۵۵۱۷ کیلومتر مربع؛ صد و شانزدهمین کشور جهان از لحاظ وسعت است. این کشور از شمال به دریای کارائیب (اقیانوس اطلس)، از شرق به کشور کلمبیا، از جنوب به اقیانوس آرام و از غرب به کشور کاستاریکا محدود است. منطقه پاناما دارای باریکترین خشکی در آمریکای مرکزی است که دو نیم‌قاره آمریکای شمالی و جنوبی را به یکدیگر متصل می‌کند. جمهوری پاناما عضو سازمان ملل متحد، و سازمان کشورهای آمریکایی است. ۷۰ درصد از مردم پاناما از تبار مستیزو (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست)، ۱۴ درصد سیاه‌پوست، ۱۰ درصد سفیدپوست، و ۶ درصد سرخ‌پوست هستند. ۷۵ تا ۸۵ درصد از مردم این کشور کاتولیک رومی و ۱۵ تا ۲۵ درصد مسیحی اوانجلیست هستند.

کانال پاناما که دو اقیانوس آرام و اطلس را به یکدیگر پیوند می‌دهد به لحاظ بازرگانی و ترابری دریایی اهمیت فراوانی دارد و مهم‌ترین کانال جهان به‌شمار می‌آید؛ ساخت این کانال ۷۷ کیلومتری یکی از بزرگ‌ترین و دشوارترین پروژه‌های مهندسی در جهان بود که درسال ۱۹۰۶میلادی، توسط ارتش ایالات متحده آمریکا حفر شد. منطقه آزاد کولون در مدخل ورودی این کانال قرار دارد و از موقعیت مناسبی برای بازرگانی بین‌المللی برخوردار است. پاناما در سال ۱۸۲۱ از اسپانیا و سپس در سال ۱۹۰۳ از کلمبیا مستقل شد. پس از رد پیشنهادهای آمریکا از سوی کلمبیا مبنی بر تکمیل کانال پاناما، منطقه پاناما با حمایت آمریکا کشوری مستقل گشت. به این خاطر سطح زندگی در پاناما به نسبت کشورهای همسایه بالاتر است، هر چند بحران سیاسی ۱۹۸۹ به اقتصاد لطمه زد. کالاهای صادراتی عمده شامل موز و میگو و چوب ماهون است.

تاریخچه قهوه پاناما

قهوه برای اولین بار در قرن نوزدهم به لطف مهاجرانی از آمریکای جنوبی که انواع و مزه های قهوه خود را معرفی کردند وارد پاناما شد. این محصول اولیه به سرعت محبوبیت پیدا کرد و کارآفرینان را به سرمایه گذاری در تولید در مقیاس بزرگ تر سوق داد. تا به امروز، اکثر قهوه پاناما در مزارع خانوادگی کوچک واقع در دامنه‌های تپه در سراسر کشور رشد می‌کند و ارتفاع برخی از مزارع تا 1980 متر می‌رسد. تقریباً همه این تپه های پر از قهوه در بخش نسبتاً کوچکی از استان چیریکی یافت می شوند. شهرهای Volcan و Boquete لنگرگاه این منطقه هستند و کشاورزی قهوه بخشی از فرهنگ محلی آن از اوایل قرن بیستم بوده است.

مناطق کشت قهوه پاناما

در پاناما، علاوه بر منطقه مهم Boquete، دو منطقه کمتر شناخته شده وجود دارد که به کشت قهوه اختصاص دارد. این مناطق بین 1000 تا 3000 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند تا قهوه هایی با مشخصات و احساسات متفاوت ارائه دهند. با این حال، هر سه در استان Chiriquí، پایتخت قهوه پاناما قرار دارند. برداشت از ماه دسامبر آغاز می شود و در ماه مارس به پایان می رسد.

1- Boquete

• مکان: غرب پاناما و در شمال استان چیریکی واقع شده است.
• ارتفاع بین 1000 تا 2800 متر از سطح دریا.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد.
• این منطقه قدیمی ترین منطقه تولید قهوه در پاناما است. بیشتر مزارع قهوه در این منطقه در ارتفاع ۱۶۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند. از آنجایی که به آتشفشان غیرفعال بارو نزدیک است، همچنین دارای خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی است که برای رشد درخت قهوه ضروری است.
• آب و هوای این منطقه تا حدودی خشک است. با این حال، غبارهای ثابتی تشکیل می شوند که به آنها bajareque نیز می گویند، به طوری که دانه های قهوه کندتر بالغ می شوند. این بدان معناست که قهوه هایی با اسیدیته متوسط به بالا و بدنه متوسط به پایین رشد می کنند.

2- Volcan Baru

• مکان: چیریکوی غربی.
• ارتفاع 3475 متر از سطح دریا. بلندترین ارتفاع در پاناما است.
• دما بین 13 تا 24 درجه سانتیگراد با میانگین دمای 19 درجه سانتیگراد.
• این منطقه به دلیل خاک آتشفشانی غنی از مواد مغذی بسیار ممتاز است. علاوه بر این، به دلیل داشتن یک منطقه کوهستانی همراه با آب و هوای خاص پاناما، مکان ایده آلی برای کاشت قهوه است. اگرچه مرتفع ترین نقطه کشور است، اما بیشتر مزارع این منطقه بین 1200 تا 1500 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند.
• این قهوه با اسیدیته و بدنه توپر در مقایسه با قهوه Boquete در این ناحیه کشت می شود. مشخصه آن بسیار معطر است و برای مخلوط کردن در اسپرسو استفاده می شود. واریته اصلی رشد شده در این منطقه Catuaí است.

3- Renacimiento

• این منطقه درصد زیادی از قهوه را در کل کشور تولید می کند. این منطقه همراه با منطقه Boquete، تحقیقاتی را برای بهبود بهره وری و کیفیت قهوه پانامایی انجام می دهند.
• قهوه این منطقه دارای اسیدیته پایین با عطرهای فراوان است. و نت های طعم گلی زیادی دارد. قهوه این منطقه شبیه به برخی از قهوه های دومینیکن یا جامائیکا است.

انواع قهوه پاناما

شناخت انواع قهوه به شما این امکان را می دهد که تفاوت های آنها را بیشتر درک کنید و مطابق با ذائقه خود آن را انتخاب کنید. همچنین درک نحوه رشد انواع قهوه در ارتفاع و با شرایط آب و هوایی خاص چشمان شما را به کشت قهوه در پاناما باز می کند.

شما باید از قبل تفاوت های کلی قهوه عربیکا و روبوستا را بدانید. گونه عربیکا همیشه مترادف با کیفیت بالاتر در سراسر جهان بوده است. قهوه عربیکا فقط یک طعم ندارد. هر گونه، هر منطقه و هر مزرعه طعم‌های متفاوت و سطوح مختلف اسیدیته (به عنوان مثال ترویر) را ارائه می‌دهد. در این گونه، می توانید قهوه های بسیار شیرین و ملایمی پیدا کنید، در حالی که قهوه های دیگری وجود دارند که بسیار قوی تر و تندتر هستند.

انواع اصلی عربیکا پاناما و مهمترین ویژگی های آنها

1- قهوه Geisha

قهوه گیشا گونه‌ای از گونه‌های قهوه عربیکا است که در سراسر جهان به عنوان "پاناما" شناخته شده است. در سال 2004 با ورود به مسابقه بهترین قهوه پاناما در دسته های مختلف رتبه اول را کسب کرد. در حال حاضر، این قهوه همچنان بیشترین استفاده را توسط باریستاها در مسابقات چشیدن بهترین قهوه های جهان را دارد.

طعم این قهوه شگفت آور است، بسیار معطر و گلدار است.به دلیل روش کشت، قهوه ای شیرین با نت های میوه ای است که می تواند شامل پاپایا، هلو، گلابی، آناناس و پرتقال باشد. علاوه بر این، رایحه آن از یاس، هلو و ارکیده است. و در پایان، نت های مرکباتی از ترنج را خواهید یافت.

یکی دیگر از ویژگی های بارز این قهوه اسیدی یا تلخ نبودن آن است. شبیه طعم بسیاری از چای هایی است که در کنار عطر آن، آن را به ویژه در بازارهای آسیایی بسیار مطلوب می کند. این گونه، اگرچه بومی اتیوپی است، اما در پاناما بیشتر شناخته شده و نماینده است. علاوه بر این، سایر کشورهای لاتین مانند کاستاریکا و کلمبیا به دنبال موفقیت پاناما با آن، کشت این گونه را آغاز کردند.

2- قهوه Typica

این تنوع پایه ای برای توسعه بسیاری از انواع دیگر قهوه بوده است. تایپیکا قدیمی ترین گونه قهوه در پاناما است و به معنای "معمولی" است.

این گیاه بلند است که باعث می شود محصول کمتری داشته باشد. کیفیت بالایی در دارد. میوه های این گونه دراز و بیضی شکل است. اسیدیته این قهوه تا حد زیادی به ارتفاعی که در آن کشت می شود بستگی دارد. اگر در مناطق بسیار مرتفع کاشته شود، اسیدیته آن بیشتر می شود. طعم مرکبات و گلی با طعمی شیرین دارد.

3- قهوه Caturra

این گونه قهوه نتیجه جهش قهوه Bourbon، یکی دیگر از گونه های شناخته شده در پاناما و کاستاریکا است. این گیاه پرمحصول است زیرا به اندازه گونه های دیگر بلند نیست و بسیار پرپشت تر است. فاصله کمتری بین هر شاخه وجود دارد، بنابراین Caturra دارای شاخه های اولیه و ثانویه بیشتری نسبت به Bourbon یا Typica است. و این به رشد آن در شرایط باد و مه آلود کمک می کند. قهوه Caturra اسیدیته کمتری با نت مرکبات، به ویژه لیمو دارد.

4- قهوه Catuai

قهوه Catuai یکی دیگر از انواع بسیار رایج قهوه در پاناما و در سراسر جهان است. قهوه Catuai نتیجه جهش گونه های قهوه Mundo Novo و Caturra است. این تنوع برای تمام "کارشناسان تبارشناسی" قهوه شگفت انگیز است. اول، موندو نوو در حال حاضر نتیجه جهش تایپیکا است و کاتورا نتیجه جهش بوربون است. بنابراین، Catuaí دارای ویژگی های بسیاری از انواع قهوه است.

مشخصه این گیاه این است که اندازه نسبتاً کوچکی دارد و شاخه های کناری بلندی دارد که آن را شبیه یک چتر می کند. این گیاه برای آب و هوای با باران و باد بسیار مناسب است زیرا میوه های آن به این راحتی نمی ریزند. این گیاه پرمحصول است و مشخصات آن شباهت زیادی به سایر عربیکاها دارد اما همچنان مرغوب است. دارای اسیدیته متوسط با رنگ های مرکباتی است.

5- قهوه Mundo Novo 

موندو نوو نتیجه جهش از تایپیکا و بوربون است. بهترین مکان برای رشد آن در نواحی مرتفع است زیرا بهره وری بیشتری دارد. علاوه بر این، در برابر بیماری هایی که بیشتر به قهوه حمله می کنند نیز بسیار مقاوم است. این واریته برخلاف بیشتر انواع قهوه پانامایی شیرین نیست و طعم کمی تلخ دارد.

6- قهوه Pacamara

این گونه حاصل ترکیب واریته های Pacas و Maragogipe است. آنها چندان شناخته شده نیستند و در سال 1958 توسط موسسه تحقیقات قهوه سالوادور (ISIC) ایجاد شدند. این تنوع در پاناما سنتی نیست، اما در حال جلب توجه است.

میوه قهوه پاکامارا در مقایسه با انواع دیگر بسیار بزرگ است. قهوه تولید شده تفاوت های قابل توجهی با دیگر گونه های سنتی پاناما دارد. بدنه آن متراکم و ضخیم است، دارای نت های طعمی از ادویه ها و شکلات با نت مرکبات است. این طعم های مختلف به خوبی با یک لمس شیرین تعادل برقرار می کنند. در قسمت پایانی، احساس کرم طعم دار با شکلات و ادویه جات وجود دارد.

7- قهوه Bourbon

این گونه بسیار شبیه به قهوه تایپیکا است که از دوران استعمار می آید. بوته ها از نظر ارتفاع و شکل بسیار شبیه به هم هستند، فقط بوربن شاخه ها و شاخ و برگ بیشتری دارد، به این معنی که تولید آن حدود 30٪ بیشتر است. با این حال، این گونه اگر در ارتفاع نامناسبی پرورش داده شود، چندان مولد نیست. اما اگر بین 1200 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا کاشته شود بیشترین گیلاس تولید می شود.

طعم های متفاوت اما متمایز تجربه شده هر یک از قهوه های پانامایی چیزی است که توجه دوستداران قهوه در سراسر جهان را به خود جلب کرده است. علاوه بر این، اگر تولیدکننده کوچکی محیطی ایده آل برای کشت قهوه داشته باشد، به این معنی است که هر یک از انواع آن در آینده توجه بیشتری را از سوی متخصصان قهوه جلب خواهد کرد.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه رواندا
• همه چیز درباره قهوه بوروندی

رواندا بیست و هشتمین تولیدکننده بزرگ قهوه در جهان است و تقریباً نیم میلیون مزرعه میکرو قهوه در سراسر کشور سالانه بیش از 35 میلیون پوند قهوه تولید می کنند. به طور کلی، قهوه های آفریقایی به دلیل داشتن اسیدیته بالاتر و طعم میوه ای بیشتر از سایر مناطق شناخته شده اند. اتیوپی، کنیا و تانزانیا سال‌هاست که قهوه باکیفیت تولید می‌کنند، اما اخیراً رواندا نیز به این مبارزه پیوسته است.
چیزی که ممکن است در مورد رواندا ندانید، تاریخچه جذاب آن در مورد تولید قهوه است، و اینکه چه طعم های منحصر به فردی را می توانید در یک فنجان قهوه آن پیدا کنید. ما همه چیزهایی را که باید در مورد قهوه رواندا بدانید در این مطلب جمع آوری کرده ایم.

کشور رواندا

رواندا که رسماً جمهوری رواندا نام دارد، یک کشور محصور در خشکی در دره کافتی بزرگ آفریقا در مرکز آفریقا است. این کشور اندکی پایین‌تر از استوا قرار دارد و با اوگاندا، تانزانیا، بوروندی، و جمهوری دموکراتیک کنگو مرز مشترک دارد. رواندا با مساحت ۲۶٬۳۸۸ کیلومتر مربع صدوچهل هشتمین کشور پهناور جهان و با جمعیت بیش از ۱۲٬۹۵۲٬۲۱۸ نفر هفتادوششمین کشور پرجمعیت جهان است. رواندا کشوری مستقل با نظام جمهوری و حقوق سنتی مدنی است. پایتخت آن کیگالی است. زبان رسمی رواندا انگلیسی و واحد پول آن فرانک رواندا است. رواندا کشوری است سرسبز و با آب و هوای استوایی در منطقه دریاچه‌های بزرگ آفریقا است. خاطره قتل‌عام توتسی‌ها در آن در سال ۱۹۹۴ هنوز در اذهان باقی‌مانده‌است. به دنبال قتل‌عام سال ۱۹۹۴ دادگاهی بنام دادگاه بین‌المللی کیفری برای رواندا تشکیل شد.

تاریخچه قهوه رواندا

رواندا دو دوره عمده استعمار را پشت سر گذاشته است. اولی توسط آلمان در سال 1884 و دومی توسط بلژیک در سال 1916 در طول جنگ جهانی اول. این دوره های استعمار به شکل گیری صنعت قهوه رواندا کمک کرد. در اوایل دهه 1900، مبلغان آلمانی اولین دانه های قهوه را به کشور آوردند. دانه های قهوه در ابتدا فقط توسط استعمارگران استفاده می شد و از کیفیت پایین و درجه پایینی برخوردار بود. اما در پایان دهه 1900، رواندا به تجارت قهوه متکی شد. با این حال، تنش‌های قومی در زیر سطح جوش می‌خورد و باعث بی‌ثباتی در صنعت قهوه می‌شد. استعمارزدایی در دهه 1950 آخرین اقدام بود. رئیس جمهورهای مختلفی انتخاب و سرنگون شدند و رواندا وارد جنگ داخلی شد. تنش سیاسی در نهایت در یک دوره شدید منفجر شد و منجر به نسل کشی قومی گسترده بین 500000 تا 1 میلیون نفر تنها در چهار ماه شد. از آن زمان، این کشور سخت کار کرده است تا بهبود یابد و به شدت به کشاورزی، به ویژه محصولات نقدی عمده قهوه و چای متکی است. در سال 1994، نسل کشی رواندا، USAID را بر آن داشت تا در زیرساخت ها و آموزش مناسب برای تولیدکنندگان قهوه سرمایه گذاری کند تا از تولید قهوه در سراسر کشور حمایت کند.

ویژگی قهوه رواندا

رواندا یک منشا قهوه بسیار مورد توجه است، زیرا برخی از بهترین قهوه های تخصصی را تولید می کند، که بسیاری از آنها جوایز بین المللی را به دست آورده اند. قهوه رواندا دارای خاصیت اسیدی روشن است و هم خوش طعم است. بافتی ابریشمی و بدنه کرمی دارد و به دنبال آن طعمی غنی از کارامل یا شکلات دارد. رایحه آن حاوی نکاتی از شکوفه پرتقال و لیمو است. مشخصات طعم قهوه بسته به عوامل مختلفی مانند منطقه رشد آن، تکنیک کشاورزی و روش فرآوری می تواند متفاوت باشد. از آنجایی که قهوه رواندا در ارتفاعات بالا کشت می‌شود، سرعت بلوغ محصول کندتر است و اجازه می‌دهد تا مواد مغذی بیشتری به دانه قهوه برسد. علاوه بر این، زمان بیشتری را برای تشکیل قندهای پیچیده فراهم می کند، که ممکن است منجر به طعم شیرین و پیچیده در یک فنجان قهوه می شود.

قهوه‌های رواندا طعم‌های گلی، میوه‌ای و مرکباتی دارند. جیمز هافمن در کتاب خود با عنوان اطلس جهانی قهوه توضیح داده است که سیب قرمز، انگور قرمز یا میوه توت برخی از طعم های رایج هستند. برخی حتی ممکن است ردی از طعم میخک، ادویه یا دارچین را در یک فنجان قهوه رواندا پیدا کنند. با توجه به روش پردازش شسته شده در اکثر مزارع قهوه، اغلب به عنوان تمیز و ترد توصیف می شود. قهوه های رواندا با ویژگی های ظریف و چای مانند خود شباهت هایی با دیگر قهوه های آفریقای شرقی مانند اتیوپی یا کنیا دارند.

صنعت فعلی قهوه رواندا

امروزه رواندا یکی از 30 تولیدکننده برتر قهوه در جهان است که سالانه ده ها میلیون پوند صادرات دارد. این کشور تقریباً 500000 مزرعه میکرو قهوه دارد که در هر کدام فقط چند صد درخت قهوه با کیفیت بالا وجود دارد. 95 درصد قهوه تولید شده از نوع بوربون است. برنامه PEARL USAID تعاونی های کشاورز را سازماندهی کرده و اعضای آن را در زمینه تکنیک های کشاورزی مناسب، فرآوری قهوه، کنترل کیفیت و بازاریابی آموزش داده است. دستگاه های رستر تخصصی در ایالات متحده نقش مستقیمی در بهبود کیفیت قهوه رواندا ایفا کرده اند. و بسیاری از آنها روابط نزدیکی با تعاونی ها ایجاد کرده اند.

5 منطقه کشت قهوه رواندا 

مناطق در حال رشد در رواندا در ارتفاع بالایی قرار دارند که بین 1220 تا 1980 متر از سطح دریا متغیر است. فصل رشد در حدود سپتامبر یا اکتبر شروع می شود و تا فصل برداشت ادامه می یابد که بین مارس و جولای انجام می شود. برخی از محبوب ترین و شناخته شده ترین مناطق کشت قهوه عبارتند از انگوما، ویرونگا، موهازی، کیوو، کیزی ریفت و آکاگرا. اما بسیاری از مناطق کوچک نیز وجود دارند که به خوبی شناخته شده نیستند اما به همان اندازه شگفت انگیز هستند. 

1. Virunga: این منطقه شمالی ترین منطقه کوهستانی خانه گوریل های کوهستانی با شکوه سیلوربک است. این قهوه به خاطر قهوه ای با میوه های مخلوط، نت های کاراملی و روشنایی شفاف شناخته شده است. ارتفاع بالای 1500 تا 2000 متر و خاک غنی آتشفشانی با شرایط آب و هوایی خنک که در آن آفتاب و باران فراوان وجود دارد ترکیب شده است. این شرایط به دانه های قهوه اجازه می دهد تا به آرامی رسیده شود و قهوه ای با نت های عسلی صاف، نکاتی از انگور فرنگی قرمز و اسیدی زنده ایجاد کند.

2. Muhazi: با ارتفاع 1200 تا 1500 متری، خاک های آتشفشانی و آب خالص، دریاچه موهازی واقع در بخش شرقی رواندا نقش مهمی در ایجاد ترکیب خاصی از چای، کاکائو و ادویه های قهوه دارد. منطقه ای است که دارای آب و هوای گرم، بارندگی فراوان و خاک های غنی است. بلندترین درختان گونه قهوه بوربون عربیکا رواندا در اینجا یافت می شوند که دانه های بزرگ و درخشان تولید می کنند. Muhazi واقعاً منطقه ای بی نظیر برای کشت قهوه با کیفیت است.

3. Lake Kivu: منطقه دریاچه کیوو که با جمهوری دموکراتیک کنگو مرز مشترک دارد، دارای آب و هوای مطلوب در ارتفاع 1300 تا 1800 متری، با تپه‌های سبز و خاک آتشفشانی است، این منطقه قهوه‌ای با پیچیدگی بسیار خوبی تولید می‌کند. منظورم این است که نت های شکلاتی و رایحه گلی یاس همدیگر را تکمیل می کنند به گونه ای که شما را به دنیای جدیدی می برد طوریکه با یک جرعه از این قهوه مجذوب آن می شوید.

4. Kizi Rift: این منطقه در ارتفاع 1800 تا 2000 متری واقع شده است و از جنگل بارانی Nyungwe تا ورودی بزرگ کوه های آتشفشانی Virunga، درست در مرکز رواندا امتداد دارد. قهوه های کیزی ریفت، با مواد مغذی خاک آتشفشانی، طعمی متعادل، صاف، تمیز، آجیلی و توت را به ارمغان می‌آورد که با ظرافت‌های مسحورکننده‌ای همراه است.

5. Akagera: آکاگرا منطقه ای در جنوب شرقی رواندا است که با تانزانیا هم مرز است و با کوه های کم ارتفاع و خاک حاصلخیز و غنی مشخص می شود. ارتفاع آن از سطح دریا در حدود 1200 تا 1500 متر است و میزان بارندگی آن نیز کمتر است. اسیدیته قهوه این ناحیه کمی کمتر از سایر نواحی قهوه است و نت های طعمی آن عمدتاً شیرین با نت های گلی قوی است.

فرآوری قهوه رواندا

در صنعت قهوه تخصصی رواندا، فرآوری قهوه معمولاً از روش فرآیند مرطوب استفاده می کند. گیلاس ها به ایستگاه شستشو تحویل داده می شوند که در آنجا خمیر می شود. سپس، دانه‌های قهوه از موسیلاژ گیلاس جدا می‌شوند و به مدت 12 تا 24 ساعت وارد مخزن‌های آب خیس می‌شوند تا تخمیر شوند. پس از تخمیر، قهوه به روی میزها برای خشک کردن منتقل می شود که کنترل بیشتری بر فرآیند قهوه می دهد و منجر به یک فنجان قهوه تمیزتر می شود. بسته به شرایط آب و هوایی، قهوه بین 12 تا 48 ساعت روی میزها برای خشک کردن باقی می ماند. 

قهوه رواندا به صورت مرطوب در ایستگاه‌های شستشوی عمومی با بودجه دولتی پردازش می‌شود. این دسترسی به ایستگاه های شستشوی مناسب یکی از عوامل کلیدی بود که به افزایش کیفیت قهوه رواندا کمک کرد.

طعم قهوه رواندا

قهوه های رواندا رایحه های بسیار قوی شکوفه پرتقال و لیمو دارد. قهوه رواندا کاملاً گل‌دار و میوه‌ای است، با طعم توت قرمز و با نوشیدن یک جرعه به وضوح طعم توت می‌آید. قهوه رواندا با بدنه غنی و خامه‌ای، طعم و مزه‌ای از کارامل خامه‌ای و شکلات سفید دارد. سطوح اسیدی بالا و روشن دارد که یادآور قهوه های اتیوپی و کنیا است. این طعم‌ها اگر بدون شیر سرو شوند، وضوح و فراوانی بیشتری خواهند داشت، اما قهوه رواندا با شیر نیز به زیبایی ترکیب می‌شود. 

رایحه: ملایم با رایحه هایی از لیمو و شکوفه پرتقال.
طعم: گلدار با ترکیبی از طعم های میوه ای، توت قرمز.
پس طعم: غنی و شیرین با نت های کارامل و شکلات سفید.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه بوروندی
• همه چیز درباره قهوه کامرون

در حالی که تنباکو یک ضرورت برای کشیدن پیپ و سیگار است، اما به راحتی می توان از تهیه آن و چگونگی شروع سفر خود چشم پوشی کرد. تنباکو یک محصول فوق العاده حساس است و خاک، آب و هوا و فرآیند پردازش که در معرض آن قرار دارد، نقش مهمی در تولید آن دارند. این عوامل تعیین می‌کنند که در کجا می‌توان توتون‌های خاصی را به‌طور ایده‌آل کشت و برداشت کرد، و این امر باعث می‌شود که پرورش‌دهنده در یک منطقه نتواند به نوعی بذر که عمدتاً در جای دیگر کاشته می‌شود تغییر کند و برگ‌هایی را تولید کند که مطابق با آن دانه خاص باشد.

برای دیدن انواع سیگار برگ آدیشا کلیک کن

تنباکو به یکی از دو روش برداشت می شود. اولین روش برداشت که پرایمینگ نامیده می شود، شامل جدا کردن تک تک برگ ها از گیاه در حال رشد در حین بالغ شدن و رسیدن آنها در مزرعه است. روش دیگر که برداشت با ساقه نامیده می شود، با بریدن کل ساقه گیاه بالغ در سطح زمین با برگ های متصل به ساقه انجام می شود.

پس از برداشت، تنباکو باید تحت فرآیندی قرار گیرد که به آن فرآیند پخت می‌گویند، که برگ‌ها را برای پردازش بیشتر آماده می‌کند، زیرا پخت اجازه می‌دهد تا رطوبت بیش از حد طبیعی درون تنباکو خارج شود. هنگامی که توتون خام و تازه چیده می شود، معمولاً رنگ سبز دارد و به دلیل رطوبت بیش از حد آن، به راحتی آتش نمی گیرد و قابل دود شدن نیست. عمل آوری توتون گاهی اوقات به عنوان پخت رنگ نیز شناخته می شود زیرا همانطور که تنباکو تحت فرآیند قرار می گیرد، رنگ برگ تغییر می کند زیرا محتوای کلروفیل آن تغییر می کند و به تدریج به رنگ زرد تا قهوه ای تبدیل می شود.

روش‌های اولیه پخت تنباکو شامل پردازش با هوا، سان پردازش، پخت با آتش و فلو پردازش است. هر روش مزایای منحصر به فرد خود را دارد و برای گونه های مختلف تنباکو استفاده می شود و اولین گام در فرآیند تولید بسیاری از مخلوط های عزیز ما را نشان می دهد.

فرآوری تنباکو با هوا

عمل آوری با هوا یکی از اولین روش های پخت تنباکو بود. مهاجران اولیه توصیف می کنند که بومیان آمریکا چگونه برگ های تنباکو را در آفتاب یا در سایه کلبه ها خشک می کردند. فرآوری تنباکو در مستعمرات اولیه بدوی بود و در طول زمان به کندی تکامل یافت. در ابتدا، برگ ها را به سادگی چیده و در انبوهی انباشته می کردند تا خشک شوند، اما روش ها به تدریج در طول زمان پیشرفت کردند و کشف شد که تنباکو با آویزان کردن بهتر خشک می شود.

به طور کلی، تنباکوی خشک شده با هوا به‌صورت ساقه‌ای برداشت می‌شود و به مدت سه تا دوازده هفته در انبارهایی با تهویه مناسب آویزان می‌شود و زمانی که ساقه مرکزی برگ عاری از رطوبت باشد، کامل می‌شود و در نتیجه برگ‌هایی به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز تا رنگ قهوه ای عمیق در می‌آیند. حفظ رطوبت کم برای فرآیند پردازش با هوا بسیار مهم است زیرا رطوبت ممکن است باعث کپک زدن یا پوسیدگی برگ در صورت عدم نظارت صحیح شود. گاهی اوقات از فن ها برای تسریع فرآیند خشک شدن با فشار دادن هوای اضافی به داخل تنباکو استفاده شود. هنگامی که عمل آوری کامل شد، برگ ها می توانند در انبارها باقی بمانند تا زمانی که رطوبت کافی را از هوا جذب کنند تا انعطاف پذیر شوند.

برای دیدن انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

به عنوان یک فرآیند پخت طبیعی برای تنباکو، عمل آوری با هوا به طور کلی طولانی ترین روش را در بین تمام روش ها انجام می دهد. عمل آوری هوا باعث تولید تنباکو با محتوای قند کم می شود که معمولاً طعم ملایم و سطوح بالاتری از نیکوتین را ایجاد می کند. آنچه برای شما باقی می‌ماند یک دود بسیار ملایم و غنی است و تنباکو به رنگ قهوه‌ای متوسط تا قهوه‌ای تیره است. از نظر شیمیایی قلیایی تر است (کمتر اسیدی) و باعث می شود نیکوتین در هنگام دود کردن بیشتر قابل توجه باشد.

متداول ترین انواع تنباکوهای پخت شده با هوا عبارتند از برلی و برگ سیگار، اگرچه برگ سیگار برگ و برلی تیره تحت یک مرحله اضافی به نام " حجیم شدن " قرار می گیرند. پس از اتمام فرآیند پخت با هوا، برگها را از ساقه ها پر می کنند و بر اساس ضخامت و وزن آنها دسته بندی می شوند. اساساً، برگ های سنگین تنباکو (که به آنها فله نیز گفته می‌شود) روی هم انباشته می‌شوند تا زمانی که فشار کافی برای شروع یک فرآیند تخمیر ملایم وجود داشته باشد. برگ‌هایی که به‌خصوص سنگین و روغنی هستند، مطلوب‌ترین برگ‌ها هستند، زیرا می‌توانند دمای بالاتری را که در طول فرآیند تخمیر در معرض آن قرار می‌گیرند، تحمل کنند، در حالی که برگ‌های نازک‌تر شروع به تخریب می‌کنند.

وزن تنباکو، همراه با رطوبت درون برگ (و همچنین رطوبتی که توسط کارگران قبل از مونتاژ توتون اضافه می‌شود)، به ایجاد گرما کمک می‌کند که باعث «عرق کردن» یا تخمیر آن می‌شود و ساختار شیمیایی توتون را تغییر می‌دهد. گاهی اوقات گرمای اضافی برای دادن رنگ قهوه ای تیره به تنباکو وارد می شود و در نهایت به ایجاد طعم شیرین تر کمک می کند زیرا گرمای اضافه شده به کارامل شدن قندهای طبیعی داخل تنباکو کمک می کند.

حجیم‌سازی از فرآیند تجزیه زیستی طبیعی برگ استفاده می‌کند، اما کنترل می‌شود و به تنباکو عطر و طعم عمیق‌تری می‌دهد. این طعم مخصوصاً هنگام مقایسه برلی های سفید و تیره قابل توجه است. برلی تیره کمی تندی و غنای بیشتری دارد، نوعی طعم میخک که واقعاً در برلی سفید پیدا نمی‌کنید.

فراوری تنباکو با آفتاب

در حالی که برخی ممکن است فرآوری با نور خورشید را مشابه با هوا بدانند، تفاوت جزئی بین این دو فرآیند وجود دارد. تنباکوهای پردازش شده با هوا معمولاً در انبارهای تهویه‌شده یا مناطق سایه‌دار با نظارت دقیق رطوبت آویزان می‌شوند، در حالی که تنباکوهای خشک‌شده روی قفسه‌ها پخش می‌شوند و برای چند روز در معرض نور مستقیم خورشید قرار می‌گیرند. این روش خشک کردن سریع مقداری از شکر طبیعی برگ ها را حفظ می کند و وقتی به مخلوط اضافه می شود طعم کمی شیرین ارائه می دهد.

پردازش با نور خورشید عمدتاً در تولید تنباکوهای شرقی که در کشورهای آسیایی و مدیترانه ای کشت می شود، مناطقی که نور خورشید فراوان و باران بسیار کم وجود دارد، استفاده می شود. پردازش با نور خورشید تنباکویی به رنگ زرد تا نارنجی به دست می‌دهد، حاوی قند بالا و میزان نیکوتین پایین‌تری است. هنگامی که تنباکو تحت آفتاب پردازش می شود، به دلیل از دست دادن رطوبت، مقدار قابل توجهی از وزن خود را از دست می دهد (گاهی اوقات تا 90٪).

برگ‌های آفتاب‌خورده دارای ویژگی‌های گیاهی و تند هستند و تنباکوهای شرقی طعمی شیرین و ترش و تا حدودی آجیلی دارند و من اغلب طعم بادام هندی، علف لیمو، هل را می‌چشم . و در حالی که تنباکوهای شرقی که با آفتاب پردازش شده اند لزوما قوی نیستند، اما می توان از آنها به عنوان یک جزء ترکیبی همه کاره استفاده کرد. آنها می‌توانند ظرافت و پیچیدگی را به یک ترکیب اضافه کنند، بدون اینکه ترکیب را قوی‌تر کنند. یک ترکیب معمولی انگلیسی اغلب تنباکوی شرقی را با ویرجینیا و لاذقیه ترکیب می کند، اگرچه نسبت هر جزء ممکن است متفاوت باشد. با این حال، طعم‌های مختلف هر جزء بسته به مقدار استفاده شده، فرآیند پختی که در معرض آن قرار گرفته‌اند و هر نوع پوشش یا طعم‌دهنده‌ای که بعداً در فرآیند تولید اضافه می‌شود، می‌توانند به روش‌های جالبی با یکدیگر مخلوط شوند.

برای دیدن انواع پیپ آدیشا کلیک کن

فرآوری تنباکو با آتش

استفاده از آتش در تولید تنباکو ناشی از توسعه سریع تکنیک های پردازش در مستعمرات آمریکا بود. پرورش دهندگان دریافتند که آتش نه تنها از برگ ها در برابر رطوبت محافظت می کند، بلکه می تواند به حفظ تنباکو برای ارسال به خارج کمک کند. همچنین مشخص شد که آتش رنگ و بوی مشخصی به تنباکو می‌دهد و در نتیجه استفاده از آتش‌ در مناطق خاصی تبدیل به یک عمل رایج شده است.

فرآیند پخت با آتش را تقریباً می توان به عنوان کباب کردن برگ های تنباکو در نظر گرفت که تنباکو را در معرض آتش سوزان قرار می دهد و طعمی دودی و چوبی متمایز می دهد. به طور معمول، تنباکوهای پخته شده با آتش در انبارهای بزرگ مشابه آنهایی که در پخت هوا استفاده می‌شوند آویزان می‌شوند، اما برای به حداکثر رساندن قرار گرفتن در معرض دود، محکم‌تر مهر و موم می‌شوند. تنباکوی که برای پخت در آتش استفاده می‌شود را می‌توان با ساقه برداشت کرد یا بسته به کشاورز، برگ‌ها را از ساقه جدا کرد.

آتش‌های چوب‌های سخت به صورت مداوم یا متناوب کم دود می‌شوند و این فرآیند بسته به تنباکو و نتایج مورد نظر بین سه روز تا ده هفته طول می‌کشد. یک آتش چوب سخت در کف انبار ساخته می‌شود و سپس با خاک اره خفه می‌شود، که شعله را خاموش می‌کند و یک اثر دود کردن مداوم ایجاد می‌کند. این نوع پخت تدریجی و یکنواخت از از دست دادن روغن طبیعی تنباکو جلوگیری می کند. Fire curing تنباکوی کم قند و نیکوتین بالا به دست می‌دهد و طعمی تند به طعم مخلوطی که به آن می‌پیوندد اضافه می‌کند.

بیشتر طعم تنباکوی پخته شده به نوع چوبی است که در طول فرآیند استفاده می شود. این عمدتا در تنسی و کنتاکی انجام می شود و آنها از بلوط و کهور، چوب های سخت که طعم های برجسته ای دارند، استفاده می کنند. چوب های سخت اغلب مخلوط می شوند تا زمانی که به طعم یا رنگ دلخواه برسند، که امکان آزمایش در فرآیند پخت آتش را فراهم می کند. با توجه به استحکام و طعم تقویت شده تنباکوی تیره پخته شده با آتش، اغلب به قدری در مخلوط استفاده می شود. معمولاً از سوخت تیره به مقدار زیاد در ترکیب استفاده نمی‌شود، زیرا می‌تواند طعمی برجسته و بی‌نظیر باشد، بنابراین اغلب به عنوان تنباکوی چاشنی استفاده می‌شود. 

لاذقیه نمونه بارز تنباکوی پخته شده در آتش است. این گیاه در ابتدا با نور خورشید پردازش می‌شود و سپس با آتش‌های کنترل‌شده چوب‌های معطر و گیاهان معطر پردازش می‌شود. این فرآیند دو مرحله ای به تنباکوی لاذقیه کمک می کند تا رنگ مشکی متمایز و طعم دودی و فلفلی را بگیرد. در حالی که به خودی خود از نظر شدت بسیار قوی است، لاذقیه اغلب به عنوان یک جزء چاشنی در ترکیبات انگلیسی یا بالکانی استفاده می شود.

فرآوری تنباکو با دودکش

روش Flue curing به نوع انبار مورد استفاده برای پردازش تنباکو اشاره دارد و روشی است که به طور غیرمستقیم برگها را در معرض گرما قرار می دهد که با انتقال هوای داغ، دود یا بخار از طریق لوله یا دودکش ایجاد می شود. این گرما در سراسر محفظه تابش می کند و به سرعت تنباکو را خشک می کند و به آن رنگ زرد می دهد. در هیچ نقطه ای از دودکش، تنباکو مستقیماً در معرض هر نوع آتش یا دود مانند تنباکوی پخته شده با آتش قرار نمی گیرد.

فرآیند پردازش دودکش یک کشف تصادفی بود که در قرن نوزدهم در شهرستان کاسول، کارولینای شمالی در مزرعه آبیشا اسلید، کشاورز تنباکو و سیاستمدار محلی اتفاق افتاد. یکی از کارگران اسلید در حالی که مشغول تماشای انباری از تنباکو بود به خواب رفت و آتش خاموش شد. کارگر در تلاشی مذبوحانه برای احیای شعله های آتش، کنده های ذغالی شده را از مغازه آهنگری مجاور گرفت و آنها را روی آتش های در حال خاموش شدن گذاشت (اگرچه برخی منابع ادعا می کنند که از زغال چوب استفاده شده است). استفاده ناگهانی از گرمای خشک کردن با موفقیت رطوبت را از تنباکو خارج کرد و در نتیجه برگ هایی به رنگ زرد روشن را ایجاد کرد.

در عصر امروز، انواع قدیمی تر انبارهای دودکش دیگر به سختی مورد استفاده قرار می گیرند، اگرچه برخی از آنها در امتداد ساحل شرقی حفظ شده اند. افرادی که از این روش استفاده می کردند باید شومینه هایی در بیرون انبار تعبیه کنند و تنباکو را در داخل انبار آویزان می کردند. شومینه ها دارای دودکش هایی بودند که از دیوارها و از سقف عبور می کردند و این امکان را به آنها می داد. گرما در داخل انبار جمع می شد بدون اینکه دود با برگ ها تماس پیدا کند.

به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی و فناوری به روز، پروپان اغلب به عنوان منبع گرما استفاده می شود و انبارهای مدرن بسیار پیچیده هستند. انبارهای دودکش امروزه واقعاً پیشرفته هستند و می‌توانند با رایانه برنامه‌ریزی شوند تا دما و رطوبت را دقیقاً به شکلی که کشاورز می‌خواهد کنترل کند.

فرآیند پخت دودکش بلافاصله پس از برداشت تنباکو از مزرعه برای به حداقل رساندن آسیب یا فساد احتمالی آغاز می‌شود و در یک فرآیند سه مرحله‌ای قرار می‌گیرد که در آن تنباکو افزایش تدریجی دما را تجربه می‌کند و دمای انبار تا رسیدن به نقطه‌ای به تدریج افزایش می‌یابد. بین 100 تا 175 درجه فارنهایت وضعیت برگها در هر مرحله به دقت بررسی می شود زیرا در صورت اعمال حرارت اضافی در مرحله اشتباه، تنباکو ممکن است از بین برود. کل فرآیند معمولاً چهار تا شش روز طول می کشد و پس از آن درهای انبار باز می شود تا برگ ها رطوبت هوا را جذب کنند.

پردازش تنباکو با دودکش در مقایسه با سایر روش‌های پخت، معمولاً حاوی قند بیشتری است، نیکوتین کمتری دارد و طعم و عطر ملایم و کمی شیرینی به شما می‌دهد. تنباکوهای ویرجینیا رایج ترین گونه ای است که برای پردازش دودکش استفاده می شود. وقتی واژه ویرجینیا را می شنوید، اساساً مترادف با دودکش است و تنباکویی که از آن به عنوان تنباکوی «سبک ویرجینیا» یاد می شود، به این معنی است که آن را دودکش پردازش می کند.

انواع مختلف ویرجینیا را می توان با دستکاری دما و مدت زمانی که برگ ها در معرض فرآیند دودکش قرار می گیرند تولید کرد. به عنوان مثال، ویرجینیا روشن با دودکش شدن برگ در دمای اولیه بالاتر و سپس کاهش سریع دما ایجاد می‌شود. مدت زمان و دمایی که تنباکو در آن دودکش می شود، در نهایت بر رنگ، قدرت و طعم آن تأثیر می گذارد. هرچه برگ زردتر باشد، قند طبیعی بیشتر و نیکوتین کمتری در مقایسه با آن وجود دارد، در حالی که در برگ‌های تیره‌تر، قند بیشتری از بین رفته و در نتیجه نیکوتین مشخص‌تر می‌شود.

جمع بندی

همه این روش‌های پخت برای فرآیندهای تولید تنباکو و آنچه در نهایت به ترکیبات محبوب ما تبدیل می‌شوند، ضروری هستند. این فرآیندها به تدریج در طول قرن ها تکامل یافته اند و به طور مداوم از طریق آزمون و خطا و همچنین افزایش درک از برگ و رویکرد علمی اصلاح و بهبود یافته اند. هر روش نتایج متفاوتی را به همراه دارد و به سیگاری‌ها و پیپ کش ها اجازه می‌دهد بر اساس روشی که تنباکو پردازش شده از آن لذت ببرند و ترکیبات مشابهی پیدا کنند.

مطالب مرتبط:

• فرم های مختلف پیپ
• لوازم جانبی پیپ شامل چه چیزهایی است

حتی اگر یک قهوه خور با تجربه باشید، ممکن است اطلاعات زیادی در مورد قهوه بوروندی نداشته باشید. جمهوری بوروندی یک کشور آفریقایی کوچک است که بین رواندا و تانزانیا در بخش شرقی و مرکزی این قاره قرار گرفته است. رواندا و تانزانیا هر دو به عنوان تولید کننده قهوه شناخته شده هستند و هر کدام چندین برابر بیشتر از بوروندی در سال قهوه تولید می کنند. جمهوری بوروندی علیرغم حجم تولید کمتر، در دنیای قهوه تخصصی شناخته شده است. دانه های بوروندی چیزهای زیادی برای ارائه دارند و دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که سایر قهوه های آفریقایی فاقد آن هستند. اگر کنجکاو هستید که چه چیزی قهوه بوروندی را متمایز می کند و چه چیزی باعث جذابیت روزافزون آن می شود، به خواندن این مطلب ادامه دهید.

کشور بوروندی

بوروندی با نام رسمی جمهوری بوروندی کشوری محصور در خشکی در مرکز آفریقا است. پایتخت آن گیتگا و بزرگ‌ترین شهر آن بوجومبورا است. بوروندی کشوری است کوچک در منطقه دریاچه‌های بزرگ که از شمال با رواندا و از باختر با جمهوری دموکراتیک کنگو و از جنوب و خاور با تانزانیا مرز مشترک دارد. جمعیت بوروندی ۱۱٬۸۹۱٬۰۰۰ نفر است و زبان‌های رسمی این کشور فرانسوی و انگلیسی هستند. واحد پول این کشور فرانک بوروندی نام دارد. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور از قوم هوتو و ۱۴ درصد توتسی هستند. درصد مسیحیان در بوروندی بین ۸۰ تا ۹۰ درصد جمعیت برآورد می‌شود که حدود ۶۵ درصد از آن‌ها کاتولیک رومی هستند. ۵ درصد جمعیت نیز به باورهای بومی اعتقاد دارند و بین ۲ تا ۵ درصد نیز مسلمانند که بیشتر در شهرهای اصلی زندگی می‌کنند.

بوروندی در سال ۱۹۶۲ به استقلال دست یافت. نظام سیاسی این کشور در ابتدا سلطنتی بود، اما مجموعه‌ای از ترورها، کودتاها و وضعیت کلی ناامنی منطقه‌ای به برپایی جمهوری و نظام تک‌حزبی در این کشور در سال ۱۹۶۶ انجامید. کشمکش‌های پاک‌سازی قومی و در نهایت دو جنگ داخلی و نسل‌کشی‌ها در دهه ۱۹۷۰ و دوباره در دهه ۱۹۹۰، مانع توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور شد و این کشور را در سطح یکی از فقیرترین کشورهای جهان نگاه داشت.

تاریخچه قهوه بوروندی

تولید قهوه در بوروندی در دهه 1930 پس از معرفی قهوه عربیکا توسط مستعمرات بلژیکی به این منطقه آغاز شد. عربیکا هنوز بیشترین قهوه‌ای را تشکیل می‌دهد که در بوروندی رشد می‌کند و به عنوان کشوری که قهوه را با کیفیت بالا تولید می‌کند شهرت یافته است.

آب و هوا و محیط زیست بوروندی آن را برای کشت قهوه ایده آل کرده است، و این واقعیتی غیرقابل تعجب، با توجه به نزدیکی آن به سایر کشورهای برجسته تولید کننده قهوه در آفریقا است. قهوه در آب و هوای گرم و مرطوب رشد می کند و خاک غنی از نیتروژن و ارتفاعات را دوست دارد. کشور بوروندی به عنوان یک امتیاز، ترکیب این گزینه ها را در مناطق بزرگ در ارتفاعات بالا را دارد که در آن خاک آتشفشانی یک نوع خاک به ویژه غنی از نیتروژن فراوان است.

ممکن است تعجب آور باشد که بوروندی با توجه به اینکه آب و هوای آن برای کشاورزی قهوه عالی است، خیلی شناخته شده نیست. اگرچه صادرات بوروندی در مقایسه با سایر غول‌های قهوه آفریقا مانند کنیا و اتیوپی ناچیز است، اما به اندازه‌ای است که آن را در رتبه بیست و نهمین کشور تولیدکننده قهوه در جهان قرار دهد.

بوروندی از نظر جغرافیایی کشوری نسبتاً کوچک است و تا سال 2019 فقط حدود 11.5 میلیون نفر جمعیت داشت. با این وجود، تخمین زده می شود که 800000 تا 1000000 خانواده در صنعت قهوه کار می کنند که کسری شگفت انگیز از کل جمعیت است.

مناطق کشت قهوه بوروندی

بوروندی دارای پنج منطقه اصلی تولید قهوه است: Buyenzi، Kirimiro، Mumirwa، Bweru و Bugesera. این بدان معنا نیست که قهوه را در خارج از این مناطق پیدا نخواهید کرد. بلکه این مناطق بزرگترین و رایج ترین آنها هستند، و همچنین با محصولات با کیفیت خود شناخته شده اند.

Buyenzi: این منطقه بزرگی در شمال بوروندی و در همسایگی رواندا است. و منطقه اصلی تولید قهوه است، همچنین بسیاری از محصولات با کیفیت بالا را در اینجا خواهید یافت. دو منطقه خاص وجود دارد که شایسته ذکر در بوینزی هستند: Kayanza و Ngozi.

Kayanza: آب و هوای این منطقه معتدل است و میانگین دمای سالیانه آن 18 درجه سانتیگراد است، در حالی که بیشتر مزارع قهوه بین 1700 تا 2000 متر در ثانیه هستند. بیشترین بارندگی را در آوریل دارد، و در ماه جولای خشک تر است. همه این شرایط ترکیب شده و قهوه ای را به وجود می آورند که به خاطر اسیدیته بالا و نت های سیتریک آن معروف است. در سال 2015، قهوه Kayanza امتیاز 91.09 را در Cup of Excellence کسب کرد.

Ngozi: این منطقه در شمال شرقی بوروندی قرار دارد و ارتفاعی مشابه به Kayanza دارد. در حالی که قهوه کمتری نسبت به Kayanza تولید می کند، پتانسیل این منطقه کیفیت عالی را نیز نشان می دهد. در سال 2015، قهوه Ngozi در Cup of Excellence امتیاز 88.92 را به دست آورد، در حالی که چندین قهوه دیگر امتیاز بالای 85 را کسب کردند.

Kirundo, Bugesera: این منطقه در شمال شرقی بوروندی در بازده کم قهوه تولید می کند. با این حال، دانه قهوه اش دارای پتانسیل با کیفیت بالا است. بیشتر مزارع بین 1400 تا 1700 متر در لیتر ارتفاع دارند و در سال 2015 یک قهوه از این منطقه امتیاز 86.62 را در Cup of Excellence کسب کرد.

Muyinga, Bweru: در شمال شرقی بوروندی، مویینگا با تانزانیا هم مرز است. قهوه به طور متوسط 1800 متر در ثانیه رشد می کند. و این منطقه دارای شرایط معمولی بوروندی است: آب و هوای معتدل، خاک آتشفشانی، و بارندگی سالانه حدود 1300 میلی متراست.

Gitega, Kirimiro: این منطقه مرکز بوروندی است و یک منطقه کوهستانی با دمای متوسط بین 12 تا 18 درجه سانتیگراد است. میزان بارندگی اش کمتر از سایر نقاط بوروندی است که حدودا 1100 میلی متر در سال است. علاوه بر قهوه برنده Cup of Excellence، شما همچنین یک آزمایشگاه قهوه مسئول تست کیفیت صادرات را در اینجا خواهید یافت.

Bubanza, Mumirwa: این استان شمالی با رواندا و جمهوری دموکراتیک کنگو هم مرز است. ارتفاع از سطح دریا بین 1100 تا 2000 متر در سطح زمین با بارندگی سالانه 1100 میلی متر است. دما نسبتاً ثابت است و بین 18 تا 22 درجه سانتیگراد حفظ می شود.

فرآوری قهوه بوروندی

تولید کنندگان در بوروندی معمولا قهوه های خود را به یکی از دو روش زیر پردازش می کنند:

• فرآیند شسته / مرطوب
• فرآیند طبیعی / خشک شده در آفتاب

بین دو روش فرآوری، پردازش شستشو در بوروندی رایج‌تر است. این به معنای استفاده از آب برای حذف همه چیز از گیلاس قهوه است تا زمانی که فقط دانه (در مورد ما دانه واقعی قهوه) باقی بماند. سپس قهوه را قبل از خشک شدن برای مدت معینی تخمیر می کنند. پردازش به این روش نه تنها به دانه‌های قهوه اجازه می‌دهد تا یکنواخت شوند، بلکه باعث می‌شود قهوه‌هایی با طعم تمیز و نوشیدنی لذت‌بخش نیز تولید شوند.

اگرچه به اندازه قهوه های شسته شده رایج نیست، مزارع بیشتری شروع به تولید قهوه های فرآوری شده طبیعی کرده اند. تولیدکنندگان پس از برداشت، گیلاس ها را به مدت چند روز در زیر آفتاب خشک می کنند. این باعث می شود دانه قهوه تخمیر شود (در حالی که هنوز داخل گیلاس است) و قند بیشتری را از خود میوه جذب کند.

قهوه های فرآوری شده طبیعی می توانند طعم سنگین و میوه ای بیشتری نسبت به قهوه های شسته شده خود داشته باشند. اما این پردازش می تواند ناسازگار باشد زیرا هم کیفیت و هم طعم دانه های قهوه یکنواخت نیستند. این نتیجه تخمیر بیش از حد برخی از گیلاس ها در فرآیند خشک شدن است.

انواع طعم قهوه بوروندی

قهوه بوروندی ویژگی های بسیاری با دیگر قهوه های آفریقایی دارد. به لطف ارتفاعات بالا، قهوه بوروندی میوه‌ای و روشن با مرکبات، نت‌های گل‌ها و حتی عسل و آناناس است. برخی از دانه ها دارای نت های زغال اخته و نکات ظریفی از میوه شور هستند که طعم منحصر به فردی به قهوه بوروندی می دهد.

طعم همه قهوه بوروندی یکسان نیست و برخی از تغییرات طعم بخاطر این است که در ارتفاعات مختلف رشد می‌کنند. بالاترین ارتفاعات میوه ای ترین قهوه را تولید می کند، و اما دانه هایی که در ارتفاعات پایین تر رشد می کنند اغلب طعم شکلاتی و مغزی بیشتری دارند.

بیشترین قهوه ای که در بوروندی کشت می شود عربیکا است، اما مناطقی وجود دارند که در پرورش دانه های روبوستا نیز تخصص دارند. ما دانه های عربیکا را به طور کلی ترجیح می دهیم، اما قهوه آفریقایی را حتی بیشتر از آن. قهوه عربیکا قوی تر و تلخ تر است و دانه بهتری دارد و با طعم های لطیف میدرخشد.

مطالب مرتبط:

• همه چیز درباره قهوه کامرون
• همه چیز درباره قهوه تایلند

این روزها سیگار کشیدن به عنوان یک عادت منزجر کننده و خطرناک به حساب می آید که باید از آن اجتناب کرد. در واقع، حتی دولت ها چندین دهه تلاش کرده اند تا شهروندان را متقاعد کنند که این عادت را ترک کنند یا از ابتدا آن را شروع نکنند. به طور مشابه، شرکت‌های خصوصی، مانند انجمن سرطان ، همه به دنبال این هستند که سیگار کشیدن را به گذشته تبدیل کنند. اما یک قرن پیش، همه چیز به طور قابل توجهی متفاوت بود.

همانطور که گاردین گزارش می دهد، تقریباً هر آقا یا خانم محترمی سیگار می کشید، و تا سال 1950، نیمی از جمعیت جهان صنعتی به سیگار های سرطانی علاقه داشتند. به گفته مجله Working Nurse، قبل از اینکه در مورد خطرات سیگار کشیدن برای سلامتی بدانیم، حتی پزشکان هم سیگار می‌کشیدند، گاهی اوقات در اتاق عمل.

برای دیدن انوع توتون سیگار پیچ کلیک کن

برای مدتی بهترین اکسسوری برای یک زن (و گاهی اوقات یک مرد) که سیگار می کشید، چوب سیگار بود. با این حال، درست در همان زمانی که کاهش محبوبیت سیگار شروع شد، به همین ترتیب، استفاده از چوب سیگار نیز کاهش یافت. امروزه، چوب سیگارها هنوز هم به فروش می رسند، اما بیشتر به عنوان اکسسوری یا قطعات هنری.

کاربری چوب سیگار زمانی که فقط یک اکسسوری نبود

هنگامی که زنان شروع به کشیدن سیگار کردند، به سرعت متوجه شدند که سیگار کشیدن آنها را با مشکلاتی مواجه می کند که مردان در هنگام کشیدن سیگار مجبور به مقابله با آن نبودند. همانطور که مجله The Lady Smokes اشاره می کند، چوب سیگارها به این دلیل محبوب شدند که بسیاری از این مشکلات را حل می کردند. به طور خاص، مردان ژاکت می پوشیدند، در حالی که زنان این کار را نمی کردند، و ژاکت از ریختن خاکستر بر روی لباس هایشان جلوگیری می کرد. علاوه بر این، کلاه‌های زنانه لبه‌های پهن‌تری نسبت به مردان داشتند و دود در زیر لبه‌ها و در چشم آنها جمع می‌شد. نگه داشتن سیگار چند اینچ دورتر این مشکل را نیز حل می کرد.

این دستگاه ها مزایای دیگری را نیز ارائه کردند که فقط به زنان محدود نمی شد. به عنوان مثال، از افتادن تکه‌های توتون به دهان فرد سیگاری جلوگیری می‌کردند، تکه‌هایی از فیلتر کاغذی به لب‌های کاربر نمی چسبد، و دود را خنک و کمی ملایم می‌کردند. علاوه بر این، آنها از ایجاد لکه نیکوتین در نوک انگشتان جلوگیری کردند. به این دلایل و دلایل دیگر، برخی از مردان نیز از آنها استفاده می کردند.

برای دیدن چوب سیگار Chacom کلیک کن 

چوب سیگار یک اکسسوری کاربردی بود و چندین هدف را انجام می داد:

• استفاده اولیه برای جلوگیری از ریختن خاکستر بر روی لباس زنان بود، به خصوص که زنان کت سیگار نمی پوشیدند. به همین دلیل است که لباس‌های بلندتر برای مناسبت‌های رسمی‌تر، که معمولاً کدهای لباس پیچیده‌تری داشتند، استفاده می‌شدند.
• دود جریان جانبی را دورتر از چشمان سیگاری و از زیر کلاه خانم که اغلب لبه آن از کلاه مردانه بازتر بود خارج می کرد.
• به جلوگیری از رنگ آمیزی نیکوتین انگشتان دست و دستکش کمک کرد.
• کاهش لک شدن دندان ها.
• از چسبیدن و پاره شدن کاغذ سیگار نازک به لب های فرد سیگاری جلوگیری کرد.
• دود استنشاق شده خنک و ملایم شد.
• دارندگان گاهی اوقات فیلتر را به دلیل طعم و مزه و بعداً به دلایل سلامتی می پوشانند.
• قبل از ظهور سیگارهای فیلتر شده در دهه 1960، نگهدارنده آن همچنین تکه های تنباکو را از دهان فرد سیگاری دور نگه می داشت.

صنعتی شدن سیگار

به گفته شورای سرطان نیو ساوت ولز، اروپایی‌ها پس از بورس کلمبیا ایده استفاده از تنباکو را قبول کردند و به زودی مردان ، و فقط مردان، سیگار می‌کشیدند. در طول این مدت، استفاده از دخانیات توسط یک زن کاملاً بی سابقه بود، نه به دلیل آگاهی ما از خطرات ناشی از مصرف دخانیات برای سلامتی زنان، بلکه به دلیل انگ های اجتماعی. در واقع، زنانی که از تنباکو استفاده می‌کردند، عمدتاً به‌عنوان زنان ناسالم دیده می‌شدند.

در اواسط قرن نوزدهم، صنعت تنباکو ماشین‌هایی ایجاد کرد که می‌توانستند به سرعت سیگار تولید کنند، در مقایسه با فرآیند پر زحمت و پرزحمت کشیدن سیگارهای دستی. این امر بازار جدیدی را برای محصولات تنباکو باز کرد، اگرچه چند دهه طول کشید تا انگ اجتماعی زنان مصرف کننده تنباکو از بین برود و برای تحقق این امر کمک صنعت دخانیات لازم بود.

بازاریابی سیگار برای زنان

این ایده که زنان نباید سیگار بکشند، چنان در آگاهی عمومی جا افتاده بود که در آغاز قرن بیستم، برخی شهرها حتی قوانینی علیه آن داشتند. قابل ذکر است، یک زن در سال 1908 در شهر نیویورک به دلیل سیگار کشیدن در ملاء عام دستگیر شد. پس از جنگ جهانی اول، برخی از موانع بین مردان و زنان شروع به فرو ریختن کردند. به عنوان مثال، زنان شروع به پوشیدن شلوار، ورزش کردن و کوتاه کردن موهای خود کردند. و صنعت تنباکو نشانه‌های دلاری را در این روند اجتماعی مشاهده کرد: آنها زنان و مردان را متقاعد کردند که سیگار کشیدن درست است.

همانطور که Thuth Initiative گزارش می دهد، این صنعت به دنبال بازاریابی سیگار برای زنانی با رها کردن بی پروا بود و اغلب بازاریابی آنها را با مفهوم رهایی و کمک به زنان گره می زد. به عنوان مثال، در اوایل دهه 1920، لاکی استرایک با بیان این که سیگار بر یک میان وعده ترجیح داده می شود، ترس زنان در مورد وزن آنها را مورد بازی قرار داد: در این شعار نوشته شده بود: «به جای شیرینی به دنبال خوش شانسی باشید». به طور مشابه، در سال 1929، شرکت دخانیات آمریکا نوعی اعتراض را ترتیب داد، که در آن زنان با حمل "مشعل های آزادی" در قلب شهر نیویورک راهپیمایی کردند و همه سیگاری بودند . چند دهه بعد، در اواخر دهه 1960، ویرجینیا اسلیمز با شعار "تو راه درازی را طی کردی، عزیزم" به ایده های آزادی زنان که یک جنبش اجتماعی بزرگ در آن زمان بود، چسبید!

زنان مشهوری که از چوب سیگار استفاده می کردند عبارتند از:

• آدری هپبورن
• لوسیل بال
• جین منسفیلد
• ژاکلین کندی
• ریتا هیورث
• پرنسس مارگارت
• وندی ریچارد
• مادالنا باربوسا
• ناتالی وود،
• لوئیز بروکس

اسکارلت جوهانسون یک نمونه معاصر است.

برخی از مردان نیز از چوب سیگار استفاده کردند

همانطور که در بالا ذکر شد، چوب سیگار برای مردان و زنان مزایایی را فراهم می‌کردند، و اگرچه تا حد زیادی توسط زنان استفاده می‌شد، برخی از مردان سیگاری نیز از آنها استفاده می‌کردند. به عنوان مثال، هانتر اس. «خبرنگار گونزو» به ندرت بدون چوب سیگار در دهانش و در انتهای آن سیگاری در حال دود کردن دیده یا عکس گرفته شده است. همانطور که تارگارد اشاره می کند، او از آن به عنوان یک فیلتر استفاده کرد. به طور مشابه، طبق گفته موسسه سیاست عمومی در کالج هانتر، فرانکلین روزولت، که تصور می‌شود روزانه یک بسته سیگار می‌کشد، به ندرت دیده می‌شود که سیگاری محکم به انتهای چوب سیگار‌اش وصل نشده باشد. از جمله مشهورترین مردانی که از چوب سیگار استفاده می کردند عبارتند از:

• فرانکلین دی. اس. تامپسون
• تنسی ویلیامز
• فولگنسیو باتیستا
• سرگئی راخمانینوف
• یوسیپ بروز تیتو
• هانس فون بولو
• یان فلمینگ
• مارشال جوسیپ بروز تیتو

البته بین چوب سیگار های مردانه و زنانه تفاوت های اساسی وجود داشت. همانطور که دانشگاه جواهر عتیقه توضیح می دهد، چوب سیگار های مردانه معمولا کوتاهتر از زنانه بودند. چوب سیگارهای مردانه حدود 10 ساتی متر طول داشتند، در حالی که مدل های زنانه می تواند بیش از 30 سانت طول داشته باشد. علاوه بر این، چوب سیگار های مردانه عموماً کاراتر و کمتر زرق و برق دارتر از چوب سیگارهای زنانه بودند.

برای دیدن انواع اکسسوری مردانه کلیک کن

مواد تشکیل دهنده چوب سیگار

چوب سیگارها از ساده ترین سازه های تک ماده تا اشیاء فوق العاده آراسته با منبت های پیچیده از فلز و سنگ های قیمتی ساخته می شوند. نمونه‌های کمیاب‌تر از این‌ها را می‌توان در مینا، شاخ، لاک لاک‌پشت یا مواد گران‌بهای‌تری مانند کهربا و عاج یافت. چوب سیگار های مشابه ساخته شده از چوب، مرشوم یا باکلیت و با دهانه ای کهربایی برای سیگار برگ استفاده می شد و اکسسوری محبوب مردان از دوره ادواردیا تا دهه 1920 بود.

جایگاه فرهنگی چوب سیگار

چوب سیگارها را می توان در فیلم هایی ای مانند تایتانیک و در فیلم های دهه 1950 و 1960 دید. هالی گولایتلی، دختر ساده لوح و عجیب و غریب جامعه کافه‌نشینی که آدری هپبورن در فیلم کلاسیک صبحانه در تیفانی در سال 1961 به تصویر کشید، مشهور است که یک چوب سیگار بزرگ حمل می‌کند. تصویر هپبورن با لباس مشکی کوچک جیوانشی و با چوب سیگار بلند در دست، یکی از نمادین‌ترین تصاویر سینمای قرن بیستم آمریکا محسوب می‌شود. دیگر شخصیت های سینمایی که از چوب سیگار استفاده می کردند عبارتند از:

• شخصیت خیالی پیتر پن، کاپیتان هوک، یک چوب سیگار منحصر به فرد داشت که به او اجازه می داد دو سیگار برگ را به طور همزمان بکشد.
• دشمن بتمن، پنگوئن معمولاً از چوب سیگار استفاده می‌کند.
• جانی دپ در نقش رائول دوک (رائول دوک) در فیلم ترس و نفرت در لاس وگاس از چوب سیگار استفاده می کند.
• در کارتون ها، پلنگ صورتی، سرهنگ اسپونز از ماجراهای تن تن و جید از جانی کوئست از چوب سیگار استفاده می کردند.
• ریچل منکن، یکی از شخصیت‌های سریال «مردان دیوانه» AMC با یک چوب سیگار کوتاه سیگار می‌کشد.
• بت لینچ، شخصیتی از کورونشن استریت، در دورانی که صاحب مسافرخانه منتظر بازگشت روورز بود، سیگارهای خود را با چوب سیگار می کشید.

برای دیدن انواع سیگار برگ آدیشا کلیک کن

سیگارهای فیلتر شده و تغییر نگرش

اگرچه مردم از اوایل سال 1602 در مورد خطرات استفاده از تنباکو هشدار می دادند، اما در دهه 1950 بود که اثرات سلامتی استفاده از تنباکو بهتر شناخته شد. همانطور که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها گزارش می‌دهد، از آن زمان، سیگار کشیدن در ایالات متحده به طور قابل توجهی کاهش یافته است، به طوری که تنها 13 درصد از بزرگسالان آمریکایی در حال حاضر سیگار می‌کشند، در مقابل حدود 50 درصد در چند دهه پیش سیگار می کشیدند. علاوه بر این، سیگار کشیدن نوعی انگ اجتماعی را در این زمان ایجاد کرد. به این ترتیب، با افراد کمتری که سیگار می کشند و افراد کمتری از مشهودترین تکیه گاه سیگار کشیدن استفاده می کنند.

البته، آغاز پایان برای چوب سیگار احتمالاً در دهه 1950 بود. این زمانی بود که سیگارهای فیلتر شده رایج شدند و سیگار های جدید چندین مشکل را که چوب سیگار انجام می دادند را حل کرد (به نقل از نیویورک تایمز). یعنی دود را خنک و ملایم می‌کنند، قیر تولید شده توسط تنباکوی سوزان را می‌گیرند و از چسبیدن فیلترهای کاغذی به لب کاربر جلوگیری می‌کنند.

چوب سیگارها هنوز هم وجود دارند، اما این روزها، آنها به یکی از ویژگی های افراد خاص تبدیل شده اند:

• سیگاری های مدرن که به دنبال یک اکسسوری شیک و قدیمی هستند.
• افرادی که در تئاتر هستند یا کسانی که می خواهند به عنوان یک شخصیت که از چنین چیزی استفاده می کنند، نقش آفرینی کنند.

مطالب مرتبط:

• برداشت، فرآوری و تخمیر برگ تنباکو
• تاریخچه سیگار برگ Villiger

فیلیپین به نسبت تولید قهوه ای که می کند زیاد شناخته شده نیست، زیرا اغلب به نفع غول های قهوه مانند برزیل، اتیوپی و کلمبیا نادیده گرفته می شود. تعداد کمی از مردم می دانند که فیلیپین نزدیک به 200 سال است که قهوه تولید می کند و حتی در اواخر قرن 18 اولین تولید کننده قهوه در جهان بود.

در این مطلب، شما را با تاریخچه قهوه فیلیپین و ارائه مروری کوتاه بر قهوه مدرن فیلیپین، به قهوه فیلیپین می پردازیم. اگر می‌خواهید قهوه فیلیپین را امتحان کنید، جغرافیا و آب و هوا، انواع مختلفی که تولید می‌شوند و اینکه قهوه فیلیپینی را از کجا بخرید را پوشش خواهیم داد. بیایید شروع کنیم.

برای مشاهده انواع قهوه موجود در فروشگاه آدیشا کلیک کن

کشور فیلیپین

فیلیپین با نام رسمی جمهوری فیلیپین کشوری مجمع‌الجزایری در جنوب شرقی آسیا، واقع در شرق ناحیهٔ هند و چین و شمال اندونزی است. فیلیپین با مساحت ۳۴۲٬۳۵۳ کیلومتر مربع؛ در رتبهٔ شصت و چهارم و با جمعیت ۱۰۹٬۵۸۱٬۰۷۸ نفر؛ سیزدهمین کشور در دنیاست. پایتخت فیلیپین مانیل و بزرگ‌ترین شهر آن کزون سیتی است. زبان رسمی این کشور، انگلیسی و فیلیپینی است. این مجمع‌الجزایر ابتدا توسط فردیناند ماژلان کاشف پرتغالی کشف شد. امپراتوری اسپانیا این مجمع‌الجزایر را مستعمره کرد. بعدها در جنگ آمریکا و اسپانیا، فیلیپین مستعمرهٔ آمریکا شد و در آخر مستعمرهٔ امپراتوری ژاپن گردید تا اینکه بالاخره کشوری مستقل شد. واحد پول فیلیپین، پزوی فیلیپین است و اقتصاد آن سی و چهارمین اقتصاد بزرگ دنیا با تولید ناخالص داخلی ۳۷۱٫۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ می‌باشد. فیلیپین دارای یک حکومت دموکراتیک و مطابق قانون اساسی با نظام ریاست‌جمهوری به ریاست بونگ بونگ مارکوس است.

تاریخچه قهوه فیلیپین

نوع قهوه عربیکا در سال 1690 در جاوه غربی معرفی شد. زائران مسلمان قبلاً بذر یمنی را به غرب هند، منبع واقعی نهال هلندی، قاچاق کرده بودند و احتمالاً آن را به سوماترا معرفی کرده اند. قهوه سوماترای غربی به بریتانیایی ها فروخته شد و مبلغان آمریکایی قهوه را بیشتر پخش کردندو احتمالاً در قرن هجدهم به فیلیپین رسید. مصرف قهوه در آسیای جنوب شرقی رشد کرد و از نظر فرهنگی با اسلام ارتباط نزدیک داشت. قهوه در اوایل سال 1730 در فیلیپین معرفی شد، زمانی که یک راهب فرانسیس اولین درخت قهوه را در لیپا، باتانگاس کاشت. قهوه معرفی شده از فیلیپین از مکزیک وارد شده است. تولید قهوه بعداً توسط برادران آگوستینی، الیاس نبردا و بنیتو واراس در سایر بخش‌های باتانگاس مانند ایبان، لمری، سن خوزه، تال و تاناوان گسترده شد. مزارع قهوه بخشی از پایه اقتصاد باتانگاس شد و لیپا بعداً به عنوان پایتخت قهوه فیلیپین نامگذاری شد.

رشد قهوه فیلیپین

پس از جنگ داخلی آمریکا، در سال 1865، تقاضا برای قهوه فیلیپین در ایالات متحده افزایش یافت زیرا واردات قهوه از فیلیپین نسبت به واردات قهوه از برزیل ارزان‌تر شد. باراکو از باتانگاس از مانیل به سانفرانسیسکو حمل شد. نیمی از صادرات قهوه فیلیپین در آن سال به سانفرانسیسکو ارسال شد. صادرات قهوه به اروپا نیز پس از افتتاح کانال سوئز در سال 1869 آغاز شد. در سال 1876، قهوه در شهر آمادئو در همسایگی Cavite معرفی شد و این استان شروع به تولید قهوه کرد. با این حال، لیپا به عنوان تولید کننده اصلی قهوه در فیلیپین باقی ماند و باتانگاس باراکو پنج برابر دانه های جاوا قیمت داشت. در سال 1880، فیلیپین چهارمین صادرکننده دانه قهوه بود. تولید قهوه در مناطق رقیب برزیل، آفریقا و جاوه زمانی که زنگ قهوه این مناطق را گرفتار کرد کاهش یافت و از سال 1887 تا 1889، فیلیپین تنها منبع قهوه در جهان بود.

افول در دهه های 1880-1890

در سال 1889، تولید قهوه در این کشور به دنبال ورود زنگ قهوه در کشور و افزایش بروز هجوم حشرات، کاهش زیادی داشت. این عناصر عملاً تمام درختان قهوه را در باتانگاس نابود کردند. تا سال 1891، تولید قهوه در این کشور به 1/6 کل تولید دو سال قبل کاهش یافت. در این دوره، برزیل جایگاه خود را به عنوان یک تولیدکننده بزرگ قهوه بازیافت. نهال های باقی مانده قهوه به Cavite منتقل شدند زیرا بسیاری از کشاورزان در Batangas به کشت محصولات دیگر روی آوردند.

برای دیدن انواع توتون پیپ آدیشا کلیک کن

پس از جنگ جهانی دوم

در طول دهه 1950، دولت فیلیپین با کمک آمریکایی ها انواع قهوه را به کشور معرفی کرد که مقاومت بیشتری داشتند. قهوه فوری شروع به تولید در مقادیر تجاری کرد که منجر به افزایش تقاضا برای قهوه شد. بسیاری از کشاورزان در دهه 1960 دوباره به سمت کشت قهوه روی آوردند. واردات قهوه به دلیل مازاد عرضه در بازار جهانی به دلیل افزایش ناگهانی مزارع قهوه به طور لحظه ای متوقف شد. در سال 1980، فیلیپین به عضویت سازمان بین المللی قهوه (ICO) درآمد.

قرن 21 ام

تقاضا برای قهوه با رشد مواجه شد. در سال 2002، مصرف سالانه قهوه در فیلیپین 75000 تن بود. این رقم تا سال 2018 به 170000 تن در سال افزایش یافت. در همان سال فیلیپین به دلیل تولید کم قهوه با تنها 35000 تن در سال شروع به واردات قهوه کرد. طبق گفته وزارت کشاورزی (DA) این کشور حدود 75000-100000 تن دانه قهوه خشک به مبلغ 7 تا 10 میلیارد پوند از ویتنام و اندونزی وارد می کرد. تا سال 2016، به گفته PhilMech، یک آژانس تحت DA، میندانائو رهبر تولید محلی دانه های قهوه خشک است. سلطان کودارات استانی است که بیشترین قهوه را در این جزیره تولید می کند. تولید قهوه در مناطق کشت سنتی مانند Cordillera و Calabarzon به دلیل طوفان های قوی که در همان سال منطقه را درنوردید، کاهش یافت.

در حالی که سال 2020 چالش های بیشتری را به همراه داشت ، از جمله همه گیری کووید-19 و فوران آتشفشان تال، همچنین می تواند آغاز عصر جدیدی برای قهوه تخصصی فیلیپین باشد. برای اولین بار در تاریخ، یک قهوه تولید محلی برنده مسابقات قهرمانی ملی باریستای فیلیپین (PNBC) در سال 2020 شد. دولت دوترته "نقشه راه صنعت قهوه فیلیپین 2017-2022" را با هدف افزایش تولید سالانه قهوه داخلی این کشور از 37000 تن در سال به 214626 تن تا سال 2022 امضا کرد. سطح خودکفایی قهوه از 41.6 درصد به 161 درصد رسیده است.

خاستگاه قهوه در فیلیپین

با توپوگرافی متنوع و شرایط خاک غنی، فیلیپین یکی از معدود کشورهایی در جهان است که چهار نوع اصلی قهوه را تولید می کند. عربیکا، لیبریکا (باراکو)، اکسلسا و روبوستا. 90 درصد قهوه تولید شده در کشور روبوستا است. ریزاقلیم‌های منطقه‌ای در سراسر کشور نیز بر گونه های ی که در مناطق خاص رشد می‌کنند تأثیر می‌گذارد.

برای دیدن انواع سیگار برگ آدیشا کلیک کن

مناطق کشت قهوه فیلیپین

در اینجا برخی از مناطق فیلیپین آورده شده است که بهترین دانه های قهوه را پرورش می دهند:

Batangas: تاریخ غنی فرهنگ قهوه فیلیپین به سال 1740 باز می گردد، زمانی که یک راهب فرانسوی اسپانیایی اولین درخت قهوه را در شهر لیپا، باتانگاس معرفی کرد. این مکان از آن زمان به عنوان "پایتخت قهوه فیلیپین" در نظر گرفته شده است. بیشتر به خاطر پرورش قهوه نادر قهوه لیبریکا، که در کشور به نام کاپنگ باراکو معروف است، مورد توجه قرار گرفته است. اصطلاح اخیر به معنای "مرد قوی یا مردانگی" است زیرا این نوع قهوه دارای طعم قوی و عطر تند است.